Opory coraz bliżej - giełdowy komentarz poranny

W przypadku jego pokonania podaż winna ujawnić się na 3817, gdzie znajduje się opór wynikający z długoterminowej równości fal wzrostowych. sWIG-80 dotarł do strefy oporu w zakresie 13230-13322. W tym przedziale należy liczyć się z większą aktywnością strony podażowej, ale pokonanie 13322 będzie otwierało drogę do dalszych wzrostów, a kolejne cele to 13700 i 14200. W przypadku WIG-20 w dalszym ciągu mamy do czynienia z oscylacjami w ograniczonym zakresie zmienności.
Na piątkowej sesji indeks zamknął się w pobliżu ostatnich maksimów na 2369 i 2371 i właśnie one wraz z 2376 wyznaczają najbliższe bariery podażowe. Ich przebicie będzie wypełniało wszystkie warunki konieczne do odwrócenia trendu spadkowego. Kolejne wyzwania to 2401 oraz 2432, lecz kluczowym poziomem oporu w dalszym ciągu pozostaje 2476. Jego przebicie będzie potwierdzało korekcyjny charakter spadku od wrześniowych maksimów i zarazem będzie zwiększało prawdopodobieństwo wzrostu powyżej 2544 i 2559. Najbliższe wsparcie w dalszym ciągu znajduje się w przedziale 2342-2345, a przełamanie tego zakresu będzie zapowiadało test 2321 lub też w mniej optymistycznym wariancie 2287-2292. Ewentualne przełamanie tego ostatniego pułapu będzie sugerowało korekcyjny charakter zwyżki, ale na razie taki scenariusz wydaje się mało prawdopodobny. Odnoszę wrażenie, iż w końcu kupujący zdołają pokonać opory, co winno wspierać realizację scenariuszy wzrostowych na kolejnych sesjach.
Tomasz Jerzyk
DM BZ WBK

Obiektywnie trzeba jednak przyznać, że nawet udana próba wybicia ponad zakres bariery podażowej – przy obecnym sposobie rozgrywania sesji – nie musi wcale gwarantować sukcesu stronie atakującej. Niemniej kontrakty znalazłyby się wówczas również ponad średnioterminową linią kanału spadkowego, stanowiącą dodatkowe wzmocnienie dla węzła Fibonacciego. Wydaje się, że w takim przypadku wzrosłoby prawdopodobieństwo kontynuacji ruchu zapoczątkowanego w obszarze cenowym: 2227 – 2231 pkt., nawet z możliwością przetestowania zniesienia 113% (poziom 2407 pkt.). Tak jak sugerowałem w ostatnich opracowaniach, wymieniony pułap cenowy – w powiązaniu z linią ML – można traktować jako wiarygodny filtr dla styczniowego szczytu (poziom 2387 pkt.).

Ponieważ w okolicy 2407 pkt. wypada także zniesienie 50,0 proc. całej bessy zapoczątkowanej jeszcze we wrześniu ubiegłego roku, negacja tak skonstruowanego oporu byłaby istotnym potwierdzeniem dokonującej się zmiany w układzie siły rynkowych i zarazem uwiarygodnieniem sygnału technicznego związanego z przełamaniem testowanego w tej chwili oporu: 2362 – 2369 pkt. Póki co, choć wyrażam tę opinię trochę bez przekonania, jest to na razie wariant bazowy. Kontrakty utrzymują się bowiem niezmiennie ponad zaporą popytową Fibonacciego: 2336 – 2340 pkt. O konsekwencjach jej ewentualnego przełamania napiszę nieco więcej w swoim pierwszym opracowaniu online. Analizując wykres w skali dziennej warto jedynie zwrócić uwagę, że zielona Median Line przybliża się stopniowo do w/w węzła cenowego. Konkluzja jest zatem oczywista. Nie tylko bariera podażowa posiada w tej chwili ważne wzmocnienie wywodzące się z klasycznej AT.

Paweł Danielewicz
makler papierów wartościowych
DM BZ WBK

Po doskonałym w zasadzie całym miesiącu końcówka lutego przebiegła pod znakiem minimalnego cofnięcia indeksów. Po spokojnej sesji w drugiej części dnia inwestorzy zdecydowali się na realizację zysków co doprowadziło do niewielkich spadów wartości indeksów. Na zamknięciu Dow Jones Industrial spadł o 0,42 proc. do 18.138,06 pkt., S&P500 stracił 0,30 proc. i wyniósł 2.104,50 pkt., zaś Nasdaq Composite spadł o 0,49 proc. i wyniósł 4.963,53 pkt. Dzień był bogaty w odczyty ekonomiczne. Produkt Krajowy Brutto USA wzrósł w czwartym kwartale o 2,2 proc. w ujęciu zanualizowanym k/k. Analitycy spodziewali się wzrostu PKB o 2,0 proc.. Pierwsze wyliczenie mówiło o wzroście PKB w USA o 2,6 proc..

Lepszy od oczekiwań okazał się indeks poziomu optymizmu wśród konsumentów wyliczany przez Uniwersytet Michigan. W lutym wyniósł 95,4 pkt, podczas gdy analitycy spodziewali się w lutym wskaźnika na poziomie 94,0 pkt. Rozczarowujące były natomiast doniesienia opublikowane w formie odczytu wartości wskaźnika Chicago PROC.. Poziom prognozowanej aktywności w tym regionie niespodziewanie spadł do bardzo niskiego poziomu 45,8 pkt, najniższego od początku 2009 roku. Zwrócić jednak warto uwagę na zaburzenia odczytu związane z fatalna pogodą i spadkiem aktywności ekonomicznej w związku z katastrofalną zimą.

W miarę stabilnie zachowywały się notowania ropy WTI (49,5 dolara za baryłkę). Po czwartkowym silnym spadku ustabilizował się parytet wymiany eur/usd. Obecnie rynki akcji znajdują się w trendzie wzrostowym w każdym horyzoncie czasowym. Niewielka korekta z jaką mamy do czynienia nie powinna potrwać dłużej niż jeszcze jeden, dwa dni. Wydaje się, że po niej nastąpi kontynuacja trendów wzrostowych. Warto jednak zwrócić uwagę na coraz bardziej wymagające wyceny akcji i negatywny wpływ umacniającego się dolara na wyniki korporacji, których blisko połowa zysków generowana jest poza granicami USA.

Wojciech Dąbrowski, CFA
DM BZ WBK

Zobacz pełną analizę

| Dane prezentowane w niniejszym raporcie zostały uzyskane lub zaczerpnięte ze źródeł uznanych przez DM BZ WBK S.A. za wiarygodne, jednakże DM BZ WBK S.A. nie może zagwarantować ich dokładności i pełności. Niniejsze opracowanie i zawarte w nim komentarze są wyrazem wiedzy oraz poglądów autora i nie powinny być inaczej interpretowane. Dom Maklerski BZ WBK S.A. nie ponosi odpowiedzialności za szkody poniesione w wyniku decyzji podjętych na postawie informacji i opinii zawartych w niniejszym opracowaniu. Powielanie bądź publikowanie niniejszego opracowania lub jego części bez pisemnej zgody DM BZ WBK S.A. jest zabronione. |
| --- |