komentarz giełdowy(strona 12/38)

Na FW20Z1420 rozwinął się relatywnie silny ruch kontrujący, który znalazł się wczoraj
w rejonie zniesienia 38.2% całego impulsu wzrostowego. Warto także podkreślić, że wcześniej doszło do przełamania stosunkowo istotnego wsparcia technicznego:
2443 - 2446 pkt.

Wczorajsza sesja zakończyła się spadkiem indeksów, ale skala ruchu była ograniczona. Z drugiej strony polski rynek w kontekście sytuacji na rozwiniętych rynkach zachowuje się wyraźniej słabiej.

Czwartkowa sesja na warszawskiej giełdzie przyniosła nieco uspokojenia po huśtawce nastrojów, którą zaserwował nam rynek wczoraj po decyzji RPP. Po spokojnym i neutralnym otwarciu wbrew słabym notowaniom w Europie utrzymywaliśmy się na niewielkim plusie, po czym podjęliśmy próbę odrabiania wczorajszych strat. Pomogły w tym wspomniane indeksy europejskie, które w tym czasie zdołały wynieść się powyżej poziomów odniesienia.

Ostatnie sesje stały pod znakiem reakcji inwestorów na działania głównych banków centralnych. Cała seria ich wystąpień rozpoczęła się w minioną środę komunikatem ze strony amerykańskiej Rezerwy Federalnej, a kończyła dzisiejszą konferencją prasową EBC. Po doniesieniach o konflikcie w ramach Rady Prezesów europejskiej instytucji nie liczono na wiele, ale Mario Draghi posłużył się nie małym fortelem i wiele osób zaskoczył.

Wczorajsza sesja zakończyła się spadkiem indeksów, jedynie WIG-50 odnotował niewielki wzrost.

Dzisiejszy dzień przyniósł pokaźny wzrost najważniejszego japońskiego indeksu Nikkei 225, co w dalszym ciągu jest wynikiem decyzji Banku Japonii o zwiększeniu skali luzowania ilościowego oraz GPIF zmianie alokacji kapitału. Wczorajsza sesja na Wall Street bardzo płasko, zaś dzisiaj w Europie od rana umiarkowane wzrosty.

Poniedziałkowe notowania na Giełdzie Papierów Wartościowych odbywały się po udanym dla światowych giełd piątku i w kontekście braku sesji w Japonii, skąd na ostatniej sesji października przyszedł impuls wzrostowy w postaci większego programu luzowania ilościowego ze strony Bank of Japan.

Mało interesujący, a wręcz nudny przebieg miały pierwsze listopadowe notowania na warszawskim parkiecie. Po neutralnych weekendowych danych z Chin początek handlu - czy to w Europie, czy też w Polsce - nie przyniósł zmian indeksów a przez to większych emocji.

Piątkowa sesja zakończyła się wzrostem indeksów, a popyt inwestorów kumulował się na akcjach największych spółek. Sesja rozstrzygnięta została już na otwarciu, a kolejne godziny upłynęły pod znakiem oscylacji w ograniczonym zakresie.

Cały tydzień na GPW przebiegał pod znakiem niezbyt intensywnego handlu i stosunkowo małej zmienności, a więc trudno było oczekiwać na piątkowej sesji jakiejś istotnej zmiany w tej kwestii. Niemniej otoczenie globalne sprawiło, iż warszawscy inwestorzy ożywili się od rana.

Piątkowe notowania na Giełdzie Papierów Wartościowych w Warszawie odbywały się po dobrej sesji na Wall Street i mocnym rozdaniu w Azji. W każdym z przypadków rynki bazowe zdominowały reakcje na decyzje banków centralnych.

Tydzień kończy się szczęśliwie. Obligacje stałokuponowe notują rekordy cenowe, e-Kancelaria wróciła do cen nominalnych, nawet papiery Uboat-Line podrożały.

Poranek na rynku walutowym przyniósł niemałe zaskoczenie w postaci dalszego luzowania ze strony Banku Japonii. Działania BoJ wyraźnie zaskoczyły rynki, co doprowadziło do potężnej wyprzedaży japońskiej waluty. Kluczową figurą, którą poznamy w dniu dzisiejszym będzie inflacja PCE na rynku amerykańskim.

Dzisiejszy poranek przynosi silne wzrosty europejskich indeksów, które wynikają z dalszego luzowania polityki przez Bank Japonii. DAX zyskuje +1,61%, pozostałe europejskiej giełdy także na solidnych plusach. Kontrakty terminowe w Stanach Zjednoczonych w godzinach porannych znalazły się blisko historycznych maksimów, co sugeruje, że niedługo zobaczymy kolejne rekordy.

Na wstępie warto przypomnieć, że po przełamaniu strefy oporu: 2452 - 2456 pkt. obóz byków zachowywał się dość pasywnie. Jak pamiętamy udało się jedynie wykreować niewielki impuls cenowy, który wytracił swój impet już w rejonie intradayowej zapory podażowej: 2471 - 2474 pkt. W tym przypadku analiza lokalnych stref cenowych Fibonacciego okazała się bardzo przydatna, gdyż teoretycznie popyt powinien z łatwością sforsować tę przeszkodę i realizować wariant bazowy, czyli doprowadzić do konfrontacji w kolejnym, wiarygodnym węźle: 2487 - 2492 pkt. (wspominałem o nim w komentarzach porannych).

Wczorajsza sesja zakończyła się mieszanym zamknięciem indeksów, główne odnotowały niewielki spadek, natomiast indeksy małych i średnich spółek zamknęły się w pozytywnym terytorium.

Wczoraj doszło do długo zapowiadanego zakończenia programu QE i mimo wcześniejszych spekulacji ze strony niektórych członków FOMC dotyczących przedłużenie skupu obligacji, pewien okres w historii rynków finansowych został zakończony.

Szansy można upatrywać głównie we wczorajszym zachowaniu europejskich indeksów, które nurkowały pod koniec sesji w obawie o reakcję Wall Street na decyzję Fed.

W trakcie końcowej fazy wtorkowej sesji (to tak w ramach przypomnienia) doszło jak wiadomo do naruszenia respektowanej ostatnio zapory podażowej: 2452 – 2456 pkt. Głównym mankamentem tego wybicia był relatywnie niski wolumen obrotu na rynku kasowym. Przez cały wtorkowy handel na warszawskim rynku obowiązywał również trend boczny, co nie bardzo korespondowało z pro-wzrostowymi nastrojami dominującymi w Eurolandzie.

Pozytywne zakończenie sesji za oceanem i zieleń na giełdach azjatyckich pozwoliły na wyższe otwarcie notowań na warszawskiej giełdzie. Jednak skala wzrostu nie była imponująca.