Trwa ładowanie...
pracownik
17-10-2013 15:53

Szef i pracownik – najsilniej łączy ich strach?

W skali roku niektórzy z nich zarabiają miliony. Uważają, że pracują na te pieniądze bardzo ciężko

Szef i pracownik – najsilniej łączy ich strach?Źródło: Thinkstock
d1vbna4
d1vbna4
W skali roku niektórzy z nich zarabiają miliony. Uważają, że pracują na te pieniądze bardzo ciężko. Gnębi ich stres – mają świadomość, że nawet praca od rana do wieczora może nie przynieść sukcesu, jeśli zabraknie szczęścia. Zajęci swoimi sprawami, budzą niekiedy u podwładnych paniczny lęk. Polscy szefowie to dla pracowników zagadka. Im słabiej ich znają, tym bardziej się ich boją.

Pracują i straszą

Jak podawał przed kilkoma miesiącami brytyjski „The Economist”, polski szef zarabia średnio w godzinę tyle, co jego podwładny w tydzień. To dwa różne, odległe światy, o różnych priorytetach, różnych problemach. Jakie uczucia mogą łączyć żyjących w nich ludzi, pracujących w tej samej firmie? Często tylko lęk pracownika lub lekceważenie ze strony szefa.

Zarobki polskich szefów w 2001 roku kształtowały się w granicach 66 tys. dolarów rocznie. Trzeba było niemal dokładnie dziesięciu lat, żeby ich gaże wzrosły o 100 proc. Takie dane podawała w 2011 roku firma doradcza Hay Group. Na wzrost uposażenia czołowych menedżerów pracujących w wielkich firmach negatywnie oddziałał kryzys roku 2009. Jednak, jak podawał już w następnym roku „Puls Biznesu”, gaże top menedżerów wzrosły o ponad 5 proc., podczas gdy podwyżki płac podstawowych w firmach w zasadzie nie drgnęły.

d1vbna4

Na wątpliwości dotyczące wysokich zarobków szefowie niezmiennie odpowiadają, że bronią ich wyniki prowadzonych firm. A także ciężka orka, jaką uskuteczniają – właśnie dla firmy. To oni – według własnej opinii – decydują o sukcesie firmy. Natomiast odpowiedzialnością za porażki łatwo są gotowi obciążać podwładnych. Nic więc dziwnego, że gdy szef mówi pracownikowi: „Zapraszam na rozmowę za godzinę”, na tego ostatniego pada blady strach. – W firmie, do której trafiłam po studiach, niektórzy pracownicy mieli wręcz zwyczaj zbierania wszystkich rzeczy do torby przed każdą rozmową z szefem. Podobno niektórzy robili tak nawet codziennie przed przerwą obiadową – wspomina pracująca w biurze Agnieszka Pielik.

Pracownik wiedzieć nie musi

Nie ulega przy tym wątpliwości, że szefowie bardzo często nie oszczędzają się. Polska Agencja Rozwoju Przedsiębiorczości, która stale monitoruje problem HR w polskich firmach, podaje: więcej niż połowa z nich siedzi w pracy ponad 50 godzin tygodniowo. Zdarzają się i tacy, którzy wyrabiają po dwa etaty.

Szef, który żyje firmą, nader często traci jednak z oczu pracowników. A ponieważ relacja odwrotna jest taka sama, obie strony niewiele o sobie wiedzą. Tak naprawdę niemal się nie znają, mimo że ciągną ten sam wózek.

