Ciekawy układ techniczny - analiza futures na WIG20

[ Wykres FW20Z1420 - skala dzienna

]( http://finanse.wp.pl/isin,PL0GF0006239,notowania-podsumowanie.html )

Tym samym układ techniczny wykresu nie uległ zmianie. Jak wiadomo kontrakty poruszają się obecnie w relatywnie szerokim korytarzu cenowym, posiadającym ograniczenia w postaci respektowanych węzłów Fibonacciego: 2453 – 2456 pkt. (bariera podażowa) i 2393 – 2396 pkt. (najbliższe wsparcie techniczne).

Na pewno pozytywną kwestią pozostaje to, że bykom po raz kolejny udało się wybronić wymieniony przed momentem obszar wsparcia. Jego zanegowanie mogłoby bowiem wzmocnić podaż w jeszcze większym wymiarze, co raczej nieuchronnie doprowadziłoby do ukształtowania się na wykresie harmonicznej formacji XABCD (stosowane oznaczenia zostały przedstawione na wykresie).

Jest to ważna okoliczność, bo przykładowo negacja wewnętrznego układu XABCD (strefa: 2370 – 2375 pkt.) mogłaby mieć swoje ściśle określone implikacje w postaci testu strefy: 2335 – 2339 pkt. Mielibyśmy tutaj bowiem do czynienia z dość ciekawą i często występującą zależnością, czyli kształtowaniem się układu zewnętrznego (strefa: 2335 – 2339 pkt.) po przełamaniu węzła: 2370 – 2375 pkt. (układ wewnętrzny). Z obserwacji historycznych wiemy, że tego typu mechanizmy występują nagminnie na płynnych walorach.

Tylko czy kontrakty możemy w tej chwili zaliczyć do płynnych walorów? To trochę ironiczne pytanie ma niestety swoje źródło w obserwacji przebiegu handlu na GPW w ostatnim okresie. Nie wygląda to niestety dobrze, choć najbardziej niepokojącą kwestią pozostaje tutaj z pewnością utrzymujący się brak korelacji z rynkami zachodnimi (choć akurat wczoraj nie wykazywaliśmy się relatywną słabością względem Eurolandu).

Tak czy inaczej w ujęciu intradayowym niewielką przewagę zachowuje obecnie obóz byków (nawiązuję tutaj do poruszanego już wątku kolejnej obrony stosunkowo istotnego wsparcia: 2393 – 2396 pkt.). Jeśli w następstwie tego wydarzenia bykom udałoby się również przedrzeć ponad zakres: 2453 – 2456 pkt., moglibyśmy mówić o dość wiarygodnym sygnale kontynuacji tendencji wzrostowej, nawet z opcją powrotu kontraktów w okolice bazowego oporu technicznego: 2487 – 2492 pkt. Byłby to wówczas scenariusz bazowy.

Skąd w ogóle taki pomysł? Warto podkreślić, że w korytarzu cenowym: 2453 – 2456 pkt. wypadają obecnie projekcje pro-spadkowego, symetrycznego układu ABCD (czerwone oznaczenie).

Jeśli zatem bykom udałoby się doprowadzić do negacji tego typu formacji cenowej, niejako z założenia byłoby to stosunkowo istotne wydarzenie techniczne, potwierdzające wzrost presji popytowej.

W całej tej „układance” nie pasuje jedynie to, że rynek jest obecnie pogrążony w jakimś niebywałym marazmie. Ruchy cenowe wytracają szybko swój impet i żadna ze stron nie potrafi tak naprawdę narzucić swojego rytmu gry. Nie można zatem wykluczyć, że na FW20Z1420 nadal będzie rozwijał się trend boczny, przerywany okresowo jakimś spontanicznymi próbami wykreowania stabilnego impulsu cenowego.

Paweł Danielewicz
Analityk techniczny, makler
DM BZ WBK