29.03. Warszawa - CIR informuje:
Podczas dzisiejszych obrad rząd przyjął:
- projekt ustawy o przewozie towarów niebezpiecznych,
- projekt ustawy o nasiennictwie.
Zaakceptowano założenia do projektu ustawy o timeshare.
Rada Ministrów zatwierdziła umowę offsetową zawartą 11 lutego 2011 r. między Skarbem Państwa RP reprezentowanym przez ministra właściwego do spraw gospodarki a Honeywell Regelsysteme GmbH.
Wysłuchano informacji dotyczącej przygotowań do prezydencji Polski w Radzie Unii Europejskiej.
Rada Ministrów przyjęła projekt ustawy o przewozie towarów niebezpiecznych, przedłożony przez ministra infrastruktury.
W projekcie ustawy określono zasady prowadzenia działalności w zakresie krajowego i międzynarodowego przewozu towarów niebezpiecznych, realizowanego za pośrednictwem transportu drogowego, kolejowego i żeglugi śródlądowej. Wskazano też organy i jednostki realizujące zadania związane z tym przewozem. Obecnie tematyka ta jest regulowana w trzech ustawach w zależności od rodzaju przewozu. Nowy projekt dostosowuje polskie prawo do dyrektywy 2008/68/WE w sprawie transportu lądowego towarów niebezpiecznych. Towary niebezpieczne to m.in. chemikalia radioaktywne.
Przepisy ustawy nie będą także stosowane do przewozu towarów niebezpiecznych:
- w przypadkach wskazanych w ADR (umowa europejska dotycząca międzynarodowego przewozu drogowego towarów niebezpiecznych), RID (regulamin dla międzynarodowego przewozu kolejami towarów niebezpiecznych), ADN (umowa europejska dotycząca międzynarodowego przewozu śródlądowymi drogami wodnymi towarów niebezpiecznych);
- statkami morskimi na morskich wodach wewnętrznych;
- promami pływającymi po wodach morskich, przepływającymi po śródlądowej drodze wodnej lub przez port;
- wykonywanego w całości w granicach obszaru, który nie jest ogólnodostępny.
Dopuszczone będą odstępstwa od stosowania przepisów ustawy w przypadku krajowego przewozu towarów niebezpiecznych środkami transportu należącymi do sił zbrojnych lub środkami transportu, za które siły zbrojne są odpowiedzialne. Odstępstwa te są zgodne z ADR, RID lub ADN. Taka regulacja jest konieczna ze względu na bezpieczeństwo przewozu towarów niebezpiecznych i bezpieczeństwo publiczne.
Zgodnie z przepisami ADR, RID lub ADN wskazano instytucje właściwe do wykonywania czynności administracyjnych, którymi będą m.in.: prezes Urzędu Transportu Kolejowego, wojewódzki inspektor transportu drogowego, dyrektor urzędu żeglugi śródlądowej, dyrektor Transportowego Dozoru Technicznego, prezes Państwowej Agencji Atomistyki, ministrowie: gospodarki, zdrowia i infrastruktury. Dyrektor Transportowego Dozoru Technicznego będzie odpowiedzialny za wspólne dla wszystkich rodzajów transportu kwestie związane z uzyskiwaniem uprawnień doradcy w zakresie przewozu towarów niebezpiecznych.
W projekcie ustawy określono obowiązki uczestników przewozu towarów niebezpiecznych. Takimi uczestnikami będą jednostki wojskowe i podmioty wskazane w ADR, RID i ADN. Do ich obowiązków zaliczyć należy m.in.: podjęcie środków bezpieczeństwa w celu zapobieżenia zagrożeniom związanym z przewozem towarów niebezpiecznych; wyposażenie osób realizujących taki przewóz w niezbędne dokumenty; wyznaczenie doradcy do spraw bezpieczeństwa przewozu towarów niebezpiecznych, zgłoszenie ich przewozu.
Zaproponowano obowiązek zgłoszenia przewozu drogowego towarów niebezpiecznych do Głównego Inspektora Transportu Drogowego, przewozu koleją - do prezesa Urzędu Transportu Kolejowego, przewozu żeglugą śródlądową - do dyrektora urzędu żeglugi śródlądowej.
Projekt określa kim są osoby wykonujące czynności związane z przewozem towarów niebezpiecznych, a także zagadnienia związane z uzyskiwaniem uprawnień w tym zakresie. Do osób wykonujących czynności związane z przewozem towarów niebezpiecznych ustawa zalicza osoby fizyczne zatrudnione przez uczestników przewozów lub wykonujące czynności na ich rzecz, m.in. kierowców. Określono także wymogi, jakie musi spełniać taka osoba. Jedynym z takich wymogów jest obowiązek posiadania zaświadczenia ADR.
