Butelka wody kolońskiej z fabryki J.M. Fariny i dołączana do niej instrukcja.
Pierwotnie Johann Maria Farina sprzedawał wodę kolońską w długich, smukłych butelkach o pojemności 8 uncji (czyli około 0,22 litra). Z czasem zaczął wprowadzać opakowania o połowę mniejsze. To właśnie one cieszyły się największą popularnością. W 1760 r. płaciło się za nie 8 talarów lub 9 guldenów. Kolejnym krokiem było wprowadzenie do sprzedaży opakowań zbiorczych, zawierających 4, 6, 8, 12 i 18 buteleczek.
Farina sygnował swoje wyroby znakiem czerwonego tulipana, który miał świadczyć o autentyczności wody kolońskiej. Dołączał też do każdej flaszeczki dokument potwierdzający autentyczność oraz zawierający wskazówki stosowania. Początkowo woda kolońska służyła bowiem do... usuwania nieświeżego oddechu i zapobiegania chorobom oraz stosowana była doustnie. Dopiero dekrety Napoleona, który na zajętych terenach nakazał by skład wszystkich mikstur leczniczych była podawany do publicznej wiadomości, sprawił, że z instrukcji zniknęły informacje o leczniczych właściwościach.