komentarz giełdowy(strona 34/38)

W czwartek panujący przez większą część sesji spokój na europejskich parkietach zmąciły nie doniesienia z Syrii, lecz dane z amerykańskiej gospodarki i rynku pracy. Sądząc po reakcji inwestorów, przybliżają one Fed do podjęcia decyzji o ograniczeniu skupu obligacji. Po publikacji tych informacji indeksy redukowały wcześniejsze niewielkie zwyżki.

Niewielka 0,4 proc. korekta wczoraj w USA skutkowała dziś nieco niższymi otwarciami giełd w Europie. Z biegiem dnia nastroje miały ulec jeszcze większemu pogorszeniu, a to za sprawą informacji o możliwej interwencji zbrojnej w Syrii.

Wtorkowa sesja stała pod znakiem obaw związanych z sytuacją w Syrii i groźbą użycia siły w tym kraju. Dane makroekonomiczne, których nie brakowało, nie miały żadnego znaczenia. Przecena na giełdach przybrała znaczną skalę.

Nieoczekiwany optymizm na GPW jaki pojawił się od startu poniedziałkowej sesji nie korespondował ani z chłodnym klimatem inwestycyjnym na zachodnich parkietach, ani tym bardziej z informacjami o obniżeniu przez agencję Fitch ratingu Polski z powrotem do stabilnej.

Przez sporą część poniedziałkowej sesji indeks naszych największych spółek radził sobie znacznie lepiej niż większość europejskich wskaźników. Jednak z czasem początkowa zwyżka zupełnie stopniała, pozostawiając nie najlepsze wrażenie.

Po wczorajszym imponującym, choć raczej selektywnym wzroście na rynku poprzedzonym czterema dniami spadku można było liczyć na próbę kontynuacji tendencji zwyżkowej, tym bardziej, że parkiety zarówno amerykańskie, jak i azjatyckie zaliczyły całkiem przyzwoite wzrosty. Jeszcze przed sesją poznaliśmy finalny odczyt PKB za II kwartał w Niemczech, który pokrywał się z oczekiwaniami i raczej był neutralny.

Indeks największych spółek z GPW porusza się w ostatnim czasie w coraz bardziej czytelnej konsolidacji. Jej zakres rozciąga się od maksimów 2475,83 pkt. aż do minimów bieżącego tygodnia 2383,15 pkt. Z jednej strony widać momentami siłę WIG20 do rynków otoczenia oraz wobec standardowej korekty spadkowej na Wall Street a z drugiej strony omawiany indeks waha się momentami w dół w dosyć nerwowych ruchach.

Wczorajsze spadki na Wall St. w ślad za wzrostem rentowności amerykańskiego długu (10YT powyżej 2,9%) odczytane zostały przez europejskich graczy jedynie jako krótkoterminowa realizacja zysków. Kluczowe wydarzenie tygodnia czyli publikacja protokołu po posiedzeniu FOMC zinterpretowane zostało jako względnie gołębi sygnał ze strony FED.

Wtorkowa sesja ponownie nie przynosi dużej zmienności na rynkach. Inwestorzy wyraźnie wstrzymali oddech przed jutrzejszym komunikatem z posiedzenia FOMC. Sesja upływa pod znakiem umiarkowanych wzrostów na światowych giełdach, złoty umacnia się do głównych walut.

Ostatnia sesja w tygodniu jest zwykle dobrą okazją do postawienia kropki nad i oraz zaakcentowania, która strona przeważała na parkiecie w trakcie tygodnia. Biorąc pod uwagę przebieg poprzednich sesji, należało więc raczej oczekiwać pozytywnego finału.

Główne średnie giełdowe z Wall Street tj. DJIA, S&P500 oraz NASDAQ Composite zaprezentowały dzisiaj po otwarciu dokładnie taki handel i tendencje, do których zdążyliśmy się już od kilku dni przyzwyczaić.

Środowa sesja na warszawskim parkiecie odbyła się w podobnym nastroju i miała zbliżony przebieg do tych, jakie mogliśmy obserwować w tym oraz ubiegłym tygodniu.

Spadek wskaźnika PMI dla chińskiego przemysłu na razie nie wystraszył byków. W sukurs przyszły im lepsze informacje , świadczące o poprawie koniunktury w Niemczech i całej strefie euro. Nasz rynek niewiele na tym jednak skorzystał.

Giełda warszawska nie rozpieszcza ostatnio poziomem aktywności, który pozostaje skrajnie niski. Dzisiejsze notowania nie były tutaj wyjątkiem, a brak impulsów w skali globalnej tylko pogłębiał lokalnie obserwowany marazm.

Giełdy europejskie pogrążone były niemal cały dzień w marazmie. Nastroje te udzieliły się także naszemu rynkowi. Inwestorzy wstrzymywali się z decyzjami przed środowymi publikacjami wskaźników aktywności gospodarczej.

Pomimo powrotu WIG-u 20 powyżej 2300 pkt jakość ostatnich wzrostów pozostawiała sporo do życzenia (wartość obrotów) i
raczej nosiła znamiona ruchu korekcyjnego w średnioterminowej tendencji spadkowej. Nasz rynek jest wdzięcznym obiektem do inwestowania obstawiającego spadki ze względu na destrukcyjny motyw OFE i kwestią czasu było kiedy kapitał dyktujący warunki gry na rynku blue chipów podejmie próbę powrotu do trendu.

Płaskie dwie ostatnie sesje w USA przekładają się na podobne zachowanie GPW. Dziś mieliśmy na rynku drugi dzień z niewielką zmiennością - raptem 18 pkt. WIG20 oscylował, podobnie jak wczoraj, wokół 2300 pkt. z jedyną różnicą, że dziś obrót był wyższy, aczkolwiek wczorajszy wolumen był najniższy od 20 maja.

Lekkie wzrosty na zamknięciu wczorajszej sesji za oceanem pozwoliły na nieco wyższe otwarcie na warszawskim parkiecie. Pierwsza godzina przebiegała pod dyktando niedźwiedzi, jednak ponad półprocentowy spadek na indeksie naszych największych spółek to było wszystko, co udało im się wywalczyć.

Wtorek przyniósł lekkie pogorszenie nastrojów na głównych giełdach, co odczuł także nasz parkiet. Jednak indeksom najbardziej przeszkadzała seria niższych wycen analityków dla kluczowych dla WIG20 spółek.

Początek tygodnia przyniósł niewielkie zmiany głównych indeksów w Warszawie. Udany piątkowy finisz postawił od rana stronę popytową w niewygodnej sytuacji, zmuszając ją przede wszystkim do walki o utrzymanie zdobytych pod koniec tygodnia poziomów.