komentarz(strona 73/173)

Eurodolar nie zdołał przebić poziomu 1,32 i mimo podwyższonej zmienności, tydzień skończył on praktycznie na tym samym poziomie na którym go zaczynał (1,31). O tym w którą stronę podążą notowania w kolejnych dniach zadecyduje wybicie z przedziału 1,30 – 1,32. Uważamy, że w przyszłym tygodniu z powodu przedłużającej się serii rozczarowujących danych z Eurolandu (głównie w postaci indeksów PMI oraz Ifo) bardziej prawdopodobne jest wyjście dołem ze wspomnianego przedziału.

Tydzień, w którym WIG20 stracił 5,5 proc. zostanie na długo zapamiętany przez posiadaczy akcji. Te same dni nie wyróżniły się niczym szczególnym na Catalyst.

Miniony tydzień przyniósł stabilizację notowań złotego. Należy uznać to za bardzo korzystną sytuację z punktu widzenia polskiej waluty, gdyż okoliczności zdecydowanie nie były sprzyjające – tak zewnętrzne, jak i krajowe. Kurs złotego podtrzymuje magia japońskich pieniędzy. Na dłuższą metę to może jednak nie wystarczyć.

19.04. Warszawa (PAP) - Kurs gazowego koncernu PGNiG traci blisko 1 proc. po tym jak premier Donald Tusk poinformował, że oczekuje od nowego ministra skarbu szybkich decyzji, także...

Dzisiejsza sesja na GPW była historyczną z tego względu, że przeprowadzona została na nowy systemie UTP, który zastąpił wysłużony Warset. Z tej perspektywy notowania należy uznać za udane, gdyż problemów nowoczesny system inwestorom nie sprawił. Z drugiej jednak strony niepomyślne wiadomości z Chin doprowadziły do tego, że surowce kolejny dzień z rządu zanotowały bardzo nieudaną sesję, co z kolei negatywnym echem odbiło się na walorach większości krajowych spółek.

Indeks aktywności sektora przetwórczego Nowego Jorku spadł w kwietniu do 3,05 pkt. (szacowano zniżkę do 7,0 pkt.), a wskaźnik nastrojów wśród pośredników rynku nieruchomości (NAHB) obniżył się do 42 pkt. z 44 pkt. w marcu. Te dane nieco osłabiły dolara względem głównych walut.

Dziś złoty nieznacznie koryguje zeszłotygodniową falę umocnienia względem głównych walut. Zatrzymanie ostatniego trendu może być spowodowane krótkoterminowym wyprzedaniem na parach z PLN oraz realizacją zysków z pozycji krótkich.

Skupiając się na kolejnych odcinkach europejskiego kryzysu oraz bataliach o zmniejszenie zadłużenia w Stanach Zjednoczonych nie dostrzegamy innych gospodarek, które przeżywają poważne problemy. W tym tygodniu chciałbym się skupić na Argentynie oraz jej lokalnej walucie - peso.

Mijający tydzień był dla inwestorów w Polsce wyjątkowo udany. Rekordowo niskie rentowności obligacji skarbowych, umocnienie złotego w stosunku do głównych walut i zdecydowane odbicie na polskiej giełdzie świadczą o wyraźnej poprawie nastrojów na rodzimym rynku.

Po wczorajszych lepszych danych nt. cotygodniowego bezrobocia, dzisiaj inwestorzy otrzymali gorsze dane odnośnie sprzedaży detalicznej (spadła w marcu o 0,4 proc. m/m), oraz nastrojów konsumenckich Uniwersytetu Michigan (nieoczekiwana zniżka w połowie kwietnia do 72,3 pkt.).

Wbrew temu, co niektórzy twierdzili jeszcze kilka miesięcy temu, strefa euro jeszcze długo będzie zmagać się z kryzysem zaufania.

W tym tygodniu eurodolar testował 200-dniową średnią kroczącą w okolicach 1,3140. Atak na ten poziom oporu odbywał się przy wykupieniu rynku – wskaźnik RSI(14) dla interwału godzinowego wynosił wtedy 77 pkt. Obecnie kurs znajduje się w pobliżu 1,3080.
Euroland: Słabsze nastroje na rynkach

Poranny handel na złotym przynosi kontynuację 5-sesyjnego trendu aprecjacyjnego w wycenie polskiej waluty. Złoty wyceniany jest przez rynek następująco: 4,0938 PLN za euro, 3,1332 PLN wobec dolara amerykańskiego oraz 3,3624 PLN względem franka szwajcarskiego. Rentowności polskich obligacji ustabilizowały się blisko 3,5%, wynosząc aktualnie 3,531% w przypadku 10-letniego długu benchmarkowego.

Rada Polityki Pieniężnej na środowym posiedzeniu pozostawiła stopy procentowe na niezmienionym poziomie. Taka decyzja była oczekiwana przez analityków. Pomimo neutralnego otwarcia w środę z upływem czasu obserwowaliśmy w Warszawie wzrost wartości głównych indeksów giełdowych, którym towarzyszył całkiem przyzwoity obrót. Ostatecznie indeks WIG zyskał 0,82 proc. Najlepiej zachowywały się dzisiaj spółki z branży surowcowej, słabo – spółki medialne i spożywcze. Obroty oscylowały w okolicach 1,1 mld zł, z czego ponad 25 proc. przypadało na akcje KGHM-u.

Zamiast o godz. 20:00 jak planowano, szczegółowy raport z marcowego posiedzenia FED ujrzał światło dzienne o godz. 15:00. Zapewne okoliczności tego faktu będą jeszcze wyjaśniane (mówi się, że został omyłkowo wysłany do Kongresu, co wymusiło jego wcześniejsze upublicznienie), ale mniejsza z tym. Same „minutki” wskazują na względnie „jastrzębie” podejście FED.

Jedynym ważniejszym czynnikiem mającym wpływ na nastroje przed otwarciem dzisiejszej sesji były wczorajsze wyniki największego na świecie producenta aluminium koncernu Alcoa.

Wczorajsze wyniki posesyjne światowego producenta aluminium firmy Alcoa (zysk na akcję: 0,11USD, przychód: 5,83 mld USD), nie przyniosły szczególnej zmiany w układzie sił na rynkach światowych. Jedynie rynek azjatycki mocno zareagował po wynikach spółki. Rynki w swojej sile dziś osłabły nieznacznie, mimo szeregu danych z europejskiego podwórka.

Zdaniem szefa Komisji Europejskiej, który rozmawiał dzisiaj ze słoweńskim premierem, kraj ma przed sobą poważne wyzwania w postaci reform, ale nie oznacza to, że Słowenia będzie potrzebować w najbliższym czasie zewnętrznego wsparcia finansowego.

Rozstrzygnięć na giełdach nie było. Po kilku nerwowych dniach, przyszedł czas na uspokojenie nastrojów i analizę sytuacji. Inwestorzy czekają na silniejsze bodźce. Mogą ich dostarczyć amerykańskie spółki, które rozpoczynają sezon publikacji wyników finansowych.

Po silnym ruchu aprecjacyjnym, który obserwowaliśmy od zeszłego czwartku, część inwestorów mogła rozpocząć już realizację zysków przed decyzją RPP w sprawie wysokości stóp procentowych. Dziś złoty lekko traci do euro i funta, natomiast nieznacznie zyskuje (dopiero od połowy dnia) w relacji do dolara i franka.