19.07. Warszawa - CIR informuje:
Podczas dzisiejszego posiedzenia rząd przyjął:
- projekt ustawy o zmianie ustawy o odpowiedzialności za naruszenie dyscypliny finansów publicznych oraz niektórych innych ustaw;
- projekt ustawy o współpracy rozwojowej,
- projekt ustawy o zmianie ustawy Prawo ochrony środowiska.
Rada Ministrów podjęła uchwały:
- w sprawie udzielenia Europejskiemu Bankowi Inwestycyjnemu gwarancji spłaty kredytu zaciągniętego przez PKP Intercity SA przeznaczonego na częściowe finansowanie projektu inwestycyjnego pod nazwą "PKP Intercity - tabor kolejowy dużych prędkości";
- zmieniającą uchwałę w sprawie ustanowienia programu wieloletniego pod nazwą "Rozwój zrównoważonych metod produkcji ogrodniczej w celu zapewnienia wysokiej jakości biologicznej i odżywczej produktów ogrodniczych oraz zachowania bioróżnorodności środowiska i ochrony jego zasobów".
Rząd zajął stanowisko w sprawie senackiego projektu ustawy o zmianie ustawy o repatriacji oraz niektórych innych ustaw (druk nr 4041).
Rada Ministrów przyjęła projekt ustawy o zmianie ustawy o odpowiedzialności za naruszenie dyscypliny finansów publicznych oraz niektórych innych ustaw, przedłożony przez ministra finansów.
Zaproponowano przepisy, które doprecyzowują obowiązujące regulacje dotyczące odpowiedzialności za naruszanie dyscypliny finansów publicznych.
Chodzi o to, aby można było skuteczniej karać osoby odpowiedzialne za jej naruszenie, a w efekcie eliminować niezgodne z prawem gospodarowanie środkami publicznymi. Przewidywane rozwiązania powinny usprawnić i przyspieszyć procedury związane z wydawaniem rozstrzygnięć w tych sprawach. Zmiany dotyczą głównie określania wymiaru kar za nieprzestrzeganie dyscypliny finansów publicznych, tak aby ich dotkliwość odzwierciedlała skalę naruszenia tej dyscypliny.
Doprecyzowano zasady sprawowania nadzoru administracyjnego nad komisjami orzekającymi przez przewodniczącego Głównej Komisji Orzekającej. Ustanowiono nadzór ministra finansów nad Główną Komisją Orzekającą i Głównym Rzecznikiem Dyscypliny Finansów Publicznych. Zaproponowano utworzenie trzech międzyresortowych komisji orzekających w miejsce kilkunastu resortowych. Nowe komisje działałyby przy ministrach: finansów, spraw wewnętrznych i administracji oraz sprawiedliwości.
Zaproponowano odrębne określenie odpowiedzialności kierownika jednostki sektora finansów publicznych za naruszenie dyscypliny związane z zaniedbaniem lub niewypełnieniem obowiązków w zakresie kontroli zarządczej. Postanowiono, że odpowiedzialności za naruszenie dyscypliny finansów publicznych będą podlegały osoby dokonujące poszczególnych czynności w postępowaniu o zamówienie publiczne. W szerszym zakresie przewidziano penalizowanie nieprawidłowości w gospodarowaniu środkami pochodzącymi z budżetu Unii Europejskiej oraz innymi środkami pochodzącymi ze źródeł zagranicznych niepodlegających zwrotowi.
Szczegółowo wymieniono przypadki naruszenia dyscypliny finansów publicznych. Uporządkowano i uzupełniono przepisy dotyczące oceny szkodliwości czynu dla finansów publicznych.
Postępowanie w sprawie o naruszenie dyscypliny finansów publicznych należy traktować jedynie jako narzędzie pomocnicze, sprzyjające gospodarowaniu środkami publicznymi w sektorze finansów publicznych.
Znowelizowana ustawa ma wejść życie po 3 miesiącach od daty ogłoszenia w Dzienniku Ustaw.
Rada Ministrów przyjęła projekt ustawy o współpracy rozwojowej, przedłożony przez ministra spraw zagranicznych.
W projekcie ustawy określono organizację, zasady i formy współpracy rozwojowej, kierowanej do krajów wskazanych na liście państw rozwijających się, ustalonej według zasad przyjętych przez Komitet Pomocy Rozwojowej OECD.
