rynek walutowy(strona 21/60)

Poniedziałkowy handel jak na razie upływa względnie spokojnie - dolar nieco traci, co potwierdza wcześniejsze wskazania płynące z koszyka BOSSA USD. To przede wszystkim odbicie się od strefy oporu 72,30-72,40 pkt., co wskazywałoby na ruch w stronę 71,58 pkt. Kluczowy impuls dla dolara może pojawić się w środę - inflacja CPI za wrzesień.

James Bullard w ubiegły czwartek wywołał dyskusję, która jak widać nie znika w mediach – to kwestia terminu wygaszenia programu QE3. Bullard dał do zrozumienia, że ostatnie zamieszanie na światowych rynkach powinno skłaniać do większej ostrożności i tym samym powstrzymania się z zakończeniem QE3 już w październiku, co otworzyło pole do dyskusji nt. generalnego podejścia do sposobu wyjścia z ultra luźnej polityki w najbliższych miesiącach.

Koniec poprzedniego tygodnia był łaskawy dla złotego. Powodem były bardzo dobre dane na temat produkcji przemysłowej, która po słabych wakacjach znów wróciła na ścieżkę wzrostu. W Chinach trwa stymulowanie gospodarki w celu pobudzania wzrostu gospodarczego.

W ubiegłym tygodniu na rynku momentami rządziła już panika, ale tydzień zamknęliśmy w bardzo dobrych nastrojach. Kilka komentarzy z Fed, które zasugerowały inwestorom, że w razie potrzeby Fed poczeka z podwyżkami stóp sprawiło, że Wall Street mocno odreagowało, ciągnąć za sobą inne rynki. Jednak przyczyny obaw o Europę są cały czas aktualne.

Początek nowego tygodnia przynosi stabilne otwarcie na rynku PLN generując szansę na kontynuację piątkowego odbicia. Polska waluta wyceniana jest przez rynek następująco: 4,2187 PLN za euro, 3,3030 PLN wobec dolara amerykańskiego oraz 3,4908 PLN względem franka szwajcarskiego. Rentowności polskiego długu wynoszą 2,66% w przypadku obligacji 10-letnich.

Nagromadzenie negatywnych czynników na rynkach finansowych ostatecznie znalazło ujście, przynosząc w środę paniczną wyprzedaż różnych klas aktywów. Przed końcem tygodnia sytuacja zdążyła się uspokoić, jednak za wcześnie by wieścić koniec burzy.

W trakcie dzisiejszej sesji handel na rynku walutowym charakteryzował się wyjątkowo niską zmiennością. Brak publikacji istotnych danych makroekonomicznych sprawił, iż w centrum uwagi znalazły się przede wszystkim wypowiedzi członków poszczególnych banków centralnych. Najciekawszym z nich było wystąpienie głównego ekonomisty Banku Anglii, który zasugerował, iż stopy procentowe w Wielkiej Brytanii mogą pozostać na obecnym poziomie przez dłuższy czas.

James Bullard, członek FED bez prawa głosu w FOMC w tym roku, jeszcze kilka tygodni temu dawał do zrozumienia, że bank centralny powinien rozważyć szybsze zacieśnienie polityki monetarnej. Tymczasem wczoraj w wywiadzie dla Bloomberg TV nieoczekiwanie przyznał, że odpowiedzią FED na ostatnie zawirowania na rynkach finansowych, powinno być wstrzymanie się z całkowitym wygaszeniem programu QE3 w październiku.

W przyszłym roku inwestowanie w waluty będzie wiązało się z koniecznością wzięcia pod uwagę dużego ryzyka osłabienia złotego. Po tym, jak amerykański Fed zakończy program skupu obligacji i będzie podwyższał stopy procentowe, kapitał będzie prawdopodobnie wycofywany z rynków wschodzących, a więc też z Polski. Czynnikiem, który może zahamować poważniejsze spadki wartości złotego, będą działania EBC.

Na koniec tygodnia jest zdecydowanie spokojniej, choć do całkowitego wygaszenia rynkowych obaw jeszcze daleko. Rynek walutowy szuka stabilizacji; jen oddala się od lokalnych maksimów, a funt korzysta na obudzeniu niepokojów wokół kryzysu zadłużenia strefy euro.

