wig20(strona 14/59)

Na wczorajszej sesji, która nie przyniosła większych emocji, a wręcz mogła wydawać się nudna, główne indeksy giełdowe ustanowiły najnowsze szczyty lokalne.

Indeks naszych największych spółek nie był w stanie kontynuować zwyżki, obserwowanej w poniedziałek. Za to wskaźniki małych i średnich firm szły mocno w górę, nie patrząc na kłopoty większego kolegi.

Spokojny przebieg poniedziałkowej sesji na GPW, kiedy to wszystkie indeksy zanotowały skromne wzrosty, chwilowo zwieńczył sześciosesyjną falę wzrostów głównych indeksów. Od początku wtorkowych notowań w Warszawie przewagę uzyskała strona podażowa, która bez specjalnej determinacji, ale jednak skutecznie zdołała zepchnąć główne barometry na blisko jednoprocentowe minusy.

Publikacja lepszych niż oczekiwano wyników Pekao sprowokowała wyprzedaż akcji większości naszych dużych banków. Złe nastroje szybko przeniosły się na papiery pozostałych blue chips. Przed przeceną zdołał się uchronić jedynie indeks średnich firm.

Poniedziałkowy handel na głównych parkietach stał pod znakiem lekko korekcyjnych nastrojów, mimo przewagi dobrych informacji makroekonomicznych. Nasz rynek bronił się jednak przez spadkiem, a wskaźnik największych spółek zdołał utrzymać się powyżej 2400 punktów.

Po dość niemrawym początku tygodnia na wczorajszej sesji obserwowaliśmy zwiększone obroty i wyraźną chęć popytu do odzyskania strat z końca ubiegłego tygodnia. Można było się zastanawiać, czy jest to tylko efekt końca miesiąca, czy też jest szansa na kontynuację tej tendencji w następnych dniach. Informacje zza oceanu, gdzie FED nie zmienił parametrów stóp procentowych oraz wartości programu QE3, przeszły wczoraj na tamtejszym rynku bez większego echa.

Optymizm po serii dobrych danych makroekonomicznych przeważył nad obawami o ograniczenie programu skupowania obligacji przez amerykańską rezerwę federalną. W efekcie na większości parkietów indeksy wyraźnie zyskiwały na wartości.

Wtorkowa sesja ponownie nie przynosi dużej zmienności na rynkach. Inwestorzy wyraźnie wstrzymali oddech przed jutrzejszym komunikatem z posiedzenia FOMC. Sesja upływa pod znakiem umiarkowanych wzrostów na światowych giełdach, złoty umacnia się do głównych walut.

Słaby finisz warszawskiego parkietu w piątek był swojego rodzaju potwierdzeniem niemocy strony popytowej, która wcześniej przez wiele sesji próbowała bez powodzenia sforsować najbliższe poziomy oporu technicznego wyraźnie dostrzegalne na wykresach głównych indeksów.

Dzisiejsza sesja była bardzo spokojna i w większości przebiegała w okolicach poziomów neutralnych dla głównego warszawskiego indeksu. Takie niewiele znaczące zmiany podyktowane były brakiem impulsów oraz chęcią wyczekiwania na dalszą część tygodnia.

W poniedziałek utrzymywało się lekkie osłabienie indeksu naszych największych spółek. Wciąż nie może on wrócić powyżej przełamanego w miniony piątek poziomu 2300 punktów, choć sesję zakończył bardzo blisko niego. Bardzo dobrze sprawował się za to wskaźnik średnich firm.

Ostatnia sesja w tygodniu jest zwykle dobrą okazją do postawienia kropki nad i oraz zaakcentowania, która strona przeważała na parkiecie w trakcie tygodnia. Biorąc pod uwagę przebieg poprzednich sesji, należało więc raczej oczekiwać pozytywnego finału.

Środowa sesja na warszawskim parkiecie odbyła się w podobnym nastroju i miała zbliżony przebieg do tych, jakie mogliśmy obserwować w tym oraz ubiegłym tygodniu.

Dzień publikacji wstępnych odczytów wskaźników PMI jest w praktyce jedynym dniem, kiedy informacje z Europy potrafią przysłonić publikacje z innych części świata. Dzieje się tak głównie dlatego, że w USA indeks PMI nie ma długiej historii i nie jest uznawany za wiarygodny. Z kolei jego szanowany odpowiednik – wskaźnik ISM – nie jest podawany w wersji wstępnej. Dzisiejsze notowania wpisały się w ten scenariusz i to europejskie dane próbowały nadać ton rynkom.

Spadek wskaźnika PMI dla chińskiego przemysłu na razie nie wystraszył byków. W sukurs przyszły im lepsze informacje , świadczące o poprawie koniunktury w Niemczech i całej strefie euro. Nasz rynek niewiele na tym jednak skorzystał.

Dzisiejsza sesja miała lekko pozytywny wydźwięk mimo niejednoznacznych notowań wczoraj w USA i słabego zachowania giełd europejskich w dniu dzisiejszym. Rozwój wypadków mógłby być jeszcze lepszy, gdyby nastrojów nie popsuł PKN Orlen, który podał dziś wyniki za II kw.
Wczorajsza sesja, mimo słabszej końcówka, przetarła pole powyżej 2300 pkt. – maksimum zanotowane wczoraj to 2325 pkt. Ponieważ od tygodnia WIG20 podążał płasko mniej więcej w przedziale 2290-2310 pkt. to wczorajsze „wybicie” choć nie utrzymane, bo zamknięcie wypadło na poziomie 2311 pkt, to jednak pokazało bykom możliwość wybicia z tej płaskiej konsolidacji. Dlatego też już w pierwszym kwadransie dzisiejszych notowań indeks „wskoczył” na wczorajszy szczyt, sięgając nawet 2328 pkt.

Wtorek był kolejnym dniem marazmu i niewielkich wahań indeksów na naszym kontynencie. Również i nasz rynek nie zachwycał aktywnością, choć pozytywnie na tym tle wyróżniał się wskaźnik średnich spółek.

Giełda warszawska nie rozpieszcza ostatnio poziomem aktywności, który pozostaje skrajnie niski. Dzisiejsze notowania nie były tutaj wyjątkiem, a brak impulsów w skali globalnej tylko pogłębiał lokalnie obserwowany marazm.

Giełdy europejskie pogrążone były niemal cały dzień w marazmie. Nastroje te udzieliły się także naszemu rynkowi. Inwestorzy wstrzymywali się z decyzjami przed środowymi publikacjami wskaźników aktywności gospodarczej.

Pomimo powrotu WIG-u 20 powyżej 2300 pkt jakość ostatnich wzrostów pozostawiała sporo do życzenia (wartość obrotów) i
raczej nosiła znamiona ruchu korekcyjnego w średnioterminowej tendencji spadkowej. Nasz rynek jest wdzięcznym obiektem do inwestowania obstawiającego spadki ze względu na destrukcyjny motyw OFE i kwestią czasu było kiedy kapitał dyktujący warunki gry na rynku blue chipów podejmie próbę powrotu do trendu.