Zgodnie projektem, współpraca rozwojowa to ogół działań podejmowanych przez organy administracji rządowej w celu udzielania państwom rozwijającym się:
pomocy rozwojowej - polegającej na wspieraniu ich trwałego rozwoju społeczno-gospodarczego, podejmowaniu działań zmierzających do redukcji ubóstwa i poprawy stanu zdrowia ludności, promowaniu i wspieraniu rozwoju demokracji, społeczeństwa obywatelskiego, zasad dobrego rządzenia, przestrzegania praw człowieka, a także podnoszenia poziomu wykształcenia i kwalifikacji zawodowych ludności, pomocy humanitarnej - polegającej na zapewnieniu wsparcia, opieki i ochrony ludności poszkodowanej w wyniku konfliktów zbrojnych, klęsk żywiołowych lub innych katastrof spowodowanych przez naturę lub człowieka. Projekt zakłada, że w ramach współpracy rozwojowej będzie można też podejmować działania edukacyjne na rzecz podniesienia świadomości i rozumienia problemów globalnych oraz współzależności między państwami (edukacja rozwojowa).
W realizacji współpracy rozwojowej będą mogły uczestniczyć w szczególności: podmioty będące jednostkami sektora finansów publicznych; podmioty mogące prowadzić działalność pożytku publicznego; przedsiębiorcy; instytuty badawcze. Jest to katalog przykładowy, który nie wyklucza udziału innych instytucji i organizacji.
Projekt ustawy przewiduje, że pomoc rozwojowa i humanitarna lub edukacja rozwojowa będą realizowane w formie m.in.: finansowania zadań z zakresu współpracy rozwojowej o określonym celu, terminie realizacji i ustalonym kosztorysie oraz przekazywania środków finansowych (lub pomocy rzeczowej) poszkodowanym, którzy są odbiorcami pomocy humanitarnej.
Współpraca rozwojowa ma być prowadzona na podstawie "Wieloletniego programu współpracy rozwojowej", przygotowanego na minimum 5 lat. Określone zostaną w nim cele, priorytety geograficzne i tematyczne pomocy rozwojowej oraz humanitarnej, a także edukacji rozwojowej. Będzie on opracowywany przez ministra spraw zagranicznych i uchwalany przez Radę Ministrów. Na podstawie tego programu minister spraw zagranicznych sporządzi dwuletni "Plan współpracy rozwojowej". Zostaną w nim określone przede wszystkim zadania do realizacji, formy współpracy oraz wysokość środków finansowych przeznaczonych dla państwa rozwijającego się lub na zadanie z dziedziny współpracy rozwojowej.
Zgodnie z projektem, minister spraw zagranicznych - z uwagi na szczególne warunki polityczne w danym kraju - będzie mógł zlecić zadania z dziedziny współpracy rozwojowej Polskiej Fundacji Międzynarodowej Współpracy i Rozwoju "Fundacja Wiedzieć Jak". Otrzyma ona na ich realizację dotację celową z części budżetowej MSZ. Chodzi o zadania polegające na wspieraniu organizacji pozarządowych, niezależnych mediów, instytucji demokratycznych, rządów prawa oraz promowaniu ochrony praw i wolności człowieka.
Według przepisów ustawy, podstawowym zadaniem ministra spraw zagranicznych będzie koordynacja współpracy rozwojowej za pośrednictwem powołanego przez niego Krajowego Koordynatora Międzynarodowej Współpracy Rozwojowej w randze sekretarza lub podsekretarza stanu w resorcie. Minister ma też nadzorować działalność Rady Programowej Współpracy Rozwojowej (będzie to organ doradczy ustanowiony przy ministrze). Ustawa gwarantuje udział w Radzie przedstawicielom parlamentu, organizacji pozarządowych i pracodawców. Jej zadaniem będzie m.in. opiniowanie: projektu programu wieloletniego i planu współpracy rozwojowej oraz projektów innych dokumentów rządowych.
Nowe regulacje mają wejść w życie 1 stycznia 2012 r.
Rada Ministrów przyjęła projekt ustawy o zmianie ustawy Prawo ochrony środowiska, przedłożony przez ministra środowiska.
Projekt nowelizacji przygotowano ze względu na konieczność wypełnienia przez nasze państwo zaleceń Porozumienia Kopenhaskiego w sprawie zmian klimatu, zawartego w Danii w 2009 r.
Porozumienie to zobowiązuje Polskę do pomocy krajom rozwijającym się. Zgodnie z nim, w latach 2010-2012 kraje rozwinięte mają wspólnie zapewnić nowe i dodatkowe finansowanie "Fast start financing" w wysokości do 30 mld USD. Pieniądze mają być przeznaczone m.in. na działania: umożliwiające krajom rozwijającym się adaptację do zmieniającego się klimatu, redukujące emisję gazów cieplarnianych oraz poprawiające efektywność transferu do nich technologii środowiskowych. Unia Europejska w latach 2010-2012 zobowiązała się zapewnić na ten cel 7,2 mld euro, tj. 2,4 mld euro rocznie.
