dolar(strona 7/178)

Dzisiejsza sesja na rynku walutowym była bardzo interesująca. Już przed południem poznaliśmy komunikat z Banku Anglii. Z kolei w drugiej części dnia największy wpływ na notowania walut miały dane dotyczące inflacji CPI ze Stanów Zjednoczonych. Spory ruch wywołał także komunikat ze strony Banku Kanady, który doprowadził do silnego umocnienia kanadyjskiej waluty.

Dane nt. inflacji CPI za wrzesień w USA nie dały argumentów do osłabienia dolara – odczyt pokazał na wzrost o 0,1 proc. m/m i 1,7 proc. r/r, czyli nieco powyżej mediany oczekiwań na poziomie 0,0 proc. m/m i 1,6 proc. r/r, chociaż w wersji bazowej był zgodny z oczekiwaniami (1,7 proc. r/r). Dane te nie wnoszą jednak wiele do potencjalnej dyskusji nt. skali podwyżek stóp procentowych przez FED w latach 2015-16, między innymi dlatego, że FED dawał już do zrozumienia, że bardziej polega na innych miarach inflacji, chociażby wskaźniku PCE bazującym na dynamice wydatków.

Wtorkowa sesja na rynku walutowym zapowiadała się dość spokojnie przy braku istotniejszych danych, jednak tak nie było. Powodem do większej zmienności stały się doniesienia na temat możliwych zakupów obligacji korporacyjnych przez Europejski Bank Centralny.

Notatki z październikowego posiedzenia Banku Rezerw Australii nie wniosły nic nowego. Zdaniem członków RBA najbardziej rozsądnym podejściem w polityce monetarnej będzie obecnie okres stabilności stóp procentowych, w tym utrzymywanie głównej z nich na poziomie 2,5%. Bank zwracał uwagę również na zbyt wysoki jak na historyczne standardy kurs AUDa, biorąc pod uwagę obserwowane w ostatnim czasie silne spadki cen surowców.

Najważniejszym wydarzeniem na rynku walutowym była poranna publikacja minutes z posiedzenia Reserve Bank of Australia, a także publikacja pakietu danych z chińskiej gospodarki, w tym informacji o wzroście gospodarczym w III kwartale bieżącego roku. W trakcie dzisiejszego poranka jedną z najsłabszych walut była amerykański dolar, który tracił w stosunku do wszystkich walut G10.

Poniedziałkowy handel jak na razie upływa względnie spokojnie - dolar nieco traci, co potwierdza wcześniejsze wskazania płynące z koszyka BOSSA USD. To przede wszystkim odbicie się od strefy oporu 72,30-72,40 pkt., co wskazywałoby na ruch w stronę 71,58 pkt. Kluczowy impuls dla dolara może pojawić się w środę - inflacja CPI za wrzesień.

James Bullard w ubiegły czwartek wywołał dyskusję, która jak widać nie znika w mediach – to kwestia terminu wygaszenia programu QE3. Bullard dał do zrozumienia, że ostatnie zamieszanie na światowych rynkach powinno skłaniać do większej ostrożności i tym samym powstrzymania się z zakończeniem QE3 już w październiku, co otworzyło pole do dyskusji nt. generalnego podejścia do sposobu wyjścia z ultra luźnej polityki w najbliższych miesiącach.

Nagromadzenie negatywnych czynników na rynkach finansowych ostatecznie znalazło ujście, przynosząc w środę paniczną wyprzedaż różnych klas aktywów. Przed końcem tygodnia sytuacja zdążyła się uspokoić, jednak za wcześnie by wieścić koniec burzy.

James Bullard, członek FED bez prawa głosu w FOMC w tym roku, jeszcze kilka tygodni temu dawał do zrozumienia, że bank centralny powinien rozważyć szybsze zacieśnienie polityki monetarnej. Tymczasem wczoraj w wywiadzie dla Bloomberg TV nieoczekiwanie przyznał, że odpowiedzią FED na ostatnie zawirowania na rynkach finansowych, powinno być wstrzymanie się z całkowitym wygaszeniem programu QE3 w październiku.

