komentarz giełdowy(strona 2/38)

Pierwsze takty środowej odsłony, to silny powiew optymizmu, wyrażony w postaci niewielkiej luki hossy na otwarciu. Tego typu sekwencje zdarzeń na generalnie słabym i pozbawionym wigoru rynku raczej nigdy nie oznaczają niczego dobrego dla strony atakującej.

Wczorajsza sesja zakończyła się spadkiem indeksów, a najwięcej straciły indeksy skupiające akcje największych spółek. Po nieco wyższym otwarciu indeksy wyznaczyły dzienne maksima, w kolejnych godzinach ton wydarzeniom na parkiecie nadawała strona podażowa.

Po mocnej sesji na Wall Street rutynowo część inwestorów oczekiwała pozytywnej reakcji GPW, jednak ci, którzy uważniej i bez chciejstwa śledzą nasz rynek, zadawali sobie pewnie pytanie, czy znowu będzie to niewykorzystana szansa byków.

Za nami kolejna sesja wpisująca się w trwający od niemal dwóch tygodni trend boczny. Zakres zmienności wyniósł dziś zaledwie 14 pkt, czyli poniżej pół procenta. Przyczyn tego marazmu jest kilka.

Istotnym wydarzeniem technicznym ubiegłego tygodnia była kolejna, nieudana próba przełamania węzła podażowego: 2362 – 2369 pkt. Oczywiście tej okoliczności nie można traktować automatycznie jako sygnału sprzedaży, choć z drugiej strony trudno formułować na tej bazie jakieś optymistyczne wnioski.

Wczorajsza sesja zakończyła się spadkiem indeksów. Od otwarciu ton wydarzeniom na parkiecie nadawała strona podażowa i choć skala spadku nie była zbyt duża to jednak na wartości traciła zdecydowana większość walorów.

Poniedziałkowe kalendarium okazało dla rynków giełdowych mało atrakcyjne, gdyż znalazły sobie nowy motyw do gry, czyli stojącą przed kolejną odsłoną kryzysu Grecję. Inspiracją do rozpoczęcia tygodnia od wyprzedaży na europejskich parkietach były weekendowe zapowiedzi szefa greckiego rządu, który zamierza zrezygnować z pomocy UE i ubiegać się o kredyty pomostowe.

Kwestie Grecji i Ukrainy wracają niczym bumerang i dzisiaj ponownie były one dla inwestorów ważne. Niestety większość informacji korzystnych nie była i stąd wykazywana przez inwestorów chęć do sprzedaży akcji. Nakładały się na to również gorsze dane z Chin, gdzie zwalnia już nie tylko import, ale również eksport.

Miniony tydzień upłynął pod znakiem niewielkich oscylacji cenowych. Wyjątkiem była jednak sesja poniedziałkowa, gdy niedźwiedziom udało się z obszaru ważnego oporu technicznego: 2362 - 2369 pkt. zainicjować relatywnie silny ruch falowy.

Dobre nastroje po wczorajszej zdecydowanie pozytywnej końcówce na parkietach w USA przełożyły się na wyższe otwarcia w Europie, lecz warszawski parkiet pozostawał niewzruszony. Na kupujących działała deprymująco bliskość oporu na poziomie 2350 pkt. Do południa indeks podążał płasko wobec wczorajszego zamknięcia, potem drgnął 15 pkt. w górę ale nie na długo. Po 15-tej zaczęła się wyprzedaż banków zaangażowanych w kredyty hipoteczne denominowane we frankach.

Po wzrostowej sesji w Stanach Zjednoczonych, gdzie branża energetyczna zyskała trzy procent, ceny akcji na warszawskim parkiecie we wtorkowy poranek symbolicznie rosły. W późniejszych godzinach handlu rynek nieznacznie zyskiwał na wartości – głównie dzięki spółkom surowcowym. Obroty były wysokie, sięgnęły poziomu 870 mln zł. Ostatecznie WIG 20 zyskał 0,23 proc., a szeroki WIG – 0,21 proc.

Istotnym wydarzeniem technicznym ubiegłego tygodnia było dotarcie kontraktów w okolice ważnego węzła podażowego: 2362 – 2369 pkt. Z racji sporego nagromadzenia różnego rodzaju zniesień i projekcji Fibonacciego koncentrujących się w tym stosunkowo wąskim przedziale cenowym, należało liczyć się tutaj z możliwością wzrostu presji ze strony niedźwiedzi.

Indeks WIG20 porusza się obecnie w dość wąskim przedziale wahań cenowych. Co więcej, generowane ruchy cechują się sporą przypadkowością.

Dzisiejsza sesja w Europie przebiegała w mieszanych nastrojach. Z jednej strony mamy wzrost w Niemczech, a z drugiej lekkie spadki we Francji. Z kolei na Wall Street początkowo mogliśmy obserwować pewne odbicie, głównie ze względu na świetne wyniki finansowe Apple'a.

Wczorajsza sesja za oceanem nie wyglądała najlepiej. Indeksy spadały, a głównym powodem takiego zachowania były wyniki kwartalne publikowane przez amerykańskie spółki. Raporty przedstawione do tej pory często rozczarowują. Jeśli nawet wyniki przekraczają oczekiwania analityków, to bywają jednak gorsze od osiągniętych w porównywalnym okresie z poprzedniego roku. Do tego dochodzą jeszcze ostrożne przewidywania zarządów co do wyników w najbliższych kwartałach.

Środowe notowania na Giełdzie Papierów Wartościowych w Warszawie miały być zdominowane przez oczekiwanie na dwa wydarzenia. Pierwszym było solidarne z innymi rynkami czekanie na komunikat amerykańskiego banku centralnego, który miał pojawić się już po zamknięciu notowań w Europie. Drugim było zaniepokojenie, jaką odpowiedź na zamieszanie wokół kredytów we franku szwajcarskim przygotuje rząd.

Wczorajsza sesja zakończyła się nieznacznym wzrostem indeksów, ale po sesji pozostaje wrażenie niedosytu. Po wyższym otwarciu kupujący podjęli próbę ataku na ostatnie maksima, ale na wyższych poziomach pojawiła się podaż, która wykasowała początkowy wzrost.

Dzisiejszy dzień nie do końca potoczył się zgodnie z wcześniejszymi założeniami inwestorów. Cofnięcie było dzisiaj widoczne praktycznie na większości najważniejszych światowych parkietach. W Europie było to związane praktycznie z ponowną oceną greckich wyborów oraz chęcią realizacji zysków, z kolei w Stanach mieliśmy kolejną falę słabych wyników spółek oraz słabe dane o zamówieniach na dobra.

Początek dzisiejszej sesji zapowiadał się optymistycznie. WIG20 rósł w pierwszej godzinie przy niezłym wolumenie. Około 10-tej osiągnął 2330 pkt. Ale na poziomie 2335 pkt. znajduje się kilkudniowe maksimum zanotowane w trakcie piątkowej sesji. Przed forsowaniem tego oporu wypadało przynajmniej się zatrzymać.

Luka bessy na otwarciu i kontynuacja spadków w kierunku najbliższego wsparcia Fibonacciego,
to scenariusz jaki rozegrał się w poniedziałek, w przedpołudniowej fazie handlu. Z punktu widzenia techniki opisana sekwencja zdarzeń nie powinna jednak stanowić dużego zaskoczenia. Abstrahując bowiem od czynników zewnętrznych (spadki za oceanem i nieco kłopotliwe dla Europy zwycięstwo populistycznej partii w Grecji), już w piątek mogliśmy zaobserwować dość niefrasobliwe działania byków na tle silnego Eurolandu.