notowania walut(strona 27/55)

Wtorek na rynkach walutowych przyniósł przede wszystkim kontynuację złej passy amerykańskiego dolara. US Dollar Index, który jeszcze pod koniec maja znajdował się w okolicach 84,50 pkt., wczoraj zbliżył się do 81 pkt., po wtorkowym spadku o 0,75%. Tym samym wartość indeksu dotarła do poziomu 200-sesyjnej średniej ruchomej.

Na rynkach azjatyckich nadal jest nerwowo. Sytuacja na japońskim Nikkei nieco się ustabilizowała, ale palmę pierwszeństwa przejmują Chiny. Najważniejszy tamtejszy indeks traci czwarty dzień z rzędu. Rosną też premie na rynkach wschodzących.

Eurodolar naruszył ubiegłotygodniowe maksima i znalazł się na najwyższym poziomie od ponad trzech miesięcy (1,3315). Przed rozpoczęciem sesji europejskiej kurs EUR/USD ponownie jednak zniżkuje poniżej 1,33. Złoty od rana kontynuuje umocnienie rozpoczęte w trakcie wczorajszej sesji amerykańskiej. Obecnie kurs EUR/PLN zniżkuje do 4,2660, a USD/PLN do 3,2050. Dziś największa uwagę powinny przykuć nieco historyczne dane o produkcji przemysłowej w Eurolandzie za kwiecień.

Środowy, poranny handel na rynku złotego przynosi stabilizację kwotowań polskiej waluty w obszarze poniedziałkowego otwarcia. Złoty wyceniany jest przez rynek następująco: 4,2730 PLN za euro, 3,2087 PLN wobec dolara amerykańskiego oraz 3,4739 PLN względem franka szwajcarskiego. Rentowności polskiego długu cofnęły się w z okolic powyżej 4,00% i wynoszą aktualnie 3,974% w przypadku obligacji 10-letnich.

Wczorajsze podniesienie perspektywy ratingu USA przez agencję Standard&Poor’s nie wpłynęło istotnie na wycenę amerykańskiego dolara. Wzrost wartości tej waluty jest bowiem obecnie hamowany przez oczekiwania utrzymania przez amerykańską Rezerwę Federalną dotychczasowej skali programu luzowania ilościowego. To zaś wywiera presję na obniżanie wartości dolara.

Po chwilowym umocnieniu w reakcji na informację o podniesieniu perspektywy ratingu USA przez agencję S&P, dolar amerykański ponownie stracił na wartości. Przed rozpoczęciem sesji europejskiej kurs EUR/USD znajduje się na 1,3265.

Bank Centralny Japonii podczas dwudniowego posiedzenia nie zmienił nic w swojej ultra luźnej polityce monetarnej. Od kwietnia, gdy nowe władze banku ogłosiły rewolucyjnie zobowiązanie do aktywnego działania na rynku poprzez silne zwiększenie bazy monetarnej oraz chęć osiągnięcia inflacji na poziomie 2%, żaden z istotnych parametrów polityki monetarnej nie uległ zmianie.

Złoty stracił połowę zysków powstałych po interwencji NBP, ale szanse na trwały powrót kursu EUR/PLN powyżej 4,30 oceniam jako niskie. Rynek bez reakcji na podniesienie perspektywy ratingu USA przez S&P. Euro nadal w ofensywie wobec dolara i taka tendencja powinna się utrzymywać.

O przyczynach wprowadzenia luzowania ilościowego, nadziejach z nim związanych i możliwych konsekwencjach napisano wiele analiz. Jednak ostatnie wydarzenia i możliwe powolne kończenie programu skupu aktywów determinuje jedno pytanie. Co zrobić z obligacjami i papierami opartymi o kredyty hipoteczne, które pozostają w bilansie banku centralnego?

Potencjalne dyskusje na temat możliwości ograniczenia skali programu QE3 przez FED, które będą mieć miejsce w najbliższych miesiącach, to główny motor wzrostu rentowności amerykańskich obligacji (było to widoczne zwłaszcza w piątek, ale dzisiaj ustanowiliśmy nowe maksima w tym roku) i tym samym mocny argument za umocnieniem się dolara.

