marek