notowania(strona 18/250)

Inwestorzy mogą mieć jednak nadzieję, na ratunek ze strony ECB, zwłaszcza po tym jak Bank Japonii podwoił program skupu obligacji dziś rano.

Wczorajsza sesja zakończyła się silnym spadkiem indeksów, co zdaje się potwierdzać słabość polskiego rynku obserwowaną już na sesji wtorkowej. WIG-20 zaraz po otwarciu przebił wsparcia wynikające z ostatnich lokalnych minimów na 2365, ale na nieco niższym poziomie pojawił się popyt. W kolejnych godzinach indeks oscylował w wąskim zakresie zmienności, z której nastąpiło wybicie w dół w kolejnych godzinach handlu.

W ramach przypomnienia warto nadmienić, że zainicjowany z rejonu wsparcia: 2329 – 2332 pkt. ruch odreagowujący wytracił swój impet w okolicy tzw. pierwszej zapory podażowej Fibonacciego: 2369 – 2372 pkt. Problemy z zanegowaniem wymienionej strefy pojawiły się już w minionym tygodniu. Również podczas pierwszej sesji kwietniowej obóz byków prezentował bardzo pasywny styl handlu, w efekcie czego lokalny punkt zwrotny wypadł dokładnie w korytarzu cenowym: 2369 – 2372 pkt.

Nie najlepsze dane makroekonomiczne ze Stanów Zjednoczonych przyczyniły się do dzisiejszych spadków na światowych parkietach. Z raportu ADP Employer Services wynika, iż w amerykańskich firmach w marcu przybyło 158 tys. miejsc pracy, czyli mniej niż oczekiwali analitycy.

Odczyt danych z amerykańskiego rynku pracy wypadł znacznie gorzej niż oczekiwali ekonomiści, podobnie jak wskaźnik nastrojów przedsiębiorców.

Daniel Tarullo z zarządu FED stwierdził dzisiaj w wywiadzie dla amerykańskiej CNBC, że nie widzi obecnie podstaw do sygnalizowania możliwego ograniczenia programu QE3 w nadchodzących miesiącach. Jego zdaniem potrzeba serii bardziej przekonywujących danych makroekonomicznych, zwłaszcza z rynku pracy.

Na naszych gracza zemściła się niewykorzystana szansa na wzrost, którą dzień wcześniej stwarzała doskonała atmosfera na głównych giełdach europejskich. Dziś, gdy światowe parkiety korygowały wtorkowy optymizm, byki stały na straconej pozycji.

Wczorajsza sesja zakończyła się wzrostem indeksów, ale wrażenia po sesji pozostają mieszane. Główne indeksy poruszały się w ograniczonym zakresie zmienności, a na rynku panowało niezdecydowanie w kontekście kierunku kolejnego ruchu. Popyt na wybrane walory na fixingu zapewnił zamknięcie w pozytywnym terytorium.

Spekulacje, jakoby cypryjski nadzór rozważał poluzowanie kontroli kapitałowej (przelewy do 25 tys. EUR) zostały przykryte przez dymisję tamtejszego ministra finansów, którego dość szybko zastąpił obecny szef resortu pracy. Jeżeli Sarris zrezygnował z powodu prowadzonego śledztwa nt. wycieku informacji nt. planów opodatkowania depozytów, to pytanie jak duże kręgi może zatoczyć ta afera i jak odbije się na cypryjskiej scenie politycznej. W każdym razie tak czy inaczej Cypr nie da o sobie zapomnieć – liczmy się z kolejnymi programami pomocowymi za kilkanaście miesięcy – cypryjska gospodarka nie da sobie rady bez banków, do których zaufanie zostało zniszczone.

Mimo rozczarowujących danych z większości europejskich gospodarek, we wtorek po południu na rynkach akcji przeważali kupujący.

Nasi inwestorzy nadal nie mogą zdobyć się na zakończenie spadkowej korekty. Wyjątek stanowi indeks średnich firm, który odrabia straty po kilkudniowym osłabieniu. Jednak brak reakcji wskaźnika blue chips na poprawę atmosfery na świecie coraz bardziej niepokoi.

Początek nowego miesiąca przynosi osłabienie złotego w relacji do euro oraz franka i dolara, natomiast polska waluta jest stabilna (po wcześniejszym znaczącym osłabieniu) względem funta. Dziś uwagę inwestorów, którzy wracają po świątecznej przerwie, przykuwał odczyt indeksów PMI dla Polski oraz poszczególnych gospodarek strefy euro.

We wtorek nie ma co liczyć na ulgową taryfę. Trzeba zmierzyć się nie tylko z poniedziałkową zniżką na Wall Street, spowodowaną spadkiem aktywności amerykańskiego przemysłu. Większym wyzwaniem mogą być dane ze strefy euro.

Mimo udanej sesji w USA, gdzie S&P obronił się przed przeceną, inwestorzy w Europie nadal mogą przykładać większą wagę do kłopotów południa niż do ożywienia w Stanach.

Wczorajsza sesja zakończyła się wzrostem indeksów, a najmocniej zyskał WIG-20, gdzie wzrost przekroczył 1,3%. Część tej zwyżki jest pochodną popytu na akcje PKN na końcowym fixingu, ale obiektywnie należy powiedzieć, iż polski rynek prezentował wczoraj dużą siłę, której nie widziałem od listopada-grudnia ub.

Po silnej wyprzedaży i dotarciu kontraktów w okolicę bazowej zapory popytowej: 2305 – 2310 pkt. rynek wszedł wreszcie w nieco spokojniejszą fazę handlu. Co więcej, w końcowym fragmencie wtorkowych notowań bykom udało się nawet wykreować niewielki impuls cenowy.
Wczorajszy początek sesji, to kontynuacja zapoczątkowanej dzień wcześniej inicjatywy.

Wracając jeszcze na wstępie do przebiegu poniedziałkowej sesji warto podkreślić, że w całym, trwającym już od początku stycznia ruchu spadkowym nie odnotowaliśmy jeszcze tak dużej determinacji ze strony podaży (znalazło to swoje wizualne odzwierciedlenie w postaci najdłuższego, czarnego korpusu na wykresie FW20M13).

Wczorajsze oświadczenie szefa Eurogrupy (ciało złożone z ministrów finansów UE) wywołało małą panikę na rynkach. Dziś wypowiedź ta była łagodzona i prostowana. Dzięki temu rynki dziś nieco odreagowywały. Jednak odrabianie strat szło opornie. Inwestorzy czekały na dalszy rozwój sytuacji w związku z kryzysem cypryjskim. Nastroje poprawiły się dopiero w końcówce sesji pod wpływem wzrostów w USA.

Wtorkowy handel w Europie przebiegał pod znakiem zmienności nastrojów, choć zakres zmian wartości indeksów był niewielki. Inwestorzy szukali kierunku ruchu. Problemów nie mieli z tym gracze za oceanu, gdzie wskaźniki zwyżkowały, mimo niejednoznacznych danych makroekonomicznych.

Według Komisji Europejskiej istnieje możliwość, aby kosztami ratowania banków obciążać depozyty przekraczające 100 tys. EUR. Zdaniem rzecznik Michel Barnier taka propozycja KE jest obecnie przedmiotem dyskusji.