cac50

W ubiegłym tygodniu bykom udało się jak wiadomo wybronić ważne wsparcie: 2157 – 2164 pkt. na WIG-u 20. W przypadku kontraktów stosunkowo istotną rolę odgrywała natomiast zapora popytowa: 2148 – 2151 pkt. Warto jednak podkreślić, że fala przeceny wytraciła jedynie impet we wspomnianych korytarzach cenowych. Kupujący mieli natomiast ogromne problemy z wykreowaniem wiarygodnie wyglądającego ruchu wzrostowego.

Trzeba przyznać, że czwartkowa przecena za oceanem nie stała się bodźcem inspirującym naszą podaż do większej aktywności. Piątkowe otwarcie FW20M12 uplasowało się bowiem na poziomie 2219 pkt., czyli jeden punkt ponad środowym zamknięciem.

Otwarcie kontraktów wypadło wczoraj aż 12 punktów ponad piątkową ceną odniesienia. Poranna poprawa nastrojów na rynkach światowych została zatem dostrzeżona także przez inwestorów działających na warszawskim rynku terminowym.

Marcowa seria kontraktów rozpoczęła środowe zmagania z poziomu 2 320 pkt, zyskując 13 pkt względem poprzedniego zamknięcia. Pierwsze minuty kwotowań przyniosły cofnięcie do poziomu 2 318 pkt, gdzie jak się okazało, zostało wyznaczone sesyjne minimum.

Na wstępie warto przypomnieć, że niezwykle istotnym wydarzeniem technicznym poniedziałkowej sesji było przełamanie strefy wsparcia Fibonacciego: 2298 – 2303 pkt. (jak pamiętamy wymieniony przedział cenowy odgrywał istotną rolę w całym minionym tygodniu).
Można zatem stwierdzić, że zanegowanie strefy było ewidentnym odzwierciedleniem słabości rynku. Tym samym uprawdopodobniało wariant kontynuacji ruchu spadkowego.

Informacje o zamiarze zaakceptowania przez greckie partie reform gospodarczych przyjętych przez rząd, a także deklaracje chińskiego szefa banku centralnego o potrzebie i chęci stymulowania strefy euro przez Chiny stały się głównym czynnikiem determinującym przebieg porannej fazy środowego handlu w Eurolandzie.

Notowania kontraktów terminowych rozpoczęły piątkową sesję neutralnie. Przez pierwsze dwie godziny handlu kurs FW20H12 poruszał się wokół kursu odniesienia, po czym inicjatywę przejęła strona kupująca.

Wracając na wstępie do głównych wydarzeń mijającego tygodnia (koncentrując się tutaj jak zwykle na sygnałach technicznych) warto przypomnieć, że istotnym wskazaniem podkreślającym przewagę popytu było przełamanie bariery podażowej Fibonacciego: 2333 – 2339 pkt. (zbudowanej na bazie zniesienia 61.8%).

Pomimo lekkiego potknięcia obozu byków za oceanem (mam tutaj na myśli przebieg wtorkowej sesji), poranna faza środowego handlu na FW20H12 przebiegła jednak pod znakiem dominacji popytu. W efekcie jeszcze przed otwarciem rynku kasowego kontrakty zdołały po raz kolejny dotrzeć do znanej nam już zapory cenowej Fibonacciego: 2249 – 2253 pkt. (jak wiadomo w trakcie wtorkowego handlu okazało się, że strefa jest ważną i nieprzypadkową barierą podażową).