Obrona strefy: 2395 – 2401 pkt

Poniedziałkowa, nieudana próba przełamania ważnej bariery podażowej Fibonacciego: 2484 – 2489 pkt okazała się cenną wskazówką analityczną, gdyż sugerowała, że potencjał ruchu cenowego zainicjowanego w piątek 20 sierpnia wyczerpuje się.

Jak wiadomo niedźwiedzie bez skrupułów wykorzystały słabość popytu, doprowadzając w szybkim tempie do konfrontacji w rejonie ważnego wsparcia: 2395 – 2401 pkt. Warto również w tym kontekście nadmienić, że istotną rolę odegrała tutaj także zapora cenowa: 2421 – 2425 pkt. Po przełamaniu tej strefy kontrakty dotarły bowiem do wymienionego już przedziału: 2395 – 2401 pkt. Wspominam o tym, gdyż zakres: 2421 – 2425 pkt zaczął wczoraj pełnić rolę zapory podażowej. Bykom udało się bowiem w porannej fazie handlu zainicjować całkiem spory ruch odreagowujący, jednak impet tej fali wyczerpał się dokładnie w rejonie: 2421 – 2425 pkt.

Ta nieudana próba przejęcia inicjatywy ponownie zachęciła podaż do ataku, co w konsekwencji zaowocowało kolejnym testem strefy wsparcia: 2395 – 2401 pkt. Spora część środowego handlu upłynęła w tym właśnie rejonie cenowym.

Sytuacja zmieniła się jednak z chwilą opublikowania gorszych od prognoz danych makroekonomicznych z USA (zamówienia na dobra trwałego użytku). Strefa została naruszona, choć strona popytowa starała się cały czas aktywnie odpierać ataki inicjowane przez sprzedających. Ostatecznie zamknięcie kontraktów uplasowało się na poziomie z dnia poprzedniego, czyli 2412 pkt.

Obrona strefy wsparcia: 2395 – 2401 pkt do jakiej doszło w końcowej fazie wczorajszych notowań rzeczywiście może okazać się dość istotnym wydarzeniem technicznym. Dzisiaj bowiem, z racji prowzrostowego przebiegu sesji za oceanem, na rynku ukształtuje się ruch odreagowujący, choć trudno w tym momencie przewidzieć jego skalę i dynamikę. Wracając jednak jeszcze do środowej sesji w USA warto nadmienić, że również na indeksie S&P500 doszło do obrony eksponowanego przeze mnie wsparcia: 1036 – 1039 pkt. Mniej więcej z tego właśnie rejonu cenowego (koncentrowały się tutaj projekcje wiarygodnej formacji XABCD) bykom udało się wczoraj zainicjować prawie dwudziestopunktowy ruch cenowy (po wcześniejszym naruszeniu udało się także wybronić istotny zakres wsparcia na DAX-ie: 5895 – 5910 pkt).

Analizując wykres kontraktów na WIG20 możemy obecnie bez problemu dostrzec potencjalny układ ABCD, z projekcjami koncentrującymi się mniej więcej w rejonie: 2395 – 2401 pkt. Mamy zatem do czynienia z wiarygodną strefą wsparcia, której przełamanie w znaczący sposób pogorszyłoby układ techniczny wykresu (również w skali średnioterminowej). Tak więc trudno się dziwić, że popyt podejmuje obecnie działania obronne. Czy jednak, biorąc pod uwagę istotność i znaczenie w/w przedziału, kupującym rzeczywiście uda się nawiązać walkę ze swoim przeciwnikiem?

Okrutna prawda jest taka, że nigdy tego nie można przewidzieć. Można natomiast posługiwać się odpowiednio skonstruowanymi strefami Fibonacciego (w tym przypadku barierami podażowymi) i na tej podstawie starać się w miarę wiarygodny sposób oceniać styl w jakim byki inicjują swoje działania obronne.

Pierwszą iskierką nadziei związanej z możliwością przedłużenia się ruchu kontrującego byłoby pokonanie podaży w rejonie: 2432 – 2436 pkt. Jest to stosunkowo wiarygodna zapora podażowa, dlatego jej przełamanie powinno skłonić do zamknięcia przynajmniej części krótkich pozycji. Day-traderzy mogliby również w takiej sytuacji zastanowić się nad kupnem kontraktów, choć z pewnością podejmowanie tego typu działań na tak wczesnym etapie ruchu kontrującego wiązałoby się z ogromnym ryzykiem.

Osobiście ogromną wagę i znaczenie przypisuję kolejnemu przedziałowi cenowemu, czyli: 2460 – 2464 pkt. We wspomnianym rejonie koncentrują się bowiem dwa zniesienia wewnętrzne Fibonacciego: 38.2% i 61.8%. Z załączonego wykresu wynika, że przebiega tutaj także górna linia kanału spadkowego, a także (kilka punktów niżej) zielona median line (funkcjonująca obecnie jako zapora podażowa). Obserwując obecne dokonania popytu, a także styl w jakim byki rozgrywają ostatnie sesje można mieć ogromne wątpliwości, czy kupujący są w tej chwili w stanie zainicjować aż tak silny ruch kontrujący i pokonać podaż w rejonie: 2460 – 2464 pkt. Tak czy inaczej zakres charakteryzuje się sporą wiarygodnością i warto go obecnie uwzględniać przy opracowywaniu własnych strategii transakcyjnych. Równie istotny może także okazać się wspomniany już przedział: 2432 – 2436 pkt. Problemy z jego sforsowaniem, bądź jedynie krótkotrwałe naruszenie trudno byłoby uznać jako pozytywny sygnał. Nie wykluczam, że jeśli doszłoby do takiej sytuacji
(czyli kolejnego ujawnienia się słabości popytu), niedźwiedzie (podobnie jak miało to miejsce wczoraj w rejonie: 2421 – 2425 pkt) szybko zdołałyby wykreować ruch w kierunku kluczowej zapory popytowej: 2395 – 2401 pkt.

Podsumowując można stwierdzić, że widoczny na wykresie układ fal (formacja ABCD) powinien sprzyjać obecnie stronie popytowej w inicjowaniu działań obronnych. Jeśli jednak byki nie wykorzystają ten szansy i dodatkowo dojdzie do zanegowania: 2395 – 2401 pkt, urealni się wówczas wariant kontynuacji ruchu spadkowego, co w konsekwencji mogłoby doprowadzić do konfrontacji w rejonie: 2347 – 2353 pkt.

Paweł Danielewicz
Analityk Techniczny
DM BZ WBK

| Dane prezentowane w niniejszym raporcie zostały uzyskane lub zaczerpnięte ze źródeł uznanych przez DM BZ WBK S.A. za wiarygodne, jednakże DM BZ WBK S.A. nie może zagwarantować ich dokładności i pełności. Niniejsze opracowanie i zawarte w nim komentarze są wyrazem wiedzy oraz poglądów autora i nie powinny być inaczej interpretowane. Dom Maklerski BZ WBK S.A. nie ponosi odpowiedzialności za szkody poniesione w wyniku decyzji podjętych na postawie informacji i opinii zawartych w niniejszym opracowaniu. Powielanie bądź publikowanie niniejszego opracowania lub jego części bez pisemnej zgody DM BZ WBK S.A. jest zabronione. |
| --- |