komentarz giełdowy(strona 7/38)

Piątkowe przełamanie strefy wsparcia: 2368 – 2373 pkt. było takim symbolicznym ukoronowaniem ostatnich działań inicjowanych przez obóz niedźwiedzi, które jak wiadomo odznaczają się wysoką skutecznością. Ponieważ z silnym wzrostem presji podażowej mieliśmy także do czynienia za oceanem (sesja piątkowa), trudno było spodziewać się jakichś pozytywnych i zarazem przełomowych zmian w porannej fazie wczorajszej odsłony.

Wczorajsza sesja zakończyła się spadkiem indeksów, a szczególnie mocno zniżkowały indeksy skupiające największe spółki. Po niższym otwarciu główne indeksy testowały październikowe minima, gdzie pojawił się popyt.

Dzisiejsza sesja o poranku zapowiadała się całkiem nieźle, giełdy powolnie podnosiły się po ostatnich spadkach. Jednak wzrost niepewności oraz dalsza przecena na rynku ropy naftowej doprowadziła do kolejnej wyprzedaży zarówno na europejskim jak i amerykańskim rynku giełdowym.

Wyjątkowo negatywny bilans ubiegłego tygodnia na GPW, będącego pokłosiem globalnej histerii budowanej wokół spadków cen ropy, ustawił na starcie nowego tygodnia nasze indeksy w niewygodnej sytuacji. Zagrożenie przebicia październikowych minimów (WIG20 już je naruszył w piątek) przy negatywnym finiszu giełd amerykańskich i azjatyckich stało się całkiem realnym scenariuszem przed poniedziałkową sesją w Warszawie.

Po bardzo słabej piątkowej sesji na rynku akcji, obecnie indeksy pozostają w miarę stabilne. W tym tygodniu rynki będą oczekiwały na środowe posiedzenie FOMC, ale w centrum uwagi w dalszym ciągu pozostają także oczekiwania dotyczące kolejnych działań ze strony EBC.

Starając się podsumować ostatni, dość ciekawy okres na GPW, siłą rzeczy należy powrócić do naruszenia ważnej zapory podażowej Fibonacciego: 2453 – 2456 pkt. Ponieważ wypadały tutaj projekcje naprawdę wiarygodnej, prospadkowej formacji symetrycznej ABCD, to negacja takiego układu – jak uczy doświadczenie – niesie zazwyczaj za sobą ściśle określone implikacje (czyli
w domyśle kontynuację wcześniejszej, wzrostowej tendencji).

Piątkowa sesja zakończyła się spadkiem indeksów, niewielki wzrost odnotował jedynie WIG-250. Po słabszym otwarciu kupujący próbowali kontynuować odbicie, ale na nieco wyższych poziomach pojawiła się podaż.

Dzisiejsza sesja na GPW nie zapowiadała się zbyt optymistycznie. Skala i styl wczorajszego odbicia nosiły znamiona typowego korekcyjnego ząbka, po którym następuje kontynuacja trendu. Po otwarciu niespodzianki nie było – byki nawet nie próbowały walczyć i po półgodzinie sesji WIG20 tracił już ponad 0.50%.

Dzisiejszy dzień przyniósł przede wszystkim kolejną przecenę norweskiej korony zarówno w stosunku do euro jak i do dolara. Znaczne osłabienie się waluty związane były dzisiaj przede wszystkim z kontynuacją spadków na rynku ropy naftowej. Sporo umocniła się europejska waluta po informacjach o większych spłatach pożyczek oferowanych przez EBC.

Obniżenie marży przez Kruka o kolejnych 95 bps w czasie 12 miesięcy, to zapowiedź przedłużenia tendencji spadku marż na 2015 r. Ale nie wszyscy emitenci mogą „bezkarnie” obcinać kupony.

Wczoraj na Wall Street mieliśmy wzrostowe odreagowanie, które wynikało z dobrych danych dotyczących sprzedaży detalicznej. Także sesja w Azji przebiegała w miarę dobrych nastrojach, pomimo gorszych od oczekiwań odczytów produkcji przemysłowej.

Wczorajsza sesja zakończyła się niewielkim wzrostem indeksów, a spadek kontynuowały jedynie indeksy spółek o średniej kapitalizacji. Po wyższym otwarciu pojawiła się podaż, która sprawiła, iż indeksy poprawiły środowe minima. Jednakże na niższych poziomach pojawił się nieśmiały popyt, który mozolnie odrabiał straty.

Dzisiejsza sesja stać miała pod znakiem dwóch wydarzeń. Pierwszym były wyniki aukcji TLTRO przeprowadzonej przez EBC, a drugim dane z USA. Wydźwięk obu był względnie pozytywny i w konsekwencji doprowadził do odreagowania po spadkowej serii.

Wtorkowe przełamanie lokalnej strefy wsparcia: 2413 – 2418 pkt. było istotnym potwierdzeniem słabości byków, obserwowanej już w minionym tygodniu. Co prawda w piątek była podjęta próba negacji czwartkowego impulsu podażowego, ale ostatecznie bykom nie udało się wykonać ruchu powrotnego ponad zakres naruszonej wcześniej strefy: 2453 – 2456 pkt.

Wzrost napięcia na światowych rynkach doprowadził do sporej przeceny zarówno w Europie jak i na Wall Street. Dzisiaj obserwujemy lekkie odreagowanie, na które spory wpływ mają informacje z Chin dotyczące wsparcia przez PBOC banków komercyjnych.

Wczorajsza sesja zakończyła się spadkiem indeksów i ponownie relatywnie słabiej wiodło się walorom o największej kapitalizacji. Po otwarciu kupujący podjęli próbę zniwelowania strat z końcówki wtorkowej sesji, ale na wyższych poziomach szybko pojawiła się podaż.

Środowe notowania na Giełdzie Papierów Wartościowych w Warszawie zaczęły się po lepszej od oczekiwań sesji na Wall Street i w kontekście zwyżek na rynkach europejskich, które korygowały wtorkowe przeceny. Przez większą część sesji lokalna odpowiedź na impulsy wzrostowe z otoczenia nie wyglądała imponująco.

Po nieudanej próbie przełamania stosunkowo istotnego oporu technicznego: 2453 – 2456 pkt. obraz techniczny uległ niewielkiemu pogorszeniu. Co prawda trudno było traktować ten wstępny sygnał wyczerpywania się presji popytowej jako definitywną zapowiedź spadków, niemniej należało w jakimś stopniu liczyć się z możliwością wzrostu presji podażowej. Ponieważ nastroje na rynkach bazowych również zaczęły się wyraźnie pogarszać, perspektywa uaktywnienia się obozu niedźwiedzi stawała się coraz bardziej realna.

Wczorajszy dzień na światowych parkietach przyniósł sporo emocji. Przede wszystkim rzucała się w oczy przecena chińskich aukcji oraz ponad 10% spadek na głównym indeksie giełdy w Atenach. Jednak na Wall Street wczorajsza końcówka sesji dała nadzieje inwestorom, że jeszcze nie nadszedł czas na większą korektę.

Wczorajsza sesja zakończyła się spadkiem indeksów, a najbardziej ucierpiały akcje spółek o największej kapitalizacji, gdzie spadek przekroczył pułap 1,3%. Po niższym otwarciu indeksy wyznaczyły dzienne maksima, ale kolejne godziny upłynęły pod znakiem pogłębienia spadku.