marek rogalski(strona 5/10)

Wyraźnie taniejąca w ostatnich dniach ropa odciska swoje piętno na walutach surowcowych, takich jak dolar australijski (AUD), który słabnie niemal we wszystkich konfiguracjach. Swoje robi też pojawiająca się co jakiś czas negatywna prasa za sprawą wypowiedzi przedstawicieli banku centralnego, którzy widzieliby notowania AUD zwłaszcza w relacji do USD niżej od obecnych poziomów (0,87).

Jutro rozpocznie się dwudniowe posiedzenie Rezerwy Federalnej. Kluczowy komunikat poznamy w środę o godz. 20:00. Będą mu towarzyszyć też publikacje bieżących projekcji makroekonomicznych, w tym oczekiwań związanych z rozkładem stóp procentowych w średnim i długim terminie.

Opublikowane wczoraj o godz. 20:00 zapiski z kwietniowego posiedzenia FED pokazały, że członkowie tego gremium nie dostrzegają ryzyka inflacyjnego w kontekście poprawiającej się sytuacji na rynku pracy – zwraca się to uwagę na niski wzrost płac. Innymi słowy, członkowie FED uprawiają raczej „akademicką dyskusję” z której daleko do postawienia jakichkolwiek konkretów.

Przemawiający dzisiaj rano szef Bundesbanku nie wniósł nic nowego do tematu oczekiwań rynku przed czerwcowym posiedzeniem Europejskiego Banku Centralnego. Dzisiaj zaplanowane są też wystąpienia innych członków ECB - Yves Mersch i Benoit Couere - które też nie wniosą wiele nowego.

W wywiadzie opublikowanym w weekend szef Bundesbanku stwierdził, że strefie euro nie grozi deflacja. Dodał, że utrzymywanie bardzo niskich stóp procentowych przez dłuższy okres może być ryzykowne. Zwrócił też uwagę, że za 2/3 spadku inflacji w strefie euro odpowiada przecena cen energii, oraz żywności.

Nocne dane z Chin okazały się być jednak słabe - indeks PMI liczony przez Markit/HSBC spadł w lutym do 48,3 pkt. z 49,5 pkt. (pogorszyła się większość subwskaźników, co dodatkowo pogarsza sytuację) - i na to natychmiast zareagowały rynki finansowe. Jeszcze we wczorajszym popołudniowym komentarzu zwracałem uwagę, że sentyment zaczyna się pogarszać, a dane z Chin podobnie jak miesiąc temu, mogą stać się zapalnikiem do przeceny.

Mimo, że szefowa FED dała wczoraj do zrozumienia, że nie należy oczekiwać pauzy w redukcjach programu QE3 (co tym samym sygnalizuje, że sytuacja gospodarcza będzie się nadal poprawiać) i w zasadzie powtórzyła to, co mówił jeszcze przed końcem kadencji Ben Bernanke

Wyczekiwana korekta na rynkach akcji pojawiła się nagle i natychmiast doprowadziła do wyraźnego umocnienia się jena (chociaż powodem była też zmiana perspektyw dla polityki Banku Japonii, o czym szerzej pisałem wczoraj).

Po mocnym piątku, dzisiaj inwestorzy mają czas na przemyślenia (o ile nie zrobili tego w weekend). Kalendarz makro nie daje żadnych potencjalnych impulsów, co nie oznacza, że ich nie będzie. Rynek będzie się pozycjonował pod to, co zobaczymy w kolejnych dniach.

Ciekawa dyskusja pojawia się ostatnio wśród członków FED. Ci, którzy reprezentują "jastrzębie" skrzydło, chcieliby aby Rezerwa Federalna wraz z pierwszą redukcją skali programu QE3 zaprezentowała tzw. mapę drogową na kolejne miesiące (wczoraj mówili o tym Fisher i Lockhart).

