Obrona istotnego wsparcia - analiza futures na WIG20

W minionym tygodniu podaż ewidentnie dyktowała warunki gry. Kolejną, nieudaną próbę przełamania ważnego węzła podażowego: 2552 – 2556 pkt. (sesja poniedziałkowa) można była potraktować jako wstępny sygnał słabości rynku, choć wymagający oczywiście dodatkowego potwierdzenia.

[ Wykres FW20Z1420 - skala dzienna

]( http://finanse.wp.pl/isin,PL0GF0006239,notowania-podsumowanie.html )

Takie potwierdzenie uzyskaliśmy kolejnego dnia (sesja wtorkowa), a wiązało się z zanegowaniem strefy wsparcia: 2502 - 2505 pkt. Co prawda mieliśmy tutaj do czynienia jedynie z lokalną zaporą popytową Fibonacciego, ale ostatecznie rynek wszedł w jeszcze silniejszą fazę spadków i w rezultacie znalazło to swoje odzwierciedlenie w postaci testu dużo istotniejszego wsparcia technicznego: 2470 - 2474 pkt. (sesja czwartkowa).

Eksponuję ten fakt, gdyż w trakcie piątkowej batalii wymieniony obszar cenowy nadal spełniał na wykresie nieprzypadkową rolę. Co prawda w porannej odsłonie doszło do jego naruszenia, ale koniec końców popyt zaczął z analizowanego rejonu cenowego podejmować aktywne działania obronne. Warto podkreślić, że zbiegło się to w czasie z analogiczną obroną kluczowego wsparcia: 2455 - 2460 pkt. na indeksie WIG20WIG20 (Zobacz notowania indeksu »).

Poranny atak podaży i dynamiczna próba przeciwstawienia się presji podażowej. Tak mniej więcej kształtował się przebieg handlu w przedpołudniowym fragmencie piątkowych notowań. Należy jednak podkreślić, że próba wykreowania ruchu odreagowującego dość szybko wytraciła swój impet. Na przeszkodzie stanęła bowiem bykom lokalna strefa oporu: 2485 - 2488 pkt., ze sforsowaniem której był wyraźny problem. W dalszej fazie handlu właśnie w tym rejonie zaczął rozwijać się ruch boczny, z niewielką amplitudą wahań cenowych.

Ostatnia godzina notowań upłynęła jednak pod znakiem kontynuacji ruchu odreagowującego. W efekcie intradayowy węzeł podażowy: 2485 - 2488 pkt. został zanegowany, co zgodnie z oczekiwaniami doprowadziło do konfrontacji w dużo istotniejszym przedziale oporu: 2499 - 2503 pkt. Właśnie we wskazanym rejonie cenowym uplasowało się ostatecznie piątkowe zamknięcie.

Warto podkreślić, że wymieniony przedział Fibonacciego: 2499 - 2503 pkt. został wytyczony na bazie zniesienia 38.2% całego impulsu korekcyjnego. Można zatem uznać, że pokonanie tutaj podaży byłoby już stosunkowo istotnym wydarzeniem technicznym, stanowiącym zapowiedź kontynuacji ruchu wzrostowego, z możliwością przetestowania bazowego oporu w ujęciu krótkoterminowym: 2526 - 2530 pkt. (strefa została zaznaczona na załączonym wykresie).

Tak jak sugerowałem przed momentem, w ujęciu krótkoterminowym jest to z pewnością kluczowa zapora podażowa. Nie można wykluczyć, że implikacje związane z jej ewentualnym zanegowaniem, to także pokonanie średnioterminowego oporu: 2552 - 2556 pkt., w którym jak wiadomo wypadł istotny punkt zwrotny. W moim odczuciu jednak w rejonie: 2526 - 2530 pkt. należy spodziewać się wzrostu presji podażowej.

Podobną opinię należałoby także sformułować w przypadku wybicia się kontraktów poniżej wybronionego w piątek wsparcia: 2470 - 2474 pkt. W tym miejscu warto jednak poczynić pewne zastrzeżenie. Widoczny na wykresie węzeł popytowy: 2446 - 2450 pkt. również cechuje się wysoką wiarygodnością. To właśnie tutaj wypadają projekcje symetrycznego, pro-wzrostowego układu XABCD. Pod względem poziomu wiarygodności jest to w zasadzie równorzędny węzeł w stosunku do 2470 - 2474 pkt. Wydaje się zatem, że dopiero w przypadku jego sforsowania można by mówić o relatywnie silnym sygnale technicznym, zapowiadającym kontynuację przeceny na FW20Z1420. Powrócę do tej kwestii w swoim pierwszym opracowaniu online, które ukaże się dzisiaj około godz. 10.00. Nieco wcześniej opublikuję natomiast dość szczegółową analizę pary EURUSD.

Paweł Danielewicz
Analityk techniczny, makler
DM BZ WBK