Inwestycja była realizowana od 2013 r. w pięciu etapach. Nasyp ziemny został podwyższony o ponad metr i poszerzony oraz uszczelniony przed przesiąkaniem w przypadku podwyższonych stanów wód. Zmodernizowano przejazdy i zbudowano ścieżki rowerowe.
Modernizacja została zaprojektowana tak, aby wał odpowiadał najwyższym wymaganiom technicznym, a także spełniał swoją rolę w przypadku powstania nowego stopnia na Wiśle w rejonie Nieszawy i Ciechocinka.
Obszar chroniony przez wał to ponad 2 tys. ha, który jest zamieszkały przez ok. 20 tys. osób, w tym ok. 3 tys. kuracjuszy przebywających jednorazowo na leczeniu i wypoczynku w Ciechocinku.
Inwestycja, prowadzona przez Kujawsko-Pomorski Zarząd Melioracji i Urządzeń Wodnych we Włocławku, została sfinansowana z budżetu państwa i rezerwy celowej budżetu państwa na przeciwdziałanie i usuwanie skutków klęsk żywiołowych. Zmodernizowany wał przebiega przez gminy Ciechocinek, Raciążek i Aleksandrów Kujawski.
W administracji KPZMiUW znajduje się 179 km wałów przeciwpowodziowych. Tereny zagrożone bezpośrednią powodzią chronione wałami i stacjami pomp obejmują obszar około 41 tys. ha, na których prowadzona jest intensywna gospodarka rolna.
Wał przeciwpowodziowy chroniący Ciechocinek i sąsiednie miejscowości powstał w 1872 r. Początkowo nasyp miał 6,5 km długości, a z czasem został przedłużony. Błędy konstrukcyjne i niedostateczny nadzór spowodowały, że powodzie dotknęły Ciechocinek w latach 1888, 1889 i 1981. Poważny remont wału wymusiła powódź w 1924 r., gdy zalany został niemal cały Ciechocinek. Po drugiej wojnie światowej wał i urządzenia ochrony przeciwpowodziowej zlokalizowane na Nizinie Ciechocińskiej były sukcesywnie modernizowane.