Piątkowy, poranny handel na rynku złotego przynosi próbę dalszego osłabienia polskiej waluty. Złoty wyceniany jest przez rynek następująco: 4,2305 PLN za euro, 3,3050 PLN wobec dolara amerykańskiego oraz 3,5024 PLN względem franka szwajcarskiego. Rentowności polskiego długu wyraźnie wzrosły do okolic 2,756% w przypadku papierów 10-letnich.

W ostatnich dniach przez światowe parkiety przetoczyła się fala potężnych wyprzedaży, których kontynuację obserwowaliśmy także w dniu dzisiejszym. Inwestorom giełdowym sen z powiek spędza już nie tylko perspektywa nikłego globalnego wzrostu gospodarczego, ale także ponowne obawy dotyczące sytuacji w krajach peryferyjnych strefy euro.

Środa to kolejne słabsze dane z USA. Tym razem dolara osłabiała produkcja przemysłowa oraz indeks NY Empire State. W rezultacie byliśmy świadkami dużej zmienności wartości walut. Nie tylko złoty zyskiwał, w górę szły również rodzime obligacje.

Fatalne dane z USA z godz. 14:30 nt. sprzedaży detalicznej za wrzesień, która spadła o 0,3 proc. m/m, oraz 0,2 proc. m/m z wyłączeniem samochodów, a także rozczarowania w postaci inflacji PPI (bazowa 1,6 proc. r/r we wrześniu), a także mocnego tąpnięcia na indeksie NY FED Mfg (w październiku do 6,17 pkt. z 27,54 pkt.) stały się impulsem do potężnego ruchu na parach powiązanych z USD.

Szokową terapię przeszły wczoraj rynki finansowe, kiedy słabe dane z USA podniosły strach, że największa gospodarka świata nie uchroni się przed negatywnym wpływem hamowania reszty globu. I choć załączenie „trybu paniki” szybko przyniosło kontrreakcję, to jeszcze nie można powiedzieć, że najgorsze za nami.

Poranny, czwartkowy handel na rynku złotego przynosi próbę stabilizacji po wczorajszej podwyższonej zmienności. Złoty wyceniany jest przez rynek następująco: 4,2200 PLN za euro, 3,2913 PLN wobec dolara amerykańskiego oraz 3,4950 PLN względem franka szwajcarskiego. Rentowności polskiego długu wynoszą 2,62% w przypadku papierów 10-letnich.

Czechy po zakończeniu najdłuższej w historii recesji wchodzą na ścieżkę dynamicznego wzrostu dzięki aktywnej polityce rządu i banku centralnego. Poprzez politykę zerowych stóp procentowych, kontrolowany kurs korony względem euro oraz podwyższony deficyt budżetowy planują zwiększać import o nawet 10 procent rocznie. Biorąc pod uwagę doskonałe położenie Polski względem Czech i już zauważalną obecność rodzimych przedsiębiorstw na tamtejszym rynku można stwierdzić, że lepszej okazji do inwestowania w tym kraju nie będzie.

Amerykańska waluta ma za sobą jeden z najlepszych kwartałów od 6 lat - inwestorzy dostrzegli w końcu potencjał, jaki może być zasługą oczekiwanego odejścia od polityki niskich stóp procentowych przez FED w 2015 r.

Ostatnie miesiące zdecydowanie należą do dolara. Cała sytuacja na świecie wyraźnie wzmacnia tę walutę. Nie inaczej było w tym tygodniu. Konflikt na Ukrainie czy ostatnie starcia z Państwem Islamskim tylko tą tendencję pogłębiają.

Obawy o spowolnienie globalnego ożywienia pozostają na czele listy czynników determinujących rynki finansowe i znajdują potwierdzenie w danych. Słabość euro i funta pcha indeks dolarowy w górę. USD/JPY znalazł wsparcie na 106,70. Złoty negatywnie wyróżnia się na tle pozostałych walut rynków wschodzących osłabiany przez informacje z Niemiec.