Dobre dane z USA (wczorajszy indeks ISM dla przemysłu) nie muszą oznaczać, że FED ograniczy program QE3 (nawet symbolicznie) już na grudniowym posiedzeniu. Ale znacząco zwiększają prawdopodobieństwo takiego posunięcia w końcu stycznia, względem powszechnie oczekiwanego marca.

Wpływ na notowania będą mieć zwłaszcza publikacje, które poznamy o godz. 16:00. To indeks zaufania konsumentów Conference Board szacowany na poziomie 72,9 pkt. w listopadzie, oraz lokalny indeks FED z Richmond, który w październiku był na poziomie 1 pkt.

Dobry odczyt indeksu ISM dla przemysłu, jaki poznaliśmy w piątek po południu z USA (wzrost w październiku do 56,4 pkt. z 56,2 pkt.), może być sygnałem, że rynek nazbyt pesymistycznie próbował wycenić wpływ ostatniego „goverment shutdown” na gospodarkę. W tym kontekście świetnym miernikiem będą dane Departamentu Pracy USA, które poznamy w najbliższy piątek (zwłaszcza w zestawieniu z ostatnimi słabymi odczytami ADP).

Zdaniem wpływowego komentatora Wall Street Journal, Jona Hilsenratha, październikowy komunikat FED nie odrzuca zupełnie możliwości ograniczenia skali programu QE3 już 17-18 grudnia. Oczywiście pod warunkiem, że napływające w najbliższych tygodniach dane makroekonomiczne uzasadniałyby takie posunięcie.

To, czy tendencja na odreagowanie dolara zdoła się utrzymać w ciągu kolejnych godzin będzie zależeć głównie od popołudniowych danych z USA. O godz. 13:30 poznamy wrześniową dynamikę sprzedaży detalicznej (szacunki mówią o wzroście o 0,1 proc. m/m i 0,4 proc. m/m z wyłączeniem samochodów), a także inflację PPI (wartość bazowa ma wynieść 0,1 proc. m/m i 1,2 proc. r/r).

Według instytutu IFO wskaźnik nastrojów w niemieckim biznesie obniżył się w październiku do 107,4 pkt. z 107,7 pkt. we wrześniu. To mniej, niż spodziewane 108 pkt. Jednocześnie nieco w dół poszły subindeksy oceny bieżącej sytuacji (111,3 pkt.) i oczekiwań (103,6 pkt.).

Nie jest dobrze, jeżeli kierunek na rynkach wyznacza tylko jeden czynnik. Dzisiaj są nim opóźnione o dwa i pół tygodnia publikacje Departamentu Pracy USA, które poznamy o godz. 14:30. Mediana oczekiwań zakłada, że we wrześniu amerykańska gospodarka wygenerowała 180 tys. nowych miejsc pracy w sektorach pozarolniczych, a liczona inną metodologią stopa bezrobocia utrzymała się na poziomie 7,3 proc.

To, że Kongres osiągnął porozumienie, tylko na krótko wzmocniło amerykańską walutę. Później rynek dość szybko skupił się na tym, na co zwracałem uwagę od kilku dni. Czasowe porozumienie (a to de facto uchwalił Kongres) daje niemalże gwarancję kolejnych kłótni w Kongresie już na początku przyszłego roku.

Wygląda na to, że tylko potencjalny rozłam wśród Republikanów pozwoli zakończyć trwającą od początku października polityczną farsę w USA. Zresztą scenariusz "rozwodu" z gospodarczymi liberałami z Tea Party byłby na dłuższą metę dobry dla rynków finansowych, gdyż zmniejszałby szanse na powrót politycznych kłótni za kilka miesięcy.

Z wypowiedzi amerykańskich polityków wynika, że porozumienie w Kongresie jest coraz bliżej. Jest ono pewną modyfikacją tego, co Demokraci odrzucili w weekend. Tym razem limit długu ma być podniesiony do połowy lutego, a instytucje rządowe mają mieć zagwarantowane finansowanie do połowy stycznia.