Zaświadczenie takie otrzyma osoba, która po spełnieniu kilku innych warunków zda egzamin kończący kurs ADR nie później niż w ciągu 12 miesięcy od daty jego ukończenia. Szczegółowe warunki przeprowadzenia tego egzaminu określi minister infrastruktury w rozporządzeniu.
W projekcie uregulowano obowiązki i wymagania wobec eksperta ds. bezpieczeństwa przewozu towarów niebezpiecznych statkami żeglugi śródlądowej, który jest odpowiednikiem kierowcy posiadającego zaświadczenie ADR w przewozie drogowym. Zgodnie z projektem, na statku żeglugi śródlądowej przewożącym towary niebezpieczne powinien znajdować się ekspert ds. bezpieczeństwa przewozu towarów niebezpiecznych.
Ustawa określa także obowiązki i zadania doradcy ds. bezpieczeństwa przewozu towarów niebezpiecznych. Uczestnik przewozu towarów niebezpiecznych będzie musiał wyznaczyć na swój koszt co najmniej jednego doradcę do spraw bezpieczeństwa.
Nowe przepisy regulują też działalność dotyczącą prowadzenia kursów ADR, kursów na ekspertów ADN oraz kursów na doradców, a także zasady kontroli tej działalności. Postanowiono, że marszałek województwa będzie kontrolował podmioty prowadzące kursy dotyczące przewozu towarów niebezpiecznych.
W projekcie ustawy określono także wymagania dla środków transportu przewożących towary niebezpieczne. Przewóz drogowy towarów niebezpiecznych będzie wymagał wcześniejszego uzyskania świadectwa dopuszczenia pojazdu ADR wystawionego w decyzji administracyjnej na rok przez dyrektora Transportowego Dozoru Technicznego. W przypadku statków żeglugi śródlądowej, świadectwo dopuszczenia statku ADN będzie wystawiał dyrektor urzędu żeglugi śródlądowej na 5 lat.
Postanowiono, że nadzór nad przewozem towarów niebezpiecznych (oraz jednostkami realizującymi zadania z nim związane) będzie sprawowany przez ministra infrastruktury. W projekcie ustawy określono również organy i służby uprawnione do kontroli przewozu towarów niebezpiecznych. Uregulowano także kwestię nakładania kar pieniężnych za naruszenia przepisów ustawy.
W przepisach przejściowych określono m.in. utrzymanie ważności wydanych świadectw doradcy, zaświadczeń ADR, świadectw eksperta ADN, a także świadectw dopuszczenia pojazdu ADR i dopuszczenia statku ADN.
Większość przepisów ustawowych powinna obowiązywać po 3 miesiącach od daty ogłoszenia w Dzienniku Ustaw.
Rada Ministrów przyjęła projekt ustawy o nasiennictwie, przedłożony przez ministra rolnictwa i rozwoju wsi.
Projekt ustawy zawiera przepisy dotyczące zgłaszania i rejestracji odmian roślin uprawnych przez Centralny Ośrodek Badania Odmian Roślin Uprawnych. Obejmuje przepisy dotyczące wytwarzania i oceny materiału siewnego roślin rolniczych i warzywnych, materiału szkółkarskiego oraz rozmnożeniowego i nasadzeniowego roślin warzywnych i ozdobnych. Określono w nim także zasady etykietowania i oznaczania tego materiału, jak też obrotu tym materiałem i jego kontroli.
W projekcie ustawy, w stosunku do obowiązujących przepisów, wprowadzono podział na tytuły, działy i rozdziały. Dzięki temu układ prezentowanych zagadnień jest bardziej czytelny i przejrzysty.
W 2011 r. na rozwiązania proponowane w nowej ustawie trzeba będzie przeznaczyć z budżetu państwa 55 165 tys. zł, tj. tyle ile wydaje się na realizację zadań na podstawie obowiązującej ustawy. Opracowano ten projekt, aby wdrożyć kolejne przepisy unijne oraz uniknąć kolejnej nowelizacji, a tym samym zapewnić większą przejrzystość i spójność proponowanych rozwiązań.
Nowa ustawa zastąpi tę z 26 czerwca 2003 r. Zacznie obowiązywać po 30 dniach od daty ogłoszenia w Dzienniku Ustaw.
Rada Ministrów przyjęła założenia do projektu ustawy o timeshare (stanowiącej implementację dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2008/122/WE z 14 stycznia 2009 r. w sprawie ochrony konsumentów w odniesieniu do niektórych aspektów umów timeshare, umów o długoterminowe produkty wakacyjne, umów odsprzedaży oraz wymiany), przedłożone przez prezesa Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów.
