zacieranie śladów

Ile jeszcze czasu sąd będzie zastanawiał się, czy wsadzić za kraty Piotra M., właściciela ubojni pod Rawą Mazowiecką, do której trafił transport padłego i chorego bydła? Przecież podejrzany biznesmen próbował już oszukać śledczych, gromadząc tony mięsa w tajnej kryjówce. A na wolności może wciąż kontaktować się ze swoimi kontrahentami czy świadkami i utrudniać postępowanie prokuraturze!

Przypadek ubojni w Rosławowicach pokazuje, że kontrola weterynaryjna to dziurawe sito, przez które na rynek przeciekają chore, a nawet padłe zwierzęta. Roman Owecki, wojewódzki lekarz weterynarii w Łodzi nie zaprzecza, że system jest nieszczelny. Na oczach inspektorów weterynarii ubojnia prowadziła podwójną działalność. Część zwierząt była bita pod ich kontrolą. Inne po uboju trafiały do ukrytej mroźni, a później na rynek.

Połowa Polski mogła zaopatrywać się w mięso pochodzące z ubojni spod Rawy Mazowieckiej należącej do Piotra M. I być może nie jest to jedyna ubojnia, która przerabia padlinę. Zakłady mięsne, wędliniarskie i małe przetwórnie mogły z mięsa chorych czy nawet padłych zwierząt produkować popularne wędliny, takie jak szynka parzona, kiełbasy czy pasztety. Technolog żywności zdradza w Fakcie kulisy tego ohydnego procederu. Jego rozmiary budzą przerażenie!

Mięso znalezione podczas kontroli w ubojni pod Białą Rawską przeznaczono do utylizacji. Według prokuratury, dla dobra śledztwa każda partia mięsa powinna zostać dokładnie zbadana, żeby sprawdzić, czy nie była to padlina. Czy zatem nie doszło do zniszczenia dowodów w śledztwie? Sprawdza to prokuratura.