Wiadomo zaś nie od dzisiaj, że niewiedza rodzi strach. Szef to dla pracownika groźna, częściowo nierealna postać. Zresztą i szefowie przyznają niekiedy, że podwładni, postrzegani jako anonimowa masa, budzą w nich lęk. Pracownik dla szefa bywa trybikiem w maszynie, służącym do wykonywania projektów i zapewniania zysków firmie. O których się go zresztą nie informuje, bo i po co. – Szeregowy pracownik rzadko kiedy wie, o co chodzi, jakie mamy wyniki finansowe, czy mamy sukces i gdzie ten sukces firmy leży – mówiła Polskiemu Radiu Agnieszka Haber z PARP.

d1vbna4

Takie podejście potwierdza wielu pracowników. – W pierwszym roku mojej pracy w firmie przed świętami odbyło się spotkanie całej załogi z szefem – opowiada Agnieszka Pielik. – Dzielenie opłatkiem, mówienie o rodzinnej atmosferze. Dostaliśmy niewielkie upominki, na konta wpłynęły dodatkowe pieniądze. W następnych latach – cisza. I w jednym, i w drugim przypadku nikt nas nie poinformował, z czego wynika takie podejście. O wynikach firmy naturalnie mówiło się „na papierosie”, ale oficjalnie ani szef, ani nikt z kierownictwa nie dawał żadnych sygnałów. Nikt nie tłumaczył też żadnych zmian organizacyjnych, przenosin z działu do działu itp.

Brutal bez dystansu, za to z instynktem

Nieinformowanie pracowników o celach i wynikach firmy może być dotkliwe, ale w relacjach szef – pracownik bywają sytuacje jeszcze mniej komfortowe. – Jeden z moich szefów z lat 90., zwalniając pracownika, potrafił użyć wulgarnych słów. Podobnie zresztą odnosił się do kobiet. Człowiek mógł jechać windą do góry jako kierownik działu, a wracać jako bezrobotny. W firmie nikt nie był pewny dnia ani godziny, choć mimo to osiągała dobre wyniki – wspomina anonimowo była sekretarka.

d1vbna4

Takie zachowania biorą się z jednej z najbardziej typowych cech szefów: z przekonania o własnej nieomylności oraz o tym, że wiedzą – i mogą – wszystko. Jeśli przy tym są pracowici i mają instynkt, sukces utwierdza ich w tych przekonaniach.

W sporządzonej przez Salesnews.pl ankiecie z udziałem 500 szefów pt. „Mapa stylów i ról kierowniczych”, dotyczącej metod zarządzania, wysoko uplasował się styl „strażaka”. Działającego bez planu, reagującego gwałtownie na nagłe sytuacje, robiącego wszystko na raz. Taki szef siłą rzeczy będzie miał kłopoty ze znalezieniem czasu na wypracowanie dystansu do siebie i innych. A jego wiedza, dotycząca zarządzania, może nie objąć faktu, że znacznie łatwiej kierować firmą, jeśli włożyło się pewien wysiłek w zdobycie szacunku podwładnych.

TK,MA,WP.PL

d1vbna4
Oceń jakość naszego artykułu:
Twoja opinia pozwala nam tworzyć lepsze treści.

Komentarze

Trwa ładowanie
.
.
.
d1vbna4

Pobieranie, zwielokrotnianie, przechowywanie lub jakiekolwiek inne wykorzystywanie treści dostępnych w niniejszym serwisie - bez względu na ich charakter i sposób wyrażenia (w szczególności lecz nie wyłącznie: słowne, słowno-muzyczne, muzyczne, audiowizualne, audialne, tekstowe, graficzne i zawarte w nich dane i informacje, bazy danych i zawarte w nich dane) oraz formę (np. literackie, publicystyczne, naukowe, kartograficzne, programy komputerowe, plastyczne, fotograficzne) wymaga uprzedniej i jednoznacznej zgody Wirtualna Polska Media Spółka Akcyjna z siedzibą w Warszawie, będącej właścicielem niniejszego serwisu, bez względu na sposób ich eksploracji i wykorzystaną metodę (manualną lub zautomatyzowaną technikę, w tym z użyciem programów uczenia maszynowego lub sztucznej inteligencji). Powyższe zastrzeżenie nie dotyczy wykorzystywania jedynie w celu ułatwienia ich wyszukiwania przez wyszukiwarki internetowe oraz korzystania w ramach stosunków umownych lub dozwolonego użytku określonego przez właściwe przepisy prawa.Szczegółowa treść dotycząca niniejszego zastrzeżenia znajduje siętutaj