Służący szuka pracy

"30-latek podejmie pracę jako służący zamożnej kobiety w wieku do 40 lat. Oprócz towarzyskich", "Kierowca tira, 43 lata, BCDE, podejmie pracę jako kierowca prywatny (osobisty)", "Mężczyzna, samochód, wolny czas, oczekuję propozycji".

Potencjalny służący twierdzi, że legitymuje się wykształceniem wyższym (skończył socjologię), ma pracę biurową, ale jej nie cierpi i jest skłonny wykonywać wiele obowiązków: od mycia toalet poprzez bycie szoferem aż po występowanie w roli służącego w gustownym uniformie podczas biznesowych spotkań. Interesuje go głównie, czy przyszła pracodawczyni jest na pewno bogata, snuje też dalekosiężne wizje zatrudnienia się w jej firmie, gdy sprawdzi się już w roli pomocy domowej. Nie zależy mu na legalnej pracy, bo wstydziłby się przyznać, że pracuje jako służący.

_ Jestem uczciwy, uległy, nie unoszę się dumą _ - reklamuje swoje zalety. Pracę przy pełnej dyspozycyjności wycenia na 3 tys. zł miesięcznie.

Kierowcy tira nie interesują już kursy do Francji, za które co miesiąc otrzymuje 6 tys. zł brutto. Marzy mu się praca szofera z podstawową pensją 2,5 tys. zł brutto i dodatkiem. Jego konkurent z samochodem i wolnym czasem - ale tylko po godz. 16 - krzywi się na miesięczne zarobki w wysokości 2,5 tys. zł netto.

Zdaniem Adama Ambrozika, eksperta rynku pracy z Konfederacji Pracodawców Polskich, części osób klasyczny etat nie interesuje. _ Poszukują innych sposobów na zarabianie pieniędzy, a elastyczne podejście pozwala im na godzenie różnych obowiązków _- podkreśla Adam Ambrozik. _ Wykorzystują to, że społeczeństwo się bogaci. Rodzi się popyt na tego typu usługi. _

Prof. Zbigniew Bokszański, socjolog z Uniwersytetu Łódzkiego, jest przekonany, że ten sektor będzie się rozwijał. To trend od lat obserwowany w zamożnych krajach Europy Zachodniej. Przewiduje, że możemy się spodziewać zawoalowanych ofert, odnoszących się do niekonwencjonalnych form życia seksualnego.

POLSKA Dziennik Łódzki
Alicja Zboińska