notowania walut(strona 48/55)

Po wyłamaniu konsolidacji poniżej 4,1200 rynek nawet nie zawracał sobie głowy tym, by wykonać ruch powrotny do przełamanego wsparcia. Być może będzie ono miało miejsce w późniejszym terminie. Na ten moment obraz rynku prezentuje się bardzo pro-spadkowo. EUR/PLN spadł poniżej minimów z końca listopada (4,0900) i jest już bardzo blisko rocznych dołków, które znajdują się w okolicach 4,0400.

Początek tygodnia nie przyniósł większych zmian w obrazie rynku walutowego. Poniedziałkowa sesja rozpoczęła się od lekkiej korekty zeszłotygodniowych ruchów i przebiegała dość spokojnie. Większą dynamikę obserwowaliśmy na zagranicznych rynkach akcji, a w szczególności na europejskich parkietach.

Od rana w stosunku do dolara amerykańskiego umacnia się większość walut z grona G10. Najsilniej na wartości zyskuje szwedzka korona oraz wspólna waluta. Osłabiają się natomiast dolar australijski oraz kanadyjski.

Wyłamanie z kilkudniowej konsolidacji dołem, przy jednoczesnym spadku kursu EUR/PLN poniżej 50- i 100-sesyjnej średniej ruchomej znacząco zmienia obraz rynku w krótkiej perspektywie. Obecnie spadki notowań są bardziej prawdopodobne niż ruch wzrostowy powyżej 4,1350.

Presja podażowa, która w minionym tygodniu zniosła notowania eurodolara poniżej poziomu 1,30, dzisiaj rano nadal utrzymuje się na wykresie tej pary walutowej. Obecnie notowania EUR/USD testują wsparcie w okolicach 1,2879-1,2900. Ten rejon jako bariera dla podaży był już testowany w piątek – i wtedy w tych okolicach uaktywniła się strona popytowa.

Kwestią, która zogniskowała na sobie uwagę inwestorów jest klif fiskalny. Na dalszy plan zepchnięto grudniowe posiedzenie FOMC, które w innych okolicznościach urosłoby do wydarzenia najwyższej rangi.

Pomimo silnych spadków kursu EUR/USD złoty utrzymuje się na stabilnym poziomie. Widać coraz mniejszą presję na osłabienie polskiej waluty. Kurs EUR/PLN utrzymuje się w wąskim paśmie między 4,1200 a 4,1350. Wybicie z krótkoterminowego trendu bocznego zadecyduje o dalszych losach tej pary walut. Dalsze osłabienie złotego staje pod coraz większym znakiem zapytania. Szanse na wzrosty w tym roku powyżej poziomu 4,1700 coraz mniej prawdopodobne.

Druga połowa tygodnia przyniosła wyraźne osłabienie euro w po konferencji EBC i wobec zwrotu na rynku hiszpańskich obligacji. Sprzedający euro dostali wsparcie z kolejnej, nieco nieoczekiwanej strony. Okazuje się, iż na włoskiej scenie politycznej robi się nerwowo wcześniej niż zakładano. Zapowiedź dymisji ze strony Montiego to jednak tylko jeden z impulsów, który w tym tygodniu będzie kształtował nastroje na rynkach.

Zgodnie z oczekiwaniami, wczoraj niemal cała uwaga inwestorów na rynkach walutowych skupiła się na wydarzeniach w strefie euro, a dokładniej – na decyzji Europejskiego Banku Centralnego dotyczącej stóp procentowych oraz na późniejszych projekcjach ekonomicznych ECB, dotyczących gospodarki eurolandu.

Bundesbank mocno tnie prognozy wzrostu dla Niemiec do 0,4 proc. w 2013 r., a EBC dla całej strefy euro. Tymczasem w Radzie Banku zaskakujący brak jednomyślności. Część bankierów centralnych optuje za obniżką stóp. Czyżby oprocentowanie w krajach 17-tki nie osiągnęło jeszcze najniższego poziomu? Dziś kluczowe dane z USA. Korzystniejszy raport Departamentu Pracy to sygnał kontynuacji, zaakcentowanej wczoraj wyraźnie, spadkowej tendencji kursu EUR/USD.

