rynek(strona 3/18)

Piątkowa sesja na warszawskim parkiecie skończyła się zwyżkami głównych indeksów. Grupujący spółki o największej kapitalizacji WIG20 zyskał 1,13 procent. Trzecia najlepsza pod względem zwyżki sesja od początku roku nie byłaby możliwa bez poprawnego zachowania rynku na sesjach poprzednich i pozytywnych sygnałów z otoczenia. W istocie od środy rynek wysyłał sygnały, iż tegoroczna fala spadkowa dotarła do punktu, gdzie sprzedających brakuje a kupujący liczą na finał korekty doskonałych dwóch kwartałów kończących rok 2012.

Dzisiejsza sesja na GPW rozpoczynała się w niemal identycznym klimacie jak tydzień temu. Wiadomo było, iż raczej nie zmieni bilansu całego tygodnia, ale może chociaż osłabić jego negatywną wymowę. Bykom sprzyjało to, iż S&P500 odrobił większość strat z punktu, w którym kończyliśmy wczorajszą sesję, większość rynków azjatyckich także miała dobry dzień (u nas noc), a najsilniejszym doraźnym impulsem pozytywnym były poranne przecieki z Brukseli o możliwym pełnym porozumieniu w kwestii budżetu.

Wyraźna przecena europejskiej waluty w tym tygodniu może być początkiem dłuższego ruchu, którego największymi beneficjentami będą japoński jen i amerykański dolar.
Wiele wskazuje na to, iż poniedziałkowe wyłamanie się w dół notowań USD/PLN na nowe kilkunastomiesięczne minima, było tzw. techniczną pułapką.

Rozczarowanie danymi z Kanady nt. rozpoczętych budów w styczniu (spadek do 160,6 tys. względem 197,1 tys. po rewizji w grudniu), a także danymi z rynku pracy (stopa bezrobocia wprawdzie spadła do 7 proc., ale w gospodarce ubyło jednocześnie 21,9 tys. etatów), doprowadziło dzisiaj do wyraźniejszej przeceny notowań CAD względem głównych walut. W efekcie na USD/CAD znów powróciliśmy powyżej parytetu (1,00) i wiele wskazuje na to, iż do czasu wtorkowego wystąpienia szefa Banku Kanady, możemy przetestować szczyty w rejonie 1,01 z końca stycznia.

W mijającym tygodniu złoty osłabiał się systematycznie do dolara, franka oraz funta. Pozostał stabilny jedynie wobec wspólnej europejskiej waluty. Należy jednak przypomnieć, że jeszcze we wcześniejszym tygodniu to właśnie do trzech pierwszych walut złoty zyskał najwięcej. Oprócz czysto technicznej realizacji zysków na notowania polskiej waluty miały wpływ banki centralne, a zwłaszcza ich szefowie (obecny EBC oraz przyszły Banku Anglii) oraz w mniejszym stopniu decyzja RPP w sprawie stóp procentowych.

W zakończonym tygodniu Giełda Papierów Wartościowych kolejny raz raziła inwestorów swoją słabością. W istocie WIG20 stracił 1,7 procent, co w dużym stopniu przełożyło się na styczniowy spadek o 3,5 procent.

Można odnieść wrażenie, iż spekulanci zechcą rozegrać zupełnie inny scenariusz przed posiedzeniem Rady Polityki Pieniężnej w najbliższą środę i czwartkowym komunikatem Europejskiego Banku Centralnego.

Piątkowe umocnienie złotego wobec euro niweluje większość osłabienia z pierwszej części tygodnia, kiedy nasza waluta była pod presją ze względu na kolejne słabe dane. Nie musi to oznaczać końca presji na złotego, jednak potwierdza naszą tezę, iż bez korekty na rynkach globalnych trudno będzie trwale przełamać poziom 4,20.

Podczas czwartkowego handlu na złotym zobaczyliśmy nowe szczyty na parze EURPLN oraz CHFPLN. 4,2127 to jak na razie tygodniowe maksimum i już niewiele brakuje, aby kurs przetestował szczyt z września 2012 roku ( 4,2163). Natomiast osłabienie względem franka sięgnęło poziomu 3,41 i tym samym notowania CHFPLN znalazły się na najwyższym poziomie od 8 stycznia br.. Złoty jest stabilny do dolara, gdzie pozostajemy przy zeszłotygodniowych minimach, testując okolice 3,09.

