PFRON o potrzebie wzrostu zatrudnienia niepełnosprawnych
Na potrzebę wzrostu zatrudnienia
niepełnosprawnych na otwartym rynku pracy i poprawy systemu ich
kształcenia wskazywał p.o. prezes Państwowego Funduszu
Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych Andrzej Sochaj, który uczestniczył w posiedzeniu sejmowej Komisji Polityki
Społecznej.
Zdaniem Sochaja, potrzebne jest dostosowanie kształcenia do indywidualnych potrzeb niepełnosprawnych; konieczna jest też rozbudowa systemu informatycznego Państwowego Funduszu Rehabilitacji, który zawiera dane ponad 212 tys. osób niepełnosprawnych i obsługuje 7,5 tys. pracodawców.
Obecnie w ramach informatycznego systemu obsługi dofinansowań możliwe jest wypłacanie środków w ciągu 14 dni od złożenia wniosku. Na obsługę dofinansowań przeznaczanych jest około 40 proc. wydatków Funduszu (z ponad 3,2 mld zł).
Z danych przedstawionych przez PFRON wynika, że w ramach programów, realizowanych przez PFRON w latach 2002-2006, skorzystało 77 tys. osób. Było to m.in. dofinansowanie do wózków inwalidzkich, sprzętu komputerowego czy dofinansowanie do nauki dla niepełnosprawnych studentów. W roku 2006 skorzystało z tego 8 tys. niepełnosprawnych studentów.
W trakcie debaty Anna Pakuła-Sacharczuk (PiS) wskazywała na potrzebę wprowadzenia międzynarodowego systemu orzekania o niepełnosprawności, uwzględniającego indywidualne predyspozycje każdej osoby niepełnosprawnej.
Sławomir Piechota (PO) podkreślał, że nadal zbyt wiele instytucji woli płacić pieniądze na PFRON niż zatrudniać osoby niepełnosprawne. (Zgodnie z ustawą o rehabilitacji i zatrudnieniu osób niepełnosprawnych instytucje i przedsiębiorstwa, które nie zatrudniają co najmniej 6 proc. osób niepełnosprawnych, płacą składkę na Fundusz - PAP).
Posłowie przypominali, że składki takie płaci także administracja państwowa i samorządowa. _ Gdyby było większe zatrudnienie niepełnosprawnych, wpływy do PFRON-u byłyby niższe _ - zauważył Filip Libicki (PiS).
Z danych, przedstawionych przez Państwowy Fundusz Rehabilitacji wynika także, że powiaty "posiadają słabe rozpoznanie potrzeb niepełnosprawnych", a trzy czwarte samorządów powiatowych nie przeznacza środków własnych dla niepełnosprawnych bądź przeznacza je tylko symbolicznie. Część powiatów w ogóle nie ma programów walki z bezrobociem.
W 2004 roku spośród 2,4 mln niepełnosprawnych w wieku produkcyjnym aktywnych zawodowo było 580 tys. osób; najwięcej z nich - 264 tys. - pracowało w rolnictwie indywidualnym, 190 tys. - w zakładach pracy chronionej, reszta - ponad 120 tys. - na otwartym rynku.