W trakcie porannego, piątkowego handlu na rynku walutowym złoty pozostaje neutralny przy niskiej aktywności inwestorów. Polska waluta wyceniana jest następująco: 4,1283 PLN za euro, 3,1854 PLN wobec dolara amerykańskiego oraz 3,4170 PLN względem franka szwajcarskiego. Rentowności polskiego długu pozostają blisko pełnego zakresu 4,00% i wynoszą aktualnie 4,04% w przypadku obligacji 10-letnich.

W tym tygodniu uwagę inwestorów przykuwają nie tylko dane makroekonomiczne i doniesienia w sprawie prac nad wypracowaniem kompromisu w kwestii klifu fiskalnego, ale także decyzje banków centralnych. Dzisiaj o stopach zadecyduje Bank Anglii i Europejski Bank Centralny. Konsensus rynkowy zakłada, że BoE pozostawi główną stopę procentową na poziomie 0,5% i program skupu aktywów bez zmian (375 mld GBP).

Pretekstem do rozpoczęcia korekty w notowaniach EUR/USD i spadku kursu poniżej 1,31 stał się niski odczyt dynamiki sprzedaży detalicznej w strefie euro oraz niezbyt udana aukcja obligacji Hiszpanii. Jednak wyciąganie pochopnych wniosków po jednej mniej korzystnej emisji byłoby błędem.

RPP nie chce zaskakiwać, dlatego obniża stopy o 25 pb., choć zdaje sobie sprawę, że gospodarka potrzebuje łagodniejszej polityki pieniężnej. Kolejne cięcie w styczniu, a następne najpewniej w lutym. Scenariusz spadku oprocentowania do poziomu 3,5 proc. nie ulega zmianie. Złoty póki co stabilny, ale cel wzrostu EUR/PLN do 4,1500 obowiązuje.

Poranny handel na złotym przynosi stabilizację notowań polskiej waluty w rejonie wczorajszych maksimów. Złoty wyceniany jest przez rynek następująco: 4,1173 PLN za euro, 3,1520 PLN wobec dolara amerykańskiego oraz 3,4030 PLN względem franka szwajcarskiego. Rentowności polskiego długu ustabilizowały się w okolicy 4,06%.

Wydarzeniem dzisiejszego dnia na rynku krajowym jest decyzja Rady Polityki Pieniężnej w sprawie stóp procentowych. Konsensus rynkowy zakłada cięcie kosztu pieniądza o 25pb, co sprowadziłoby główną stopę procentową do poziomu 4,25%.

Mimo mocnych wzrostów na giełdach azjatyckich, notowania na rynku walutowym przebiegają spokojnie. Wzrosty chińskich indeksów to tradycyjnie czynnik idący w parze z aprecjacją dolara australijskiego, ale jej skale ogranicza słaby odczyt dynamiki PKB w III kwartale, która spadała z 3,7 do 3,1 proc. r/r.

Pomimo pewnego niezdecydowania na Wall Street Europa nadal jest w świetnych nastrojach. Od połowy listopada drożeją zarówno europejskie akcje, jak i euro. Powody do takiego optymizmu są nie do końca jasne. Jeszcze mniej jasna jest szybko spadająca rentowność hiszpańskiego długu. Wydaje się mało prawdopodobnym, aby te niejasności zostały dziś rozwiane, z pewnością natomiast dowiemy się jaka będzie decyzja RPP oraz co pokażą dane z USA.

Wczorajsze zachowanie kursu EUR/PLN nie zmieniło obrazu rynku i perspektyw kształtowania się notowań w horyzoncie najbliższych dni. W centrum uwagi decyzja RPP. Obniżka stóp o 25 pb. jest już zdyskontowana przez rynek. Ewentualna niespodzianka w postaci 50-punktowego cięcia (mało prawdopodobne), a przede wszystkim łagodny ton wypowiedzi na konferencji prasowej to czynniki, które z fundamentalnego punktu widzenia mogą osłabiać złotego.

Poranny handel na złotym nie przynosi dużych zmian na notowaniach – polska waluta pozostaje w rejonie minimum ustalonych w poniedziałek, jednak spadki nie pogłębiają się. Złoty wyceniany jest przez rynek następująco: 4,1322 PLN za euro, 3,1524 PLN wobec amerykańskiego dolara oraz 3,4049 PLN względem franka szwajcarskiego. Rentowności polskiego długu kontynuują korektę i wynoszą aktualnie 4,09% w przypadku obligacji 10-letnich.