informacje makroekonomiczne(strona 4/13)

Złoty w środę traci na wartości w oczekiwaniu na wyniki posiedzenia Rady Polityki Pieniężnej (RPP). Pogorszenie nastrojów na giełdach europejskich oraz spadek EUR/USD dodatkowo tę przecenę pogłębia. O godzinie 11:04 kurs EUR/PLN testował poziom 4,2125 zł, po tym jak wczoraj para ta zamknęła dzień na poziomie 4,1883 zł. Kurs USD/PLN wzrósł do 3,3656 zł z 3,3316 zł. Wspólna waluta jest dziś najdroższa od 25 lipca, a dolar od 3 sierpnia br.

Rynki pozostają w fazie wyczekiwania na czwartkową konferencję ECB, na której powinny zostać ujawnione szczegóły dotyczące tzw. planu Draghiego. Ze wstępnie ujawnionych informacji wiemy, że nowy program skupu aktywów będzie koncentrował się na długu do 3 lat, jednak nie jest znana skala programu ani warunki, jakie będą musiały spełnić kraje ubiegające się pomoc.

Obniżka stóp procentowych na dzisiejszym posiedzeniu RPP byłaby odebrana jako przyznanie się do błędu ostatniej podwyżki, dlatego większość analityków spodziewa się ewentualnych decyzji dopiero w październiku.

W ostatnim czasie z globalnej gospodarki nie napływają najlepsze dane. Wczoraj okazało się, iż amerykański indeks ISM po raz trzeci pozostawał poniżej bariery 50 pkt., słabe były też dane z Australii. Pozytywnie zaskoczyły figury z Wielkiej Brytanii, choć można mieć obawy czy to nie aby jednorazowy fenomen. Jednak to nie ma chwilę obecną dla inwestorów znaczenia. Liczy się to, co w czwartek ogłosi EBC. A to ciągle pozostaje wielką niewiadomą.

Sesja w Europie miała dość neutralny przebieg do czasu publikacji gorszego od oczekiwań indeksu ISM w przemyśle. Euro osłabiło się do dolara amerykańskiego, a indeks S&P 500 znalazł się na wsparciu 1397 pkt.

Dolar był dzisiaj nieco mocniejszy względem większości głównych walut. Tym samym na EURUSD nie udało się pobić szczytu z piątku na 1,2636, a po południu notowania tej pary walutowej cofnęły się w okolice 1,2575. Nie zmienia to jednak znacząco technicznego układu rynku, który nadal faworyzuje tych, którzy liczą na dalsze umocnienie wspólnej waluty.

We wtorek popołudniu polska waluta nieznacznie traci wobec zagranicznych dewiz (-0,07% wobec euro oraz -0,28% względem dolara amerykańskiego) przy jednoczesnym stabilnym rynku pozostałych walut wchodzących w skład koszyka Europy Środkowo – Wschodniej (CZK, HUF).

Początek tego tygodnia charakteryzował się stabilną sytuacją na rynku walutowym. Ze względu na Święto Pracy w USA pary walutowe pozostawały w bardzo wąskich zakresach wahań. Słabsze niż oczekiwano dane z Chin i Europy na temat indeksów aktywności w sektorze przemysłowym nie przełożyły się na pogorszenie nastrojów rynkowych.

Podczas wczorajszego wystąpienia przed Komisją ds. gospodarczych i polityki monetarnej Parlamentu Europejskiego, szef ECB miał powiedzieć, iż zakupy obligacji o zapadalności do trzech lat, nie byłyby naruszeniem mandatu banku centralnego (spotkanie odbyło się za zamkniętymi drzwiami).

Dolar osłabił się wczoraj w stosunku do wszystkich walut krajów G10 z wyjątkiem jena japońskiego. Najmocniej w stosunku do dolara amerykańskiego zyskały: dolar australijski (0,28 proc.), korona norweska (0,21 proc.) i dolar nowozelandzki (0,16 proc.). Brak handlu w USA powoduje, że wczorajsze notowania nie do końca mogą oddawać globalne nastroje. Obecnie kurs EUR/USD znajduje się w pobliżu lokalnego maksimum na 1,2680.

Amerykańscy inwestorzy po długim weekendzie, spowodowanym wczorajszym dniem wolnym (Święto Pracy w USA), wracają do gry. Nie powinno być niespodzianki i piątkowa pozytywna reakcja Wall Street na wystąpienie Bena Bernanke w Jackson Hole (pomimo że nie powiedział nic nowego) będzie podtrzymana. Atmosfera wyczekiwania i nadziei, jaka od tygodni króluje w USA, zostanie więc przedłużona do najbliższego posiedzenia FOMC zaplanowanego na 12-13 września. Nie będzie to jednak tylko proste czekanie. Już w czwartek rynki poznają jakie kroki w walce z kryzysem długu przedsięwziął Europejski Bank Centralny (ECB), natomiast w środę i piątek zostaną opublikowane ważne raporty z rynku pracy w USA.

