W pobliżu istotnej zapory popytowej - analiza futures na WIG20

Na wstępie warto przypomnieć, że w trakcie wtorkowej sesji doszło do przełamania dwóch węzłów cenowych Fibonacciego: 2526 – 2530 pkt. i 2502 – 2505 pkt. O nieco poważniejszym sygnale technicznym mogliśmy z pewnością mówić po przełamaniu tej ostatniej z wymienionych zapór popytowych.

[ Wykres FW20Z1420 - skala dzienna

]( http://finanse.wp.pl/isin,PL0GF0006239,notowania-podsumowanie.html )

Warto podkreślić, że wczorajsze otwarcie wypadło ponad poziomem 2505 pkt., ale niestety dominujący dzień wcześniej sentyment spadkowy okazał się nieco trwalszym zjawiskiem. W efekcie kontrakty szybko powróciły poniżej zakresu: 2502 - 2505 pkt., co doprowadziło do wykreowania się kolejnej podfali spadkowej. Skutek był taki, że do gry włączyła się następna zapora popytowa Fibonacciego: 2488 - 2490 pkt.

Co istotne, obóz byków uaktywnił się w tym rejonie, choć poziom determinacji kupujących okazał się niewystarczający, by kontrakty mogły powrócić ponad zakres: 2502 - 2505 pkt. Jak się okazało, dokładnie we wskazanym rejonie doszło ponownie do wzrostu presji podażowej (zadziałała zatem klasyczna zasada zmiany biegunów).

W końcowej fazie handlu kontrakty powróciły do obszaru cenowego: 2488 – 2490 pkt. Warto nadmienić, że na tle rynków bazowych zachowywaliśmy się relatywnie słabiej. To właśnie ten czynni sprawił (czyli niezwykle pasywna postawa byków), że ostatecznie doszło do naruszenia w/w zapory popytowej.

Zamknięcie wypadło jednak dokładnie w korytarzu cenowym: 2488 - 2490 pkt. Stanowiło to spadek wartości FW20Z1420 w relacji do wtorkowej ceny odniesienia wynoszący 0.32%.

Oceniając w tej chwili układ techniczny wykresu należy na pewno zwrócić uwagę na trzy, dość istotne kwestie. Pierwsza dotyczy miejsca na wykresie, w którym podaż zdołała przejąć inicjatywę (stosunkowo istotna zapora podażowa: 2552 - 2556 pkt.). Druga z kolei wiąże się z przełamaniem dolnej linii wiarygodnego kanału trendowego. Ostatnia dotyczy natomiast zanegowania wsparcia Fibonacciego: 2502 - 2505 pkt.

Niewątpliwe mamy tutaj do czynienia z negatywnymi sygnałami technicznymi, które jednak należy na obecnym etapie wydarzeń traktować jedynie jako ostrzeżenie przed możliwością zmiany dominującej na rynku tendencji wzrostowej. Skala ruchu kontrującego jest bowiem relatywnie mała i ten czynnik nie przechyla jeszcze szali zwycięstwa na korzyść niedźwiedzi. Niemniej jednak korekta na FW20Z1420 stała się faktem i w moim odczuciu obóz byków nie powinien dopuścić w tej chwili do przełamania wsparcia: 2470 - 2474 pkt.

Jeśli bowiem tak by się stało, układ techniczny wykresu automatycznie uległby pogorszeniu. To ważna okoliczność, bowiem często przełamanie istotnej stery wsparcia Fibonacciego staje się bodźcem dla „rozglądających się” za krótkimi pozycjami, co nieuchronnie doprowadza do jeszcze silniejszego wzrostu aktywności podaży. W przypadku strefy: 2470 – 2474 pkt. mamy tutaj dodatkowo do czynienia z istotnym wzmocnieniem płynącym ze strony klasycznej analizy technicznej (dwie przecinające się linie ML).

Ciekawie prezentuje się także kwestia najbliższych zapór podażowych. Co prawda rozwinę ten wątek w swoim pierwszym opracowaniu online, ale warto już teraz wspomnieć, że kluczowym oporem w ujęciu intradayowym pozostaje obecnie węzeł: 2527 - 2532 pkt.

Uważam, że dopiero w przypadku pokonania tutaj podaży moglibyśmy mówić o negacji całego impulsu korekcyjnego (strefa również posiada istotne wzmocnienia płynące ze strony klasycznej AT). W tym kontekście można także przyjąć założenie, że przedłużające się problemy z realizacją w/w scenariusza (czyli sforsowania strefy: 2527 - 2532 pkt.), to zapowiedź ukształtowania się na wykresie nieco bardziej złożonego ruchu korekcyjnego typu ABCD, bądź XABCD.

Paweł Danielewicz
Analityk techniczny, makler
DM BZ WBK