przemysław kwiecień(strona 6/7)

W środę RPP podejmie decyzję ws. stóp procentowych. To jednak nie jedyne posiedzenie banku centralnego w tym tygodniu. Tylko w czwartek decyzje podejmować będą EBC, Bank Anglii oraz Bank Japonii. Na froncie danych zdecydowanie najistotniejszy będzie piątkowy raport po danych z rynku pracy. Inwestorzy analizować go będą pod kontem ewentualnych zmian w polityce Fed.

Pierwszy marca oznacza, iż uzgodnione w połowie 2011 roku automatyczne cięcia fiskalne wchodzą w życie. Dla Amerykanów, to tak jakby kończyć właśnie rozkręcającą się imprezę. Dane wskazują bowiem na przyspieszający wzrost gospodarczy. Dziś kolejne publikacje – w USA wskaźnika ISM, w Europie finalnych PMI, zaś w Polsce dane o PKB za czwarty kwartał.

We wczorajszym wystąpieniu szefa Fed trudno doszukać się nowych elementów. Aukcja włoskich obligacji była udana tylko w połowie - sprzedaż długu została okupiona wyższymi rentownościami. Wiele zatem sugeruje, iż odbicie miało charakter techniczny, szczególnie, iż para EURUSD była po udanej obronie 1,30. Sytuacja we Włoszech nie zachęca jednak do kupna euro. W USA dziś kolejne dane makro.

Szef Fed zrobił swoje, w wystąpieniu w amerykańskim Kongresie dał jasno do zrozumienia, iż nie czas zastanawiać się nad odejściem od obecnej polityki monetarnej. Mimo to reakcja rynków była wyjątkowo słaba. Dolar wręcz zyskiwał wobec funta, gdzie decyzja o kolejnym dodruku może zapaść już w przyszłym tygodniu. We Włoszech trwają pierwsze rozmowy, ale sytuacja jest bardzo skomplikowana.

Dane z europejskiej gospodarki nie pomogły notowaniom euro. Słabsze od oczekiwań PMI sprawiły, iż para musiała się bronić na ostatnim wsparciu, ustanowionym przez szczyt z września ubiegłego roku. Dziś euro szukać będzie ratunku w indeksie Ifo i informacji o pierwszej spłacie LTRO2. Złotego przed konsekwencjami pogorszenia nastrojów uratowała decyzja Fitch.

Bez wątpienia moment, w którym Fed odłączy kroplówkę nie będzie łatwy dla byków na rynkach ryzykownych aktywów. Mimo iż moment ten jest jeszcze odległy inwestorzy zdają sobie sprawę, iż więcej drukowania prawdopodobnie nie będzie, za to nerwowo reagują na najmniejsze symptomy odwrotu - choćby na naturalną przecież dyskusję o wycofaniu się z obecnej polityki wobec lepszej sytuacji makro.

W poniedziałkowym komentarzu pisaliśmy, iż po niewielkiej korekcie indeksy europejskie znalazły się w kluczowym miejscu i dane z Niemiec mogą przesądzić o dalszym rozwoju sytuacji. Wczorajszy odczyt ZEW pomógł w zdecydowanym odbiciu od wsparć. W Polsce podane były też lepsze od oczekiwań rynku (choć zgodne z naszą prognozą) dane o produkcji.

Komunikat G20 nie wnosi niczego istotnego na rynki, ale zakończony szczyt oznacza, iż o wojnach walutowych będzie się mówiło nieco mniej. W tej sytuacji uwaga inwestorów przesunie się na inne kwestie - na przykład na dane z niemieckiej gospodarki, które w ubiegłym miesiącu rozbudziły nadzieje na ożywienie gospodarcze. Mogą one przesądzić o notowaniach EURUSD, złotego, a także o cenach akcji na GPW. Dziś w Polsce dane z rynku pracy, w PE przemawiać będzie zaś prezes EBC.

Przed szczytem G20 robi się coraz goręcej. Widać ewidentnie, iż wśród globalnych przywódców nie ma zgody co do tego, jak podejść do kwestii słabnącego jena. Komunikat na szczycie byłby dla rynków z pewnością silniejszym impulsem niż jutrzejsza decyzja BoJ. Zdecydowanie spokojniej jest na globalnych rynkach akcji, choć po wczorajszym wystąpieniu Obamy można przypuszczać, iż w USA w marcu wejdą w życie atematyczne cięcia wydatków.