Początek tygodnia przynosi osłabienie złotego w relacji do wszystkich głównych walut. Jest to poniekąd odreagowanie po piątkowej zaskakującej interwencji Narodowego Banku Polskiego na rynku złotego.

Niedawne wydarzenia w Tokio pokazują, jak wielki wpływ na rynek akcji ma osłabienie waluty. Także dwie dynamiczne fale hossy na Wall Street można wiązać z tąpnięciem dolara. Ostatniej zwyżce w Warszawie towarzyszy słabość złotego. Czyżby u nas realizował się podobny scenariusz?

Piątek okazał się nie lada zaskoczeniem dla inwestorów. Narodowy Bank Polski, pierwszy raz od dawna zainterweniował na rynku walutowym, pokazując tym samym kurs jakiego zamierza „bronić” w najbliższym czasie.

Piątkowy dane z rynku pracy w USA mają zdecydowanie neutralną wymową dla rynku walutowego, dużo korzystniej wyglądają z perspektywy inwestorów na rynkach akcyjnych. Dane nie są ani na tyle dobre by rynki zaczęły dyskontować szybkie ograniczanie QE3, ani na tyle słabe by inwestorzy zapomnieli o tym temacie w najbliższych miesiącach.

Od piątkowego zamknięcia dolar amerykański umacnia się wobec wszystkich walut z grona G-10. Przed rozpoczęciem sesji na Starym Kontynencie kurs EUR/USD znajduje się na 1,32. Po piątkowej interwencji Narodowego Banku Polskiego Kurs EUR/PLN osiągnął minimum na 4,20. Od rana jednak wzrasta do 4,25. Dziś kalendarz makroekonomiczny jest dość ubogi. W całym tygodniu najważniejsze będą odczyty sprzedaży detalicznej i produkcji przemysłowej z USA.

Początek nowego tygodnia na rynku złotego przynosi stabilizację kwotowań polskie waluty w okolicach maksimów wypracowanych w trakcie piątkowej sesji. Złoty wyceniany jest przez rynek następująco: 4,2360 PLN za euro, 3,2111 PLN wobec dolara amerykańskiego oraz 3,4279 PLN względem franka szwajcarskiego. Rentowności polskiego długu wynoszą 3,751% w przypadku obligacji 10-letnich.

Wczorajszy dzień należał bezapelacyjnie do Europejskiego Banku Centralnego, który zgodnie z oczekiwaniami rynkowymi pozostawiał główną stopę procentową na niezmienionym poziomie 0,5%. Emocje pojawiły się dopiero podczas konferencji prasowej po posiedzeniu EBC.

Rynek podczas wczorajszej sesji przebił opór 4,30 i doszedł do poziomu 4,3250. Wyprzedaż polskiego złotego rozegrała się bardzo szybko i była dynamicznym ruchem, spowodowanym wyprzedażą aktywów rynków wschodzących po konferencji prasowej szefa ECB M. Draghiego.

W reakcji na słowa prezesa ECB wspólna waluta dynamicznie zyskała na wartości. Kurs EUR/USD wzrósł do 1,33, czyli najwyższego poziomu od trzech i pół miesiąca. Wobec euro osłabiła się również zdecydowana większość walut z grona rynków wschodzących. Kurs EUR/PLN osiągnął maksimum na 4,3260. Nad ranem jednak notowany jest na poziomie 4,3050.

Tak jak można było oczekiwać prezes EBC Mario Draghi wykorzystał ostatnie lepsze od oczekiwań odczyty wskaźników PMI jako sygnał poprawiana się sytuacji. Dlatego też poza serią pytań nie nawiązał on do tematu dalszej obniżki stopy depozytowej. Naciskany przez dziennikarzy powiedział jedynie, że EBC jest technicznie gotowy do takowych ruchów, ale na ten moment nie ma powodów, żeby się na ten krok zdecydować.