felieton

Wyjaśniła się zagadka logo sieci McDonald's, które dryfowało po stawie przed Pałacem na Wodzie w Łazienkach Królewskich w Warszawie. Wszystko przez pokaz mody, po którym kelnerzy na srebrnych tacach będą serwować cheeseburgery.

Po raz kolejny państwo twierdzi, że dba o obywateli, a tak naprawdę chroni własne interesy. Zmiany w zasadach udzielania kredytów hipotecznych nie są korzystne ani dla kredytobiorców, ani dla banków, za to skorzysta na nich budżet państwa.

Trzydziestolatkowie, tacy jak ja, do wyboru między OFE i ZUS powinni podchodzić ze stoickim spokojem. Od tego jaką podejmiemy decyzję zależy niewiele, a już na pewno nie wysokość naszej emerytury. O tym ile (jeśli w ogóle) dostaniemy pieniędzy po zakończeniu pracy zadecydują ludzie, którzy prawdopodobnie jeszcze się nie urodzili.

Ciekawie jest obserwować sposób w jaki opisywany jest przez część polskich, i większość europejskich mediów premier Węgier, Viktor Orban. Antyeuropejski, niebezpieczny, o dyktatorskich zapędach potwór - niemal jak Stalin. Chodzi mu wyłącznie o zagarnięcie jak największej władzy i styranizowanie wszystkich. Rozwali gospodarkę i państwo - pisze w felietonie dla Wirtualnej Polski Igor Janke.

Zgadzam się w pełni z Panią prof. Jadwigą Staniszkis, która w ubiegłotygodniowym komentarzu na sąsiedniej stronie napisała o kryzysie jako szansie. Nie ulega wątpliwości, że każdy kryzys nie tylko ujawnia zagrożenia, ale także stwarza szanse. Tylko, że te szanse trzeba umieć dostrzec i umieć wykorzystać. Przed takim wyzwaniem stoi dzisiaj szczególnie MON. Czy mu sprosta?

Na początku roku przetoczyła się przez Europę, głównie wschodnią, cicha wojna gazowa. Bez spektakularnych akcji, medialnych obrazów, ale o poważnych konsekwencjach.

Mamy ambitny plan zbudowania armii zawodowej. Należy nań dmuchać i chuchać, aby się powiódł. Usuwać zawczasu wszelkie ryzyka na jego drodze. W felietonie z 4.11 br. pisałem o ryzykach związanych z nadmiernym, zbytecznym przyspieszeniem terminu profesjonalizacji oraz brakiem koniecznych zmian organizacyjnych w armii zawodowej w stosunku do armii z poboru (zamierza się utrzymać taką samą wielkość i strukturę armii zawodowej, jakie miała armia poborowa – to ewenement na skalę światową). Dzisiaj chciałbym zasygnalizować ryzyka związane z kadrami i modernizacją techniczną. Są to dwa najważniejsze czynniki jakości każdego wojska.