waluty(strona 26/380)

Kredytobiorcy z zadłużeniem we frankach, którym bank nie chce uwzględnić ujemnego wskaźnika LIBOR lub żąda dodatkowego zabezpieczenia kredytu, powinni zwrócić się ze skargą bezpośrednio do UOKiK. Urząd stoi na stanowisku, że banki nie mogą tego robić.

Związek Banków Polskich skierował do banków z propozycją działań dostosowujących warunki obsługi kredytów we frankach do sytuacji rynkowej. Chodzi m.in. o stosowanie ujemnego LIBOR-u dla oprocentowania rat kredytów, a także zmniejszenie spreadu walutowego.

"Frankowicze", którzy będą mieli problemy ze spłatą kredytów, mogą masowo ogłaszać upadłość konsumencką - uważają prawnicy. Przed pochopnymi decyzjami ostrzegają jednak bankowcy. Ich zdaniem raty kredytów we frankach zbyt mocno nie wzrosną, a ogłaszanie upadłości to droga donikąd.

Wzrost wartości franka wygenerował lawinę pomysłów, jak pomóc osobom zadłużonym w szwajcarskiej walucie. Wczoraj przedstawiono jednak rozwiązanie, które pozwoli złapać oddech „frankowiczom”, będzie neutralne dla budżetu oraz w dłuższym okresie korzystne dla instytucji finansowych. To jednak nie wszystko. Banki mogą także czerpać przykłady z innych krajów.

Warto zadać sobie pytanie, czy „gołębia frakcja” w Rezerwie Federalnej nie otrzyma za chwilę dobrych argumentów za tym, aby oczekiwane zacieśnienie polityki w 2015 r. nieco odwlec w czasie, lub „wygładzić” przebieg tego procesu na przestrzeni kilkunastu miesięcy.

Zgodnie z oczekiwaniami EBC rozpocznie program luzowania ilościowego. Od marca na rynki trafi dodatkowe 60 mld euro miesięcznie. Ekonomiści mają podzielone opinie co do skuteczności programu. W jednym są natomiast zgodni, nie poprawi to wartości słabnącego euro.

Szef EBC Mario Draghi zapowiedział wprowadzenie programu luzowania ilościowego (QE), by ratować gospodarkę strefy euro. Po jego wystąpieniu euro spadło do najniższego poziomu od 11 lat i podniosły się indeksy europejskich giełd.

Co dzisiaj otrzymaliśmy ze strony Europejskiego Banku Centralnego? Stopy procentowe oczywiście nie uległy zmianie (refinansowa pozostała na poziomie 0,05 proc.) i szef ECB powtórzył, że to jest dno. Niemniej doświadczenie szwajcarskie mówi „nigdy, nie mów nigdy”, chociaż raczej nie dojdzie do tego wcześniej, niż w październiku 2016 r.

Gdy kilka minut przed godziną 14 Europejski Bank Centralny opublikował oświadczenie, iż decyzje podjęte na dzisiejszym posiedzeniu zostaną przedstawione przez prezesa na konferencji prasowej można było być niemalże pewnym, iż Bank zacznie kupować obligacje rządowe. Nikt nie spodziewał się jednak, iż armata wytoczona przez Mario Draghiego będzie tak dużego kalibru. Łączna wartość skupu wyniesie prawie 1,3 bln euro. Znacznie więcej, niż oczekiwał tego rynek…

Minister finansów Mateusz Szczurek zadeklarował, że rząd będzie wspierał pomysły banków, aby ulżyć kredytobiorcom, zadłużonym we franku szwajcarskim. Zaznaczył, że nie można jednak przy tej okazji podrywać zaufania dla państwa, bo zapłacą za to wszyscy.

Niskie ceny ropy, które według części analityków nie odbiją prędko w górę (ostatnia prognoza Goldman Sachs zakładająca wyraźniejszą korektę dopiero w 2016 r.) dają argumenty do rewizji oczekiwań dotyczących przebiegu inflacji i preteksty do nieraz zaskakujących sygnałów z banków centralnych.

Podczas środkowej sesji rynki znów zostały zaskoczone przez banki centralne. Zgodnie z protokołem ze styczniowego posiedzenia Banku Anglii decyzja o utrzymaniu stóp procentowych na niezmienionym poziomie zapadła jednogłośnie. Konsensus rynkowy zakładał bowiem, że stanowisko Wheale’a i McCafferty pozostało nieugięte i obydwaj członkowie MPC zagłosowali za podwyżką kosztu pieniądza.

Europejski Bank Centralny jest o krok od wprowadzenia interwencjonistycznej polityki monetarnej (QE). Decyzja w tej sprawie ma zapaść w czwartek. Przeciwnych jej Niemców szef EBC Mario Draghi chce przekonać ustępstwami ograniczającymi skalę interwencji.

Decyzja BOC o cięciu stóp o 25 p.b. do 0,75 proc. podczas dzisiejszego posiedzenia to duża niespodzianka dla rynku. Widać, że BOC powiela schemat norweski i tłumaczy ten ruch negatywnymi skutkami taniejącej ropy – zarówno na przebieg wskaźnika inflacji CPI, którego oczekiwania zostały mocno zrewidowane na 2015 r. – ale na wzrost gospodarczy.

SLD wnioskuje, by na posiedzeniu Sejmu rząd przedstawił informację o "skali zagrożenia niewypłacalnością" osób spłacających kredyty w walutach obcych. Politycy Sojuszu domagają się też informacji o działaniach podjętych przez KNF, NBP i UOKiK.

Będzie ona oczywiście kluczowa dla par powiązanych z euro. Naszym zdaniem, jeżeli Europejski Bank Centralny ograniczy się do zainicjowania skupu obligacji rządowych w oczekiwanej przez wielu ekonomistów kwocie 500-600 mld EUR, oraz zastosuje możliwe wyłączenia wybranych papierów z programu (dotyczyć to może głównie tych emitowanych przez Grecję), to może być to już w pewnej części zdyskontowane przez rynek i dać powody do odreagowania.

Wczorajsze posiedzenie Komitetu Stabilności Finansowej z pewnością musiało ucieszyć kredytobiorców frankowych. A już na pewno tych mających racjonalne oczekiwania wobec działań państwa w tym zakresie. Uwzględnienie ujemnego LIBOR-u, brak dodatkowych zabezpieczeń oraz możliwość wydłużenia czasu spłaty powinny pomóc bardzo tej grupie.

Szykuje się powtórka z rozrywki, czyli kolejny dzień próby dla franka szwajcarskiego. Podczas posiedzenia Europejskiego Banku Centralnego (22 stycznia) może zapaść decyzja o wprowadzeniu programu skupu obligacji. To może kolejny raz wstrząsnąć rynkiem walutowym.

Widmo deflacji zaznacza swoją obecność dookoła globu. Do porażki w walce o cel inflacyjny przyznał się dziś Bank Japonii, a kiwi otrzymał cios od słabego odczytu CPI. Przed nami kolejne opinie z Banku Anglii i Banku Kanady.

Środowy, poranny handel na rynku złotego przynosi stabilizację kwotowań z godzin wcześniejszych. Polska waluta wyceniana jest przez rynek następująco: 4,3300 PLN za euro, 3,7414 PLN wobec dolara amerykańskiego oraz 4,2863 PLN względem franka szwajcarskiego. Rentowności polskiego długu wynoszą obecnie 2,334% w przypadku obligacji 10-letnich.