Futures: test ważnej, średnioterminowej zapory podażowej Fibonacciego

Generalnie pozytywny początek notowań korespondował w jakimś stopniu z prowzrostowym układem fal ABCD jaki uformował się w środę na wykresie FW20U09. Spoza technicznych kwestii warto nadmienić, że rano zwyżkowały również indeksy azjatyckie i kontrakty na amerykańskie indeksy. Zapowiadał się zatem kolejny dzień dominacji byków wyrażającej się poprzez próbę ataku na poziom cenowy: 2057 pkt., wygenerowany na bazie zniesienia 113% znanej nam już fali spadkowej.

Niestety te optymistyczne zapowiedzi i oczekiwania legły trochę w gruzach, gdyż inwestorzy bardzo szybko stracili ochotę do zawierania transakcji. Rynek wszedł zatem w fazę ruch bocznego, z zanikającą chwilami prawie całkowicie zmiennością. Generalnie jednak byki miały cały czas przewagę psychologiczną związaną z niemożnością wygenerowania przez sprzedających ruchu korekcyjnego. Jakby bowiem nie patrzeć, po tak silnym uderzeniu popytu można by z powodzeniem oczekiwać nieco większej aktywności wśród sprzedających. Nie mogło zatem dziwić to, że gdy tylko pojawił się sensowny pretekst, byki zaatakowały z wielkim impetem. Czynnikiem pobudzającym popyt do działania okazał się bardzo optymistyczny początek notowań za oceanem. Ostatecznie zamknięcie wrześniowej serii kontraktów wypadło na poziomie: 2068 pkt., co stanowiło ponad trzyprocentowy wzrost wartości FW20U09 w stosunku do środowej ceny odniesienia.

Dzisiaj dla odmiany chciałbym przedstawić wykres kontynuacyjny FW20 w skali tygodniowej, by zaprezentować Państwu długoterminową analizę kontraktów. Zdecydowałem się wykorzystać taki właśnie horyzont czasowy, gdyż z punktu widzenia wykresu tygodniowego kontrakty doszły właśnie wczoraj do niezwykle istotnej bariery podażowej. Mam tutaj oczywiście na myśli strefę cenową Fibonacciego: 2060 - 2080 pkt., potwierdzoną górną linią Pitchforka. Jest to zatem jedna z najsilniejszych barier podażowych jaka może wystąpić na wykresie płynnego waloru. Nie da się zatem ukryć, że przełamanie tak określonej przeszkody wygenerowałoby silny sygnał kupna i mogłoby w bardzo optymistycznym wariancie zwiastować test kolejnego zgrupowania Fibonacciego przebiegającego w przedziale: 2275 - 2295 pkt. (jest to bowiem równorzędny pod względem wiarygodności przedział cenowy w stosunku do testowanego właśnie zakresu: 2060 - 2080 pkt.).

Ważna zatem będzie dzisiejsza sesja, gdyż piątkowe zamknięcie określi nam tak naprawdę kształt tygodniowej świecy. Warto również wspomnieć, że górna linia Pitchforka funkcjonuje także jako linia szyi odwróconej formacji głowy z ramionami. Co prawda rynki nie mają ostatnio szczęścia do tych formacji, niemniej zwracam uwagę także na tę kwestię.

Czy dojdzie zatem do wyłamania i rynek kontraktów wejdzie w kolejną fazę ruchu wzrostowego? Biorąc pod uwagę obecną skalę odreagowania wzrostowego można założyć, że już niedługo pojawi się jednak na rynku korekta techniczna, znosząca jakąś część wcześniejszej inicjatywy byków. Jeśli miałoby zatem dojść do wybicia, strefa 2060 - 2080 pkt. powinna niejako automatycznie przemienić się w stabilną zaporę popytową. Naruszenie tego zakresu potraktowałbym jako sygnał słabości, mogący okazać się tak naprawdę ważną i cenną informacją płynącą z rynku. Niemniej jednak z racji skali wcześniejszego ruchu wzrostowego (i tym samym wykupienia rynku) zachowałbym obecnie szczególną ostrożność, spodziewając się jednak pewnych problemów z płynnym sforsowaniem zaprezentowanej dzisiaj bariery podażowej. (jak na złość wczoraj po sesji gorsze od prognoz analityków raporty kwartalne opublikowały: American Express, Microsoft, Amazon.com, co może oczywiście wpłynąć na przebieg dzisiejszych sesji europejskich). Z drugie strony starałbym
się jednak nie pozbawiać zbyt szybko szansy uczestniczenia w tym spektakularnym ruchu wzrostowym, dlatego zlecenie zabezpieczające umiejscowiłbym kilka punktów poniżej strefy: 1985 - 1994 pkt. Nieco szerzej o strategii na dzisiejszą sesję napiszę w swoim pierwszym komentarzu online.

Paweł Danielewicz
analityk techniczny
DM BZ WBK