komentarz giełdowy(strona 35/38)

Na inwestorach nie zrobiły wrażenia ani złe dane makroekonomiczne z Chin, mówiące o spowolnieniu tamtejszej gospodarki, ani mieszane informacje ze Stanów Zjednoczonych. Na rynkach dominował tradycyjny, poniedziałkowy marazm.

Rekordy na Wall Street zostały zdyskontowane w Europie już wczoraj. Do czasu publikacji raportów JP Morgan i Wells Fargo, rynki mogą zachowywać się spokojnie.

Za nami kolejna sesja, na której warszawska giełda pokazała słabość. Słabość ta wobec wczorajszych zwyżek w USA i dzisiejszych w Europie jest wyjątkowa. Nawet giełdy azjatyckie, za wyjątkiem Szanghaju, notowały dziś wzrosty, tymczasem WIG20 kontynuował spadek.

Po wczorajszej sesji, która wypadła słabo na tle tego, co działo się na innych rynkach, a także po fatalnym zakończeniu na niektórych spółkach, trudno było się spodziewać pozytywnego przebiegu dnia na giełdzie w Warszawie. Za oceanem właśnie rozpoczął się sezon publikacji wyników i tradycyjnie jako pierwszy pochwalił się nimi koncern aluminiowy Alcoa i były one lepsze od oczekiwań.

W przeciwieństwie do rynków zachodnioeuropejskich, powiększających systematycznie skalę wzrostów, warszawski parkiet w poniedziałek nie kwapił się do odrobienia piątkowego osłabienia z końcowej fazy sesji. Przeciwnie, czekał tylko na okazję do tego, żeby pogłębić przecenę z końca tygodnia.

Trudno dzisiejszą sesję podsumować innym określeniem jak marazm z zaskakująco niskim zamknięciem. Obroty były niewielkie, podobnie jak chęci do zwyżek, nawet mimo faktu że w otoczeniu dominowały pozytywne nastroje. Szczególnie martwić mogła słabość małych i średnich spółek, które nie garnęły się do lepszego zachowania od blue chipów.

Mimo doskonałych nastrojów na głównych giełdach europejskich, nasz rynek znów raził słabością. Szczególnie niepokojący był przekraczający 1 proc. spadek indeksów małych i średnich spółek. WIG20 bezskutecznie walczył o utrzymanie się powyżej 2250 punktów.

Potencjał wynikający z samej tylko siły odbicia na wyprzedanym rynku ulega wyczerpaniu, a opory techniczne mogą skutecznie ograniczyć zapędy kupujących. Jednak nie od razu.

Wrześniowa seria kontraktów wystartowała z poziomu 2 198 pkt, tracąc 14 pkt względem poprzedniego zamknięcia. Słabe zachowanie parkietów zachodnioeuropejskich, na które duży wpływ miało przypuszczalnie przesilenie polityczne w Lizbonie oraz gorsze od oczekiwań odczyty usługowych PMI w strefie euro nie pozostały bez wpływu na pierwsze minuty handlu na Książęcej.

Wczorajsza sesja zakończyła się spadkiem do 21194. Po niższym otwarciu kontrakt odnotował spadek dziennego minimum na 2166, by w dalszej części sesji odnotować wzrost do dziennego maksimum na 2214. Podaż w końcówce sesji sprawiła, iż zamknięcie nastąpiło na nieco niższym poziomie. Po raz kolejny poziom otwarcia i zamknięcia jest dość zbliżony, co wskazuje na niezdecydowanie uczestników rynku odnośnie kierunku kolejnego ruchu.

Wtorkowa odporność warszawskiego rynku na nastroje w giełdowym otoczeniu może być dziś kontynuowana. Na dłuższą metę jednak trudno liczyć na pełną niezależność od wpływów zewnętrznych. Takim bodźcom, jak polityka Fed i reakcje rynków na nią, nie mamy szans się oprzeć.

Wbrew nastrojom na zachodnioeuropejskich parkietach oraz niemrawemu początkowi notowań nad Wisłą, wtorkowa sesja na Książęcej przyniosła ostatecznie korzystne rozstrzygnięcia dla strony popytowej.

Przez ostatnie 2 tygodnie mogliśmy obserwować okres wysokiej zmienności na naszym parkiecie. Początek bieżącego tygodnia przyniósł uspokojenie i na wczorajszej sesji dryfowaliśmy w rejonach piątkowych maksimów. Dzisiejszy dzień z braku publikacji ważniejszych danych makroekonomicznych upłynął pod znakiem oczekiwania kolejnych sygnałów ws. reformy OFE, ponieważ raportem w ich sprawie zajęła się dziś Rada Ministrów.

Dzisiejsza sesja okazała się niezwykle pozytywna. WIG20 wzrósł znacznie, bo aż o 2,12%, co może zaskakiwać wobec spadków w Europie. Naszemu rynkowi pomogły niewielkie wzrosty w USA, ale jeszcze większe znaczenie miała sytuacja techniczna, czyli przebicie poziomu 2260 pkt.

Po kilku dniach wahań w okolicy 2250 punktów, indeks naszych największych spółek poszedł ostro w górę. Może to oznaczać początek odrabiania strat po niedawnych silnych spadkach. Bykom sprzyja odroczenie rozstrzygnięć w sprawie OFE, choć niepewność z tym związana może ograniczać skalę zwyżki.

Wyraźnie podwyższona na ostatnich sesjach zmienność w poniedziałek uległa wyraźnemu obniżeniu, przez co przebieg sesji w Warszawie od początku mógł się wydawać bardziej statyczny czy wręcz trącać marazmem. Brak zdecydowanych impulsów w postaci odstających od oczekiwań danych makro, a także uspokojenie emocji wokół OFE spowodowało, że pierwsze godziny handlu przyniosły nieznacznych rozmiarów wahania głównych barometrów wokół poziomu piątkowego zamknięcia.

Piątkowe notowania na Giełdzie Papierów Wartościowych przyniosły sesję odreagowania po mocnych spadkach wywołanych mieszanką propozycji zmian w systemie emerytalnym i decyzjami związanymi z ręcznym, jak postrzega rynek, sterowaniem procesem inwestycyjnym w polskiej energetyce.

„Czarne czwartki” stają się powoli nową świecką tradycją na GPW. Zwykle kolejna sesja po takim dniu jest zdominowana przez liczenie przez inwestorów poniesionych strat i silną obawę przed kontynuacją przeceny. Wobec powyższego trudno było dzisiaj oczekiwać jakiegoś pozytywnego zwrotu sytuacji na GPW. Sesja rozpoczęła się od rutynowego odreagowania wczorajszej histerii z końcówki sesji, ale większość inwestorów miała świeżo w pamięci przebieg czwartkowej sesji i po wyższym otwarciu wyraźnie czekała na atak niedźwiedzi.

Obecna fala spadków może być okazją do oceny siły poszczególnych segmentów naszego rynku, umożliwiającej trafny dobór walorów do portfela. Do interesujących wniosków prowadzi przegląd wskaźników branżowych, choć klucz do zysku leży w wyborze konkretnych spółek.

Od samego rana obserwowaliśmy mocne spadki na giełdzie w Warszawie. Wszystkie główne indeksy traciły blisko 2 proc. Wszystko z powodu początkowych przecieków ws. OFE. Po rozpoczęciu konferencji MF nastąpiło odreagowanie.