Prezydent podpisał tzw. ustawę opakowaniową

Ustawa zawiera postanowienia unijnej dyrektywy opakowaniowej z 1994 r. Głównym celem ustawy jest uszczelnienie systemu zagospodarowania odpadów opakowaniowych w kraju.

Rząd oraz wielu ekspertów wskazuje, że funkcjonujący dotąd system odzysku i recyklingu jest nieskuteczny i nie gwarantuje osiągnięcia przez Polskę do 2014 r. wymaganych prawem unijnym poziomów. Do tego czasu Polska musi uzyskać poziom recyklingu i odzysku dla wszystkich opakowań w wysokości odpowiednio 55 i 60 proc. Recykling opakowań szklanych oraz z papieru i tektury ma być na poziomie 60 proc., metalowych - 50 proc., opakowań z tworzyw sztucznych - 22,5 proc. i opakowań z drewna - 15 proc.

Przepisy ustawy obejmą wszystkie opakowania wprowadzone w Polsce do obrotu, bez względu na rodzaj materiału, a także powstałe z nich odpady.

Ustawa zakłada, że marszałek województwa będzie prowadził rejestr przedsiębiorców, którzy wprowadzają na rynek produkty w opakowaniach lub zajmują się recyklingiem lub odzyskiem. Wprowadzenie do obrotu produktów w opakowaniach będzie możliwe po uzyskaniu wpisu do rejestru.

Porozumienie z marszałkiem województwa na zagospodarowywanie odpadów opakowaniowych, również tych niebezpiecznych będą mogły zawierać organizacje samorządu reprezentujące przedsiębiorców. Jak przekonuje resort środowiska, takie rozwiązanie pozwoli ograniczyć koszt utylizacji m.in. odpadów niebezpiecznych, co nie byłoby gwarantowane w przypadku porozumień zawieranych z grupami firm.

Przedsiębiorcy prowadzący recykling lub odzysk, a także eksportujący odpady opakowaniowe, będą kontrolowani.

Ustawa zawiera regulacje dotyczące opłaty produktowej. Będą ją musieli uiścić przedsiębiorcy, którzy w danym roku nie uzyskają wymaganych poziomów recyklingu. Wysokość opłaty zostanie ustalona w rozporządzeniu ministra środowiska, w porozumieniu z ministrami finansów i gospodarki.