komentarz(strona 53/173)

Warszawskie indeksy znalazły się w poniedziałek w gronie najsłabszych wskaźników naszego kontynentu. Nie reagowały one zupełnie na poprawiające się szybko nastroje na głównych giełdach. Odstawały też wyraźnie od wskaźników giełd naszego regionu. Zdecydowanie pogłębia się korekta w segmencie małych i średnich spółek.

Zmienność na rynku złotego w stosunku do euro w ostatnich tygodniach przypomina zachowanie waluty kraju rozwiniętego. Pomimo cały czas trwających rozważań rynkowych na temat ograniczania QE3 i silnego wpływu tego czynnika na zmienność walut krajów rozwijających się, stabilność złotego zaskakuje. Jednakże przyszły tydzień może mocno zmienić tę sytuacją, zwłaszcza jeśli FED z odchodzącym w styczniu Benem Bernanke zaskoczy mocno oczekiwania rynkowe. Powodów do ograniczenia QE3 Ben Bernanke z całym składem FOMC ma wiele. Jednakże wszystko się może zdarzyć.

Wczorajsza sesja na GPW okazała się dziewiątą negatywną sesją z rzędu. Większość z nich miała dosyć podobny przebieg - spadki raczej nie były konsekwencją dużej presji podażowej, tylko zdecydowanego cofnięcia popytu, a spychanie rynku w dół sprawiało wrażenie procesu kontrolowanego i zorganizowanego.

Piątkowe notowania na Giełdzie Papierów Wartościowych przyniosły kolejną sesję skrajnego uzależnienia od rynków otoczenia i w pewnym sensie standardową dla ostatnich tygodni dawkę nadmiernej na tle innych parkietów przeceny. Właściwie przez większą część sesji handlowano na tyle sennie, iż do finałowej godziny obrót w WIG20 był skrajnie niski.

Dwie spółki poinformowały, że nie wykupią obligacji w terminie, a fundusz Copernicusa wstrzymał wypłaty. Pozytywy? Napływy do funduszy obligacji korporacyjnych.

W ostatnich dwóch dniach dolar wymazał w zasadzie całość umocnienia z pierwszej części tygodnia. Kurs EUR/USD po naruszeniu poziomu 1,38, zniżkował do 1,3710. Co więcej uważamy, że to zaledwie początek kolejnej fali umocnienia dolara. Sądzimy co prawda, że na przyszłotygodniowym posiedzeniu Rezerwy Federalnej (ostatnim za kadencji Bena Bernanke - orędownika luźnej polityki pieniężnej), program skupu aktywów nie zostanie ograniczony, niemniej jednak władze monetarne powinny wypowiedzieć się w dość „jastrzębim” tonie.

Odwrót byków na całej linii, tak najkrócej można określić to, co działo się w czwartek na giełdach. Nasz rynek ucierpiał najmocniej. Wszystko wskazuje na to, że strach przed ograniczeniem QE3 jednak jest i robi swoje. Szanse na rajd Świętego Mikołaja topnieją coraz bardziej, choć nie można wykluczyć poprawy w ostatnich dniach roku.

Wczoraj na Wall Street doszło do silnych spadków cen akcji, co od samego poranka negatywnie rzutowało na wyceny walorów na GPW. Rynek miał okazję powtórzyć obraz względnej siły z wtorku, ale tego nie zrobił i również przy Książęcej dominowały spadki, i to niemałe.

Po ubiegłotygodniowym rozczarowaniu, jak można podsumować przebieg ostatnich wydarzeń na GPW, początek poniedziałkowej sesji przyniósł napływ korzystniejszych nastrojów rynkowych po udanych sesjach w USA i na rynkach azjatyckich.

Drugi tydzień każdego miesiąca jest na rynkach nieco spokojniejszy ze względu na relatywnie puste kalendarium, szczególnie w porównaniu do pierwszego tygodnia miesiąca, kiedy inwestorzy pozostają pod wrażeniem publikacji wskaźników PMI/ISM oraz comiesięcznego raportu z rynku pracy. Dzisiejsza sesja próbowała wpisywać się w spodziewane uspokojenie.