Zaproponowane rozwiązania:
- umożliwiają Polsce udzielanie pomocy w ramach "Fast start financing" z rezerwy celowej budżetu państwa;
- zapewniają udzielanie przez nasz kraj pomocy na podstawie "Fast start financing" z wykorzystaniem rozwiązań stosowanych przez ministra spraw zagranicznych do realizacji pomocy rozwojowej;
- stwarzają możliwość przekazywania środków Narodowego Funduszu Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej do budżetu państwa w celu dofinansowania zadań związanych z "Fast start financing", realizowanych przez ministra spraw zagranicznych.
Nowe przepisy służą promowaniu zasady zrównoważonego rozwoju w krajach rozwijających się, czyli powinny przyczynić się do rozwoju gospodarczego i poprawy warunków życia w tych państwach.
Znowelizowana ustawa ma obowiązywać po 14 dniach od daty ogłoszenia w Dzienniku Ustaw.
Rada Ministrów podjęła uchwałę w sprawie udzielenia Europejskiemu Bankowi Inwestycyjnemu gwarancji spłaty kredytu zaciągniętego przez PKP Intercity SA przeznaczonego na częściowe finansowanie projektu inwestycyjnego pod nazwą "PKP Intercity - tabor kolejowy dużych prędkości", przedłożoną przez ministra finansów.
Rząd udzieli EBI gwarancji spłaty kredytu zaciągniętego przez PKP Intercity SA w wysokości 224 mln euro (tj. ok. 854,5 mln zł) przeznaczonego na zakup 20 nowoczesnych pociągów pasażerskich, wyposażonych we własny napęd trakcyjny (nie jest potrzebna odrębna lokomotywa) i posiadających stałe zestawienie składu (nie włącza się i nie wyłącza poszczególnych wagonów).
Łączny koszt inwestycji (zakup pociągów i budowa zaplecza technicznego) szacowany jest na ok. 1.709 mln zł (zakup pociągów - ok. 1.600 mln zł). Inwestycja będzie finansowana ze środków unijnych (w 50 proc., czyli ok. 854 mln zł), środków własnych spółki (ok. 1,4 mln zł) oraz kredytu z EBI (przyznanego spółce).
Gwarancja Skarbu Państwa obejmie 80 proc. kredytu i 80 proc. odsetek (i innych kosztów zw. z kredytem) - do maksymalnej kwoty ok. 215 mln euro. Wygaśnie 25 lutego 2026 r. Natomiast kredyt zostanie spłacony do 25 lutego 2025 r.
Projekt zasługuje na wsparcie w postaci gwarancji Skarbu Państwa, ponieważ zakup nowoczesnych pociągów wiąże się z modernizacją korytarza kolejowego E-65, który jest jednym z najważniejszych ciągów komunikacyjnych w Polsce i Europie Środkowej (w relacji północ - południe). Poza tym, na projekt ten będzie można pozyskać bezzwrotne środki pomocowe z UE (ok. 50 proc. kosztów).
Uchwała wchodzi w życie z dniem podjęcia.
Rada Ministrów podjęła uchwałę zmieniającą uchwałę w sprawie ustanowienia programu wieloletniego pod nazwą "Rozwój zrównoważonych metod produkcji ogrodniczej w celu zapewnienia wysokiej jakości biologicznej i odżywczej produktów ogrodniczych oraz zachowania bioróżnorodności środowiska i ochrony jego zasobów", przedłożoną przez ministra rolnictwa i rozwoju wsi.
Zmiana uchwały wynika z konieczności wprowadzenia nowego wykonawcy programu. Na mocy rozporządzenia ministra rolnictwa z 16 września 2010 r. połączono Instytut Sadownictwa i Kwiaciarstwa im. Szczepana Pieniążka z Instytutem Warzywnictwa im E. Chroboczka w jedną instytucję pod nazwą Instytut Ogrodnictwa w Skierniewicach.
W związku z tym w załączniku do uchwały zaktualizowano nazwę wykonawcy. Ponadto dokonano aktualizacji wykazu nazw prawnych i dokumentów uzasadniających ustanowienie programu. W miejsce dwóch kosztorysów zbiorczych ustalono jeden dla wszystkich zadań przewidzianych programem. Zastosowano w nim ujednolicone zasady kwalifikacji kosztów pośrednich i bezpośrednich, które były dotąd ustalane w różny sposób w obydwu instytutach.
