notowania(strona 20/250)

Z pozoru niegroźnie wyglądające kłopoty maleńkiego Cypru, uruchomiły lawinę spadków na rynkach finansowych i surowcowych. Odbiły się na giełdach od Azji, poprzez Europę, po Stany Zjednoczone. Być może to impuls do długo wyczekiwanej korekty.

Piątkowa sesja zakończyła się spadkiem indeksów, a wzrost odnotował jedynie mWIG-40, który w trakcie sesji wyznaczył nowe średnioterminowe maksimum na 2720. Po wyższym otwarciu główne indeksy wyznaczyły dzienne maksima, a w kolejnych godzinach inicjatywa stopniowo przechodziła w ręce sprzedających.

Rynki walutowe, towarowe i azjatyckie rynki akcji zareagowały już gwałtownie na nowy podatek wprowadzany na Cyprze. Europa może wystraszyć się najbardziej.

Za nami kolejny dzień bicia rekordów na giełdzie za oceanem. Tym razem to już dziesiąty dzień z rzędu. Jednak zachowanie inwestorów amerykańskich powoli przestaje już zadziwiać. Ważne, że nasi rodzimi inwestorzy postanowili wreszcie przejąć inicjatywę i zabrali się do kupowania.

Wczorajsze dane dotyczące inflacji determinowały wartość polskiego złotego wczoraj po południu. Lutowy wskaźnik cen towarów i usług konsumpcyjnych znalazł się na poziomie 1,3%, a więc był to wyraźny spadek inflacji względem stycznia, kiedy to ukształtowała się ona na poziomie 1,7%.

Środowa sesja z pewnością nie należała do specjalnie ciekawych. Na naszym parkiecie szczególnie mocno interesowano się walorami PZU. Dziś przed sesją wyniki publikuje PGE, a po sesji JSW. Indeksy amerykańskie kolejny dzień z rzędu poprawiają swoje rekordy.

Rynki wydają się być impregnowane na możliwość korekty, ale dziś zabraknie także impulsów do dalszej zwyżki. W efekcie można spodziewać się płaskiej sesji.

Wczorajsza sesja zakończyła się nieznacznym spadkiem głównych indeksów, a z szeregu wyłamał się jedynie sWIG-80, który zwyżkował do nowego, krótkoterminowego maksimum. Po otwarciu WIG-20 wyznaczył dzienne maksimum na 2484, a w kolejnych godzinach zniżkował do 2468. W końcówce sesji na niższych poziomach pojawiał się nieśmiały popyt.

Środowe notowania na Giełdzie Papierów Wartościowych przyniosły sesję, w trakcie której uwaga rynku podzieliła się pomiędzy reakcje na wynik spółki PZU i korekcyjne nastroje na rynkach otoczenia.

Na europejskich parkietach dominował dzisiaj kolor czerwony. Wzrosty obserwowaliśmy jedynie w Niemczech, Grecji, Szwecji i w Finlandii. Warszawski rynek należał do liczniejszej spadkowej grupy giełd, indeks WIG spadł 0,26 proc. Najlepiej zachowywały się w środę spółki z branży medialnej i deweloperskiej, relatywnie słabo – spółki paliwowe i telekomy. Obroty przekroczyły wartość 1 mld zł, z czego blisko 33 proc. przypadało na akcje PZU.

Sprzedaż detaliczna w lutym na poziomie 1,1 proc. m/m i 1,0 proc. m/m bez uwzględnienia wolumenu samochodów to kolejne bardzo dobre dane, które potwierdziły dobrą passę dla dolara.

Na parkietach naszego kontynentu widać rosnącą przewagę niedźwiedzi. Oznaki skłaniania się ku korekcie zaczynają być też widoczne za oceanem. Spadki po publikacji dobrych danych wskazują na rosnącą obawę przed zakończeniem luźnej polityki pieniężnej przez Fed.

We wtorek po raz pierwszy od 5 marca S&P500 nie zdołał pobić rekordu i zakończył sesję spadkiem o 0,24 proc. Dow Jones ósmy raz z rzędu poprawił historyczne maksimum, choć wzrósł o zaledwie 0,02 proc. Za oceanem nie widać jednak śladu niepokoju.

Wczoraj WIG 20 zanotował wzrost o 0,1% i zamknął się na poziomie 2482. Dzienny zakres wahań kursu wyniósł 13 punktów, więc nie była to zbyt dynamiczna sesja. Maksimum dnia wypadło na poziomie 2487, a minimum na 2474. Indeks znalazł się w strefie pomiędzy poziomami 2450 i 2500 i wygląda na to, że tu siły popytu i podaży na razie się równoważą.

Za na nimi kolejna sesja bez większego znaczenia dla naszych inwestorów. Oczy rodzimych specjalistów od rynków kapitałowych z coraz większą uwagą zwrócone są w stronę giełd amerykańskich i z coraz większą determinacją wypatrują początków korekty na tamtejszych rynkach. A ta wciąż nie nadchodzi.

Poranna słabość kontraktów na amerykańskie indeksy w powiązaniu z raczej słabym zachowaniem eurodolara, to główny powód wzrostu presji podażowej na FW20H13. Skala ruchu spadkowego nie była jednak duża. Co więcej, popyt bardzo szybko zdołał opanować sytuację.

Wtorkowa sesja nie przyniosła zmian w obrazie rynku. Wahania indeksów były symboliczne. Kompletny brak emocji, w momencie, gdy na giełdach niemal co dzień padają rekordy, wydaje się mocno nietypowy. Taka sytuacja sugeruje, że to jeszcze nie koniec hossy, ale może też wskazywać na obawę przed korektą.

We wtorek rynki nie zostały zaskoczone i sesja przebiegała w spokojnej atmosferze. Nie dotyczy to inwestorów na rynku funta, których zaskoczyły mocno negatywne dane o produkcji przemysłowej.

Wtorek przynosi osłabienie złotego względem euro oraz franka. Natomiast złoty umacnia się do funta, a pozostaje stabilny względem dolara. Taka rozbieżność spowodowana jest sytuacją na globalnym rynku, gdzie obserwujemy odbicie na parze EURUSD oraz nowe minima na parze GBPUSD.

Ostatni komunikat Rady Polityki Pieniężnej oraz historyczne notowania wskazują, że doczekaliśmy się końca spadków stawki WIBOR.