Wzrost zamówień na środki trwałe w USA o 4,6 proc. m/m w grudniu 2012 roku nie pomógł polskiej giełdzie. Pierwsza sesja w tym tygodniu zakończyła się spadkiem głównego indeksu WIG20 o 0,82 proc.

Po drugim nieudanym teście oporu na 1,3485 eurodolar ponownie zniżkuje. Kurs EUR/USD zbliża się do poziomu wczorajszych dołków na 1,3425. Polska waluta od rana osłabia się.

Za nami kolejny specyficzny dzień na rynkach finansowych. Na wielu „pomniejszych” rynkach fasada optymizmu naznaczona jest coraz większą ilością rys. Widać to doskonale w Polsce – na rynku złotego i GPW. Z większych rynków pod presją jest funt brytyjski. Pewną nerwowość przejawia także EURUSD, choć dobijający się do poziomu 1500 pkt. indeks S&P500 na razie nie pozwala na głębszą korektę. Dziś w Polsce dane o PKB, a w USA indeks Conference Board.

Wtorkowy, poranny handel na złotym przebiega pod znakiem stabilizacji notowań po wczorajszej dość znacznej przecenie polskiej waluty. Złoty wyceniany jest przez rynek następująco: 4,195 PLN za euro, 3,120 PLN wobec dolara amerykańskiego oraz 3,368 PLN względem franka szwajcarskiego. Rentowności polskiego długu pozostają poniżej 4,00% (aktualnie 3,924%), chociaż w trakcie wczorajszego handlu podjęta została próba wybicia tego poziomu.

Pomimo pozytywnego zakończenia sesji w Stanach Zjednoczonych dzisiejszy dzień rozpoczął się od spadków. Wśród wszystkich indeksów znajdujących się na warszawskim parkiecie najgorzej zachował się indeks WIG-Banki oraz indeks spółek o największej kapitalizacji WIG20 (-0,53%) z otwarciem na poziomie 2552,99 pkt.

Głosowanie nad inicjatywą Republikanów, która już zyskała akceptację Białego Domu (a więc wsparcie Demokratów), która zakłada zwiększenie limitu zadłużenia USA do 19 maja, tak aby do 15 kwietnia móc przyjąć stosowne ustawy zakładające długofalowe oszczędności, odbędzie się dzisiaj o godz. 18:30. Fakty te są już jednak zdyskontowane przez rynek, więc raczej przełożą się na umocnienie, a nie osłabienie dolara (pomimo, że głosowanie teoretycznie oddala na jakiś czas spore ryzyko, jakie wisiałoby dalej nad rynkiem.

Środowa sesja na rynkach przebiegała w stabilnej atmosferze w oczekiwaniu na głosowanie w Izbie Reprezentantów i szczytem w Davos w tle. Kurs EUR/USD utrzymuje się w trendzie bocznym, a WIG20 próbuje w pełni uformować formację odwrócenia trendu spadkowego.

W poniedziałek przed inwestorami w Warszawie zarysowała się perspektywa niezbyt interesujących notowań w związku ze świętem w USA i zamknięciem tamtejszych rynków finansowych. Faktycznie brak napływu istotnych danych makroekonomicznych w połączeniu z ograniczonym handlem w Europie wywoływało od rana na warszawskim parkiecie spore przestoje i okresy marazmu.

Dzisiejsza sesja z góry zapowiadała się na bardzo spokojną, a przemożny wpływ na to miał fakt dnia Martina Luthera Kinga w USA, z powodu którego Wall Street pozostawała nieczynna. Niestety często tak się dzieje, że bez inwestorów amerykańskich handel na innych giełdach przyjmuje senną postać.

Poniedziałek upływa relatywnie spokojnie – zmienność jest niższa za sprawą absencji inwestorów z USA. Jednocześnie w ostatnich godzinach na rynek nie napłynęły istotne informacje. W efekcie inwestorzy mają czas na przemyślenie potencjalnych strategii na ten tydzień, a także ocenę wpływu ostatnich wydarzeń na rynki.

Nieobecność świętujących inwestorów amerykańskich oraz brak istotnych danych makroekonomicznych spowodowały, że europejskich parkietach niewiele się działo. Na większe wrażenia trzeba będzie poczekać.