W założeniach do projektu nowej ustawy przewidziano wprowadzenie mechanizmów lepiej chroniących prawa konsumentów korzystających z usług timeshare. Potrzeba przygotowania założeń wnika z konieczności wdrożenia do polskiego prawa przepisów nowej regulacji unijnej w tym zakresie. Nowa ustawa zastąpi tę z 2000 r., która implementowała regulacje z poprzedniej dyrektywy.
Timeshare oznacza prawo do korzystania z rzeczy, a przede wszystkim z nieruchomości (np. ośrodka turystycznego, hotelu, pensjonatu, apartamentu) w określonych, regularnie powtarzających się odstępach czasu w każdym roku. Timesharing funkcjonuje od ponad 40 lat. Najwcześniej stosowany był we Francji i w USA, w Polsce pojawił się dopiero w latach 90. Wiąże się z branżą turystyczną i jest wykorzystywany do nabywania prawa korzystania z nieruchomości położonych w miejscowościach atrakcyjnych turystycznie.
Od momentu przyjęcia starej dyrektywy na rynku timeshare doszło do kilku zmian. Oprócz usług timeshare pojawiły się nowe produkty: długoterminowe produkty wakacyjne (kluby wakacyjne), systemy wymiany, odsprzedaży, a także różnego rodzaju umowy powiązane z timeshare. Nie wchodziły one jednak w zakres starej dyrektywy, czyli nie miały odzwierciedlenia w prawie krajowym, co pozwalało nieuczciwym przedsiębiorcom obchodzić przepisy prawa. Zmieni to nowa ustawa o timeshare.
Najważniejsza zmiana przewiduje zawieranie umowy timeshare. Na jej podstawie konsument będzie nabywał prawo korzystania z budynku lub pomieszczenia mieszkalnego w oznaczonym czasie w każdym roku. Ustawa będzie miała także zastosowanie do umów: o długoterminowy produkt wakacyjny; pośrednictwa w odsprzedaży timeshare lub długoterminowego produktu wakacyjnego; o uczestnictwo w systemie wymiany; powiązanej. Przedsiębiorcy oferujący zawarcie ww. umów podczas różnego rodzaju akcji promocyjnych będą zobowiązani do jednoznacznego poinformowania konsumentów o ich handlowym charakterze.
Zgodnie z założeniami, zrezygnowano z jednolitego pisemnego prospektu o charakterze informacyjnym, przekazywanego konsumentowi przed zawarciem umowy. Ponieważ pojawiły się nowe umowy, projekt ustawy przewiduje dla każdej z nich oddzielne standardowe formularze informacyjne (będą one zawierać informacje charakterystyczne dla każdej z umów). Chodzi o to, aby zwiększyć wiedzę konsumentów przed podpisaniem umowy, aby podejmowane przez nich decyzje były bardziej świadome i przemyślane. Wystanadaryzowane formularze informacyjne umożliwią klientom porównywanie ofert i w efekcie wybór najkorzystniejszej z nich.
W założeniach przyjęto, że projekt ustawy wprowadzi pewne zmiany w prawie odstąpienia konsumenta od ww. umów. Wydłużeniu - z 10 do 14 dni - ulegnie termin, w którym konsument będzie mógł skorzystać z tego prawa. Uszczegółowione zostaną zasady liczenia terminu przewidzianego na odstąpienie od umowy. W przypadku odstąpienia konsumenta od umowy, we wskazanym terminie, przedsiębiorca nie będzie mógł pobierać z tego tytułu jakichkolwiek opłat. Integralną częścią każdej umowy będzie oddzielny formularz odstąpienia od niej. Ułatwi to konsumentom złożenie oświadczenia o odstąpieniu. Szczególne regulację przewidziano wobec długoterminowego produktu wakacyjnego.
Rada Ministrów zatwierdziła umowę offsetową zawartą 11 lutego 2011 r. między Skarbem Państwa RP reprezentowanym przez ministra właściwego do spraw gospodarki a Honeywell Regelsysteme GmbH, przedłożoną przez ministra gospodarki.
Umowa offsetowa między Skarbem Państwa a Honeywell Regelsysteme GmbH została podpisana 11 lutego 2011 r. Zawarto ją na 8 lat. Jej wartość wynosi 49.450.000 euro. Zostały w niej ujęte 4 bezpośrednie zobowiązania offsetowe skierowane do Wojskowych Zakładów Elektronicznych SA w Zielonce. Zobowiązania offsetowe dotyczą nieodpłatnego przekazania WZE SA wartości niematerialnych i prawnych związanych z produkcją elementów systemu nawigacji lądowej Talin.
UWAGA: Komunikaty publikowane są w serwisie PAP bez wprowadzania przez PAP SA jakichkolwiek zmian w ich treści, w formie dostarczonej przez nadawcę. Nadawca komunikatu ponosi wyłączną i pełną odpowiedzialność za jego treść.(PAP)
kom/ aja/