Na koniec tygodnia jest zdecydowanie spokojniej, choć do całkowitego wygaszenia rynkowych obaw jeszcze daleko. Rynek walutowy szuka stabilizacji; jen oddala się od lokalnych maksimów, a funt korzysta na obudzeniu niepokojów wokół kryzysu zadłużenia strefy euro.

W ostatnich dniach przez światowe parkiety przetoczyła się fala potężnych wyprzedaży, których kontynuację obserwowaliśmy także w dniu dzisiejszym. Inwestorom giełdowym sen z powiek spędza już nie tylko perspektywa nikłego globalnego wzrostu gospodarczego, ale także ponowne obawy dotyczące sytuacji w krajach peryferyjnych strefy euro.

Fatalne dane z USA z godz. 14:30 nt. sprzedaży detalicznej za wrzesień, która spadła o 0,3 proc. m/m, oraz 0,2 proc. m/m z wyłączeniem samochodów, a także rozczarowania w postaci inflacji PPI (bazowa 1,6 proc. r/r we wrześniu), a także mocnego tąpnięcia na indeksie NY FED Mfg (w październiku do 6,17 pkt. z 27,54 pkt.) stały się impulsem do potężnego ruchu na parach powiązanych z USD.

Fatalne dane z USA z godz. 14:30 nt. sprzedaży detalicznej za wrzesień, która spadła o 0,3 proc. m/m, oraz 0,2 proc. m/m z wyłączeniem samochodów, a także rozczarowania w postaci inflacji PPI (bazowa 1,6 proc. r/r we wrześniu), a także mocnego tąpnięcia na indeksie NY FED Mfg (w październiku do 6,17 pkt. z 27,54 pkt.) stały się impulsem do potężnego ruchu na parach powiązanych z USD.

Amerykańska waluta ma za sobą jeden z najlepszych kwartałów od 6 lat - inwestorzy dostrzegli w końcu potencjał, jaki może być zasługą oczekiwanego odejścia od polityki niskich stóp procentowych przez FED w 2015 r.

Obawy o spowolnienie globalnego ożywienia pozostają na czele listy czynników determinujących rynki finansowe i znajdują potwierdzenie w danych. Słabość euro i funta pcha indeks dolarowy w górę. USD/JPY znalazł wsparcie na 106,70. Złoty negatywnie wyróżnia się na tle pozostałych walut rynków wschodzących osłabiany przez informacje z Niemiec.

Wtorek przebiegł pod hasłem mocniejszego dolara. Tym razem jednak amerykańska waluta zdawała się być silna słabością pozostałych (spójrzmy na dzisiejsze zachowanie się euro i funta po słabych danych), chociaż odbicie zanotował też USD/JPY i to niezależnie od komentarzy jednego z japońskich polityków, które wpisały się w coraz częstszy ostatnio trend "ostrzegania przed nazbyt szybkim osłabieniem się jena".

Amerykańska waluta ma za sobą jeden z najlepszych kwartałów od 6 lat - inwestorzy dostrzegli w końcu potencjał, jaki może być zasługą oczekiwanego odejścia od polityki niskich stóp procentowych przez FED w 2015 r.

Wtorkowa sesja przebiegała pod znakiem odreagowania na dolarze. Obserwowany był wzrost awersji do ryzyka, co było spowodowane obniżką prognoz dotyczących wzrostu gospodarczego w 2014 roku do 3,3% i w 2015 roku do 3,8% przez Międzynarodowy Fundusz Walutowy. Uwagę przykuwały wczorajsze wystąpienia Kocherlakoty i Dudley’a z Fed.

Mijający tydzień był kolejnym bardzo dobrym okresem dla dolara. Amerykańska waluta umocniła się względem wszystkich pozostałych walut z grona G-10. Trwający miesiąc jest bardzo dobrym czasem dla USD. Wszystkie waluty jak do tej pory we wrześniu straciły do dolara ponad 2 proc. Szczególnie ucierpiały waluty Antypodów, które zostały względem niego przecenione o aż 6 proc.

Rada Polityki Pieniężnej zaskoczyła obniżając główną stopę procentową o 50 bps. Medialnie, niewątpliwie jest to wydarzenie dnia. Rynkowo, najważniejsze jeszcze przed nami. Mowa o minutes FOMC, które być może zakończą krótką na razie korektę na dolarze.