Podczas porannego handlu polska waluta nieznacznie zyskuje korzystając z umiarkowanych wzrostów na rynku eurodolara. Złoty wyceniany jest następująco: 4,184 PLN wobec euro, 3,320 PLN względem dolara amerykańskiego oraz 3,486 PLN za franka szwajcarskiego. Rentowności polskiego długu pozostają stabilne, a w przypadku instrumentów o krótszym terminie zapadalności (2-letnie obligacje skarbowe) wynoszą one 4,062% oscylując blisko historycznego minimum (3,96%).

We wtorek po południu polska waluta traci ok. 0,5% wobec euro, pozostając jednocześnie neutralną wobec amerykańskiego dolara (0,03%). Złoty zniżkuje pomimo, iż nastroje na szerokim rynku pozostają umiarkowanie pozytywnie, a eurodolar zyskuje ponad 0,5%. Polska waluta traci głównie za sprawą czynników regionalnych i krajowych, które wystąpiły podczas dzisiejszej sesji.

Ponad tydzień temu niemiecki członek w Europejskim Banku Centralnym nieco zaskoczył rynki finansowe odcinając się od krytyki ostatnich pomysłów ECB, wygłaszanej przez szefa Bundesbanku, Jensa Weidmanna. Wczoraj mieliśmy podobną sytuację. Joerg Asmussen nie porównał bynajmniej pomysłu skupu obligacji do szkodliwego „finansowego narkotyku”, a stwierdził, iż plan opracowywany przez ECB ma rozwiać wszelkie wątpliwości związane z zarzutami bezpośredniego finansowania rządów. Czy będziemy świadkami swoistej inżynierii prawno-finansowej? Nowy plan ECB ma ponoć dotyczyć tylko obligacji o krótkich terminach zapadalności…

Poniedziałkowa sesja na rynku walutowym przebiegała dość stabilnie w oczekiwaniu na nowe impulsy, które mogłyby przyczynić się do większej zmienności. Żywe pozostawały nadzieje na działania ze strony banków centralnych- słabsze dane z Niemiec na temat indeksu nastrojów gospodarczych nie miały negatywnego przełożenia na sytuacje na rynkach finansowych. Popołudniu uwaga rynków skupiła się na wystąpieniach członków FOMC.

W oczekiwaniu na konferencje prasową szefa Fed w Jackson Hole eurodolar koryguje ubiegłotygodniowe wzrosty. Spadki kursu EUR/USD zatrzymały się na 23,6 proc. zniesieniu Fibonacciego ruchu wzrostowego rozpoczętego w ubiegłym miesiącu. Następne wsparcie znajduje się na poziomie 1,2240. Opór usytuowany jest na linii wyznaczającej korektę, która przebiega obecnie przy 1,25.

Wczorajszy dzień pokazał, że rynki teraz czekają przede wszystkim na to, co w Jackson Hole powiedzą prezesi Rezerwy Federalnej i Europejskiego Banku Centralnego. Na to czy zasygnalizują oni jakie decyzje podejmą oba banki centralne na swoich wrześniowych posiedzeniach?

Poranny, wtorkowy handel na rynku przynosi nieznaczny spadek wartości złotego. Polska waluta wyceniana jest następująco: 4,085 PLN (0,06%) wobec euro, 3,268 PLN (0,12%) względem dolara amerykańskiego oraz 3,40 PLN (-0,04%) za franka szwajcarskiego. W przypadku notowań polskiego długu warto jedynie wskazać na wzrost rentowności papierów o krótszym terminie zapadalności (2 letnie – 4,209%) przy względnej stabilizacji benchmarkowych, 10-letnich obligacji (4,866%).

Zdaniem Jana Kees de Jagera, holenderskiego ministra finansów, dodatkowe ustępstwa dla Grecji nie są dobrym pomysłem – takie słowa pojawiły się na agencjach informacyjnych około godz. 11:30 i zmniejszyły dotychczasowy optymizm inwestorów wokół wspólnej waluty.

W środę popołudniu złoty nieznacznie traci wobec zagranicznych dewiz. Spadki te nie są jednak duże (ok. -0,03% wobec euro i -0,38% względem amerykańskiego dolara) oraz mieszczą się w ramach dwutygodniowej konsolidacji na wykresach związanych z PLN. Również na rynku polskiego długu nie zanotowano podwyższonej zmienności, gdzie rentowności 10-letnich obligacji w dalszym ciągu oscylują poniżej pełnego zakresu 5,00%. Polska waluta traci w ślad za wyhamowaniem wzrostów na rynku eurodolara oraz realizacją zysków na giełdach na świecie (S&P wzrósł do najwyższego poziomu od 4 lat). Ostatnie wzrosty ryzykownych aktywów spowodowane były spekulacjami dotyczącymi ewentualnej interwencji EBC na rynku europejskiego długu, a nie rzeczywistymi działaniami euro-decydentów.