Futures: naruszenie ważnej strefy wsparcia: 2229 - 2235 pkt.

Brak reakcji ze strony popytu i ich całkowita niemożność przeciwstawienia się działaniom podejmowanym przez sprzedających sprawiły, że poranny atak bardzo szybko przemienił się w kolejną, niezwykle silną falę przeceny.

Podobnie zatem jak dzień wcześniej, przełamanie następnej istotnej strefy cenowej Fibonacciego wygenerowało wiarygodny sygnał techniczny. W tym kontekście warto również nadmienić, że już na wstępie notowań zanegowaniu uległa także ważna zapora popytowa na indeksie WIG20: 2278 - 2285 pkt. Jak wiadomo to właśnie tutaj wyczerpał się impet czwartkowego uderzenia podaży.

Kolejne fazy sesji przebiegły zatem pod dyktando sprzedających. Odzwierciedleniem ogromnej determinacji panującej w szeregach niedźwiedzi i jednocześnie potwierdzeniem słabości popytu było dotarcie kontraktów do następnej strefy wsparcia: 2229 - 2235 pkt. Osobiście zakładałem, że popyt uaktywni się tutaj wreszcie i z nieco większą wiarą zacznie konstruować skuteczne strategie obronne. Niestety sprzedającym bardzo szybko udało się przedrzeć poniżej poziomu: 2229 pkt, choć mniej więcej w tym właśnie rejonie cenowym sytuacja na rynku zaczęła się w końcu stabilizować. Naruszenie wspomnianego wsparcia zbiegło się bowiem z testem ważnej zapory popytowej na indeksie WIG20: 2200 - 2210 pkt, zbudowanej na bazie zniesienia 23.6% ruchu wzrostowego zainicjowanego w lutym 2009 roku.

Ostatecznie zamknięcie kontraktów uplasowało się na poziomie: 2214 pkt, co stanowiło spadek wartości FW20H10 w stosunku do czwartkowej ceny odniesienia wynoszący 3.36%.

Pierwszym istnym ostrzeżeniem o poważnych zamiarach podaży było według mnie zanegowanie dolnej (zielonej) median line wraz ze strefą wsparcia Fibonacciego: 2275 - 2282 pkt. Jak widać na załączonym wykresie, przebiegała tutaj także niebieska linia Pitchforka. Konsekwencją wspomnianego przełamania był test (i ostatecznie naruszenie) kolejnej zapory popytowej: 2229 - 2235 pkt.

Nawiązując jeszcze do wymienionej przed momentem strefy warto podkreślić, że mniej więcej w tym właśnie rejonie cenowym plasuje się projekcja cenowa zbudowana na bazie korekty spadkowej trwającej od 12 czerwca do 13 lipca 2009 roku (na wykresie została zaznaczona czerwoną, przerywaną linią). Jak pamiętamy była to najgłębsza korekta w całej zeszłorocznej hossie i trwała dokładnie 21 sesji. Wspomniana projekcja, to oczywiście APP = 1. W tym kontekście można zatem stwierdzić, że zakres bieżącego ruchu spadkowego zrównał się już z letnią korektą (niedźwiedziom udało się nawet w piątek lekko naruszyć poziomą czerwoną linię na wykresie obrazującą tę ważną zależność).

Zakładam, że przełamanie tak określonego wsparcia wygeneruje kolejny, techniczny sygnał słabości rynku, implikujący dalszą przecenę. Przy takim scenariuszu bardzo realnym wariantem pozostałby test następnej zapory popytowej Fibonacciego: 2168 - 2175 pkt, gdzie jak widać na wykresie koncentrują się także aż dwie median lines. Ten element bezsprzecznie podwyższa z kolei wiarygodność strefy cenowej Fibonacciego.

Początek dzisiejszych notowań przebiegnie jednak najprawdopodobniej pod znakiem odreagowania wzrostowego, gdyż stronie popytowej za oceanem udało się w piątek (zresztą w dość spektakularny sposób) opanować na rynku sytuację (w trakcie sesji indeks S&P500 tracił już ponad 1.7% na wartości, jednak ostatecznie cena zamknięcia uplasowała się na niewielkim plusie)
.

Nie można zatem wykluczyć, że bykom uda się dzisiaj powrócić na kontraktach ponad zakres: 2229 - 2235 pkt. W tym kontekście zwróciłbym jednak uwagę na inradayowy przedział oporu: 2256 - 2260 pkt, gdzie wypadają liczne zniesienia wewnętrzne skonstruowane na bazie bieżącego impulsu spadkowego. Przełamanie tej przeszkody poprawiłoby w niewielkim stopniu bieży układ techniczny wykresu i zapowiadałoby kontynuację ruchu odreagowującego (niemniej można spodziewać się tutaj sporej presji podażowej). Zlecenie zabezpieczające dla części krótkich pozycji umiejscowiłbym jednak kilka punktów ponad zakresem: 2275 - 2282 pkt. Całkowicie wycofałbym się z rynku dopiero po przełamaniu węzła DiNapolego (koncentracja między innymi dwóch zniesień Fibonacciego: 38.2% i 61.8%) wypadającego w rejonie: 2328 - 2333 pkt. Osobiście wątpię jednak, by bykom udało się obecnie przedrzeć ponad poziom wytyczony na bazie zielonej median line. Dopuszczam jednak możliwość krótkotrwałego naruszenia strefy: 2275 - 2282 pkt. Kontra byków jest
możliwa, gdyż przypomnę, że indeks WIG 20 przetestował w piątek ważne wsparcie: 2200 - 2210 pkt. Istnieje również stosunkowo wiarygodna zależność czasowa pomiędzy bieżącym ruchem spadkowym, a wymienioną już korektą trwającą od 12 czerwca do 13 lipca 2009 roku.

Trudno jednak tak naprawdę stwierdzić, w jakim stylu przebiegnie ta potencjalna akcja odwetowa. Morale byków ucierpiało bowiem ostatnio niezwykle mocno i dlatego nie można w tej chwili przewidzieć do końca, jak zachowa się popyt. Na pewno zatem warto będzie z uwagą obserwować potencjalne próby przejęcia przez kupujących kontroli na parkiecie, by stwierdzić, czy w obrazie rynkowym zaszły jakieś istotne zmiany.

Czynnikiem negatywnie wpływającym na układ techniczny wykresu byłoby jednak konsekwentne utrzymywanie się notowań FW20H10 poniżej znanej nam już zapory popytowej: 2229 - 2235 pkt.

Paweł Danielewicz
Analityk Techniczny

DM BZ WBK

| Dane prezentowane w niniejszym raporcie zostały uzyskane lub zaczerpnięte ze źródeł uznanych przez DM BZ WBK S.A. za wiarygodne, jednakże DM BZ WBK S.A. nie może zagwarantować ich dokładności i pełności. Niniejsze opracowanie i zawarte w nim komentarze są wyrazem wiedzy oraz poglądów autora i nie powinny być inaczej interpretowane. Dom Maklerski BZ WBK S.A. nie ponosi odpowiedzialności za szkody poniesione w wyniku decyzji podjętych na postawie informacji i opinii zawartych w niniejszym opracowaniu. Powielanie bądź publikowanie niniejszego opracowania lub jego części bez pisemnej zgody DM BZ WBK S.A. jest zabronione. |
| --- |