Zmiany w kosztorysie wynikają także z restrukturyzacji Sadowniczego Zakładu Doświadczalnego Spółka z o.o. w Brzeznej i utworzenia Zakładu Sadownictwa Podgórskiego. Zakład ten nie będzie posiadać uprawnień do samodzielnego prowadzenia działalności gospodarczej, będzie natomiast prowadzić badania i wykonywać działania przewidziane w programie.
Rada Ministrów zajęła stanowisko wobec senackiego projektu ustawy o zmianie ustawy o repatriacji oraz niektórych innych ustaw (druk nr 4041), przedłożone przez ministra spraw wewnętrznych i administracji.
Rząd pozytywnie ocenia senacki projekt nowelizacji ustawy o repatriacji. Wprowadza on jednolity tryb stwierdzania polskiego pochodzenia, wypełniając tym samym normę konstytucyjną (art. 52, ust. 5 Konstytucji RP). Zaproponowana w projekcie procedura ma dotyczyć wszystkich cudzoziemców, bez względu na miejsce ich aktualnego zamieszkiwania. Zaproponowano ponadto poszerzenie katalogu uprawnień, które będą przysługiwać osobom, których polskie pochodzenie zostanie stwierdzone na podstawie zmienionych przepisów.
Obecnie obowiązujące przepisy przewidują, że repatriantami mogły być osoby, które ukończyły w Polsce szkołę wyższą i spełniły przesłanki upoważniające do zamieszkania na terytorium objętym akcją repatriacyjną. Senatorowie zaproponowali przepisy, które umożliwią odstąpienie od tych regulacji, dzięki czemu możliwe będzie osiedlenie się w Polsce i nabycie polskiego obywatelstwa większej liczbie osób, które zawodową i osobistą przyszłość wiążą z Polską. Dla tej kategorii osób wprowadzony ma być uproszczony tryb nabycia obywatelstwa polskiego.
Zgodnie z projektem senackim, zmieni się definicja polskiego pochodzenia przez nadanie jej bardziej uniwersalnego charakteru. Chodzi o rezygnację z konieczności wykazania związku z polskością poprzez pielęgnowanie mowy, tradycji i zwyczajów. Senatorowie uznają, że pochodzenie polskie jest faktem, o którym nie muszą przesądzać znajomość języka czy tradycji.
W senackim projekcie nowelizacji ustawy wprowadzono korekty dotyczące wsparcia dla gmin oferujących repatriantom możliwość zamieszkania na ich terenie. Zaproponowano ujednolicenie świadczeń dla wszystkich gmin zapraszających osoby legitymujące się promesami wiz repatriacyjnych.
Senacki projekt wprowadza ponadto zmiany dotyczące przyznawania jednorazowej pomocy finansowej wypłacanej repatriantom po przybyciu do Polski. Do art. 17 ust. 1 dodano zapis, że pomoc ta będzie wypłacana repatriantom na podstawie wizy krajowej w celu repatriacji. Podobną przesłankę należy wprowadzić kwestiach pomocy finansowej na remont lokalu mieszkalnego oraz w przepisie dotyczącym aktywizacji zawodowej.
Senacki projekt koryguje ponadto zapisy odnoszące się do obowiązującego obecnie 60-dniowego terminu na wypłatę powyższej pomocy. Z uwagi na to, że jej przyznawanie było uzależnione od decyzji kilku organów (Urzędu Stanu Cywilnego, ministra spraw wewnętrznych, wojewody, starosty), termin ten był za krótki. Senatorowie zaproponowali, aby starosta wypłacał pomoc w terminie 30 dni od dnia otrzymania prawomocnej decyzji ministra spraw wewnętrznych i administracji.
W senackim projekcie zmieniono zapisy dotyczące systemu dotacji dla gmin. Obecnie przepisy sprawiają, że zainteresowanie gmin osiedlaniem się repatriantów jest małe. Zmiana formy dofinansowania gmin, zaproponowana w projekcie, może wpłynąć na poprawę tej sytuacji. Chodzi o system opłat z budżetu państwa dla gmin przyjmujących repatriantów. Systemem tym będą objęte również te gminy, które nie były objęte dotychczasowym systemem wsparcia. Rząd popiera te zmianę, z zastrzeżeniem, że należy określić maksymalny pułap pomocy przysługującej rodzinie. Nie do przyjęcia jest natomiast propozycja corocznej waloryzacji wysokości tej opłaty.
UWAGA: komunikaty publikowane są w serwisie PAP bez wprowadzania przez PAP SA jakichkolwiek zmian w ich treści, w formie dostarczonej przez nadawcę. Nadawca komunikatu ponosi wyłączną i pełną odpowiedzialność za jego treść.(PAP)
kom/ wni/