Zarówno słabszy odczyt indeksu Sentix, który w grudniu obniżył się do 8 pkt. z 9,3 pkt. w listopadzie, ani też słabsze dane z Niemiec (rano okazało się że nadwyżka w handlu zmalała w październiku do 16,8 mld USD z 18,8 mld USD, a opublikowane później dane wskazały na spadek dynamiki produkcji przemysłowej w październiku o 1,2 proc. m/m) nie zdołały zaszkodzić zbytnio wspólnej walucie. Pytanie, jednak czy taka jazda bez biletu uda się na dłużej… Można się zgodzić z tym, że ECB nie będzie się spieszył z kolejnymi decyzjami ws. polityki monetarnej, ale ta nadal pozostaje i pozostanie dość luźna...

Podczas dzisiejszej sesji nie poznaliśmy istotnych odczytów makroekonomicznych, a to co najciekawsze dopiero przed nami. Na rynku walutowym nie widać znaczących zmian, a giełdy kontynuują pozytywną reakcję na piątkowe dane z USA.

Piątkowa sesja była szansą dla niedźwiedzi na piątą spadkową sesję z rzędu. Trudno w tym momencie odmówić sobie konstatacji, iż od jakiegoś czasu polski rynek akcji zachowuje się odwrotnie proporcjonalnie do inwestycyjnej euforii lansowanej w mediach i z punktu widzenia analizy behawioralnej jest to modelowa sytuacja.

Nadspodziewanie optymistyczne informacje z amerykańskiego rynku pracy spowodowały reakcję odwrotną do tej, której się obawiano. Po chwilowym zamieszaniu, indeksy poszły zdecydowanie w górę. Wygląda na to, że strach przed ograniczeniem QE3 nie jest aż tak duży.

Rynek zakłada, że dzisiejsze dane Departamentu Pracy USA nie zdołają przekonać „gołębi” w FED do zmiany stanowiska. W efekcie pomimo wzrostu nowych etatów poza rolnictwem o 203 tys. w listopadzie i spadku stopy bezrobocia do 7,0 proc., dolar stracił na wartości do głównych walut (z wyjątkiem relacji USD/JPY). Niemniej, jeżeli spojrzymy na bilans całego tygodnia, to nie można zaprzeczać faktom, że amerykańska gospodarka ma się coraz lepiej.

Ze Stanów Zjednoczonych napłynęły dane wskazujące na poprawę na rynku pracy. Najpierw na wzrost zatrudnienia w sektorze prywatnym o 215 tys. wskazał raport ADP.

Obecny tydzień miał być kluczowy dla rynku walutowego i rynków giełdowych. W czwartek odbyło się posiedzenie EBC i poznaliśmy odczyt PKB dla Stanów Zjednoczonych, podczas piątkowej sesji poznaliśmy kluczowe dane z rynku pracy za oceanem.

Inwestorzy stają przed coraz trudniejszym dylematem, czy cieszyć się z przyspieszającego tempa wzrostu amerykańskiej gospodarki, czy martwić się, że spowoduje ono rychłą reakcję Fed, w postaci ograniczenia skupu obligacji. W czwartek problem nie znalazł rozwiązania, ale lekką przewagę miały niedźwiedzie.

Wczorajsza sesja za oceanem zakończyła się dość neutralnie, jednak na giełdach azjatyckich zdecydowanie przeważał kolor czerwony. Trudno było więc być zbytnim optymistą przed rozpoczęciem sesji na naszym parkiecie.

Ostatnie sesje były dla inwestorów trudne, co paradoksalnie wynikało z publikacji serii całkiem niezłych danych makroekonomicznych. Spowodowały one bowiem rewizję oczekiwań co do czasu pierwszego ograniczenia skupu aktywów przez Rezerwę Federalną. Grudniowy termin już nie jest dyskwalifikowany.