Zbliżający się szczyt G20 (w weekend w Moskwie) wymusza na politykach odniesienie się do tego, co dzieje się na rynku walutowym. Po bezprecedensowych działaniach ze strony Banku Japonii w mediach pojawiły się oczekiwania, iż być może G20 będzie wywierać na Japończykach presję. Widać jednak, iż tak się nie stanie.

Po posiedzeniach banków centralnych w Europie uwaga rynków przesuwa się w kierunku Azji, a dokładnie Japonii, gdzie posiedzenie BoJ odbędzie się w cieniu wyboru nowego prezesa Banku. W Chinach święta trwają cały tydzień, co powinno nieco zmniejszyć aktywność w trakcie trwania sesji azjatyckich. W USA dane o sprzedaży i produkcji.

Mimo iż prezes EBC nie zniechęcał inwestorów do euro, wczoraj obserwowaliśmy największą przecenę wspólnej waluty w tym roku. To zdecydowanie zasłużony ruch. Na podobną korektę zasługuje też Wall Street, co nieco oczyściłoby rynek po hurraoptymistycznym początku roku. Dziś publikacja bilansu handlowego w USA.

Zawahanie na parach z euro na początku tygodnia nie przeszkodziło w dalszej wyprzedaży japońskiej waluty. Wczoraj inwestorzy zyskali nowy pretekst - relatywnie konserwatywny prezes BoJ skończy pracę 19 marca, trzy tygodnie wcześniej niż kończy się jego kadencja. Hiszpańsko-włoskimi problemami nie przejęli się także inwestorzy na Wall Street. Za to dolar australijski traci po słabych danych o sprzedaży detalicznej.

Jak to czasem na rynku przewrotnie bywa, korekta przychodzi w momencie, gdy wszystko zadaje się sugerować, iż jej nie będzie. Nie ma wątpliwości, iż cofnięcie, szczególnie na parach z EUR, jest zdecydowanie zasłużone, o czym wielokrotnie pisaliśmy. Natomiast nastroje pogorszyły się akurat po serii dobrych danych z Niemiec i USA, pod pretekstem ryzyk politycznych we Włoszech i Hiszpanii.

Tak jak ubiegły tydzień stał pod znakiem danych makroekonomicznych, głównie z USA, tak bieżący tydzień będzie należał do banków centralnych. Konferencja EBC zdecyduje o dalszym rozwoju sytuacji na parze EURUSD, a może mieć także wpływ na inne rynki. Wcześniej o stopach zdecyduje RPP. Dziś w kalendarzu z kolei decyzja Banku Australii.

W tym tygodniu z amerykańskiej gospodarki napływa sporo zaskakujących odczytów - tak negatywnie, jak i pozytywnie. Kluczowy wskaźnik nastrojów i PKB za ostatni kwartał roku były słabe, ale indeks aktywności w rejonie Chicago wzrósł bardzo silnie. Na wykupionym Wall Street panuje przekonanie, iż rok 2013 będzie rokiem ożywienia dla USA.

Main street w dół, Wall Street w górę. Main street to potocznie amerykański konsument, który na razie zdaje sie nie wierzyć w ożywienie amerykańskiej gospodarki. To jednak nie przeszkadzało wczoraj amerykańskim indeksom ustanowić nowych maksimów, co w przypadku S&P500 oznaczało pokonanie poziomu 1500 pkt.

Na rynkach mamy euforię. Fakt, iż rosnące ceny aktywów coraz mniej przystają do rzeczywistości makroekonomicznej zdaje się mieć na ten moment drugorzędne znaczenie. Jeśli rynki zignorowały fatalną reakcję na raport kwartalny Apple, to tym bardziej mogą selektywnie podchodzić do raportów makroekonomicznych, których w najbliższych dniach również nie będzie brakowało. Są jednak wyjątki, takie jak dolar australijski, funt, waluty z Europy Centralnej, czy choćby piątkowy WIG20.

Informacje, które w ostatnich dniach napływają do inwestorów mogą przyprawić o zawrót głowy. Jedne wskaźniki zdają się wskazywać na silne ożywienie, drugie pokazują najgorsze odczyty od recesyjnego 2009 roku.

Po raz trzeci z rzędu Apple rozczarował rynki raportem kwartalnym. To może przesądzić o powstaniu poglądu, iż bez Steve Jobs’a to już nie jest ta sama spółka, a zatem i jej wycena musi zostać urealniona. Wczoraj został poczyniony duży krok w tym kierunku – kurs w handlu posesyjnym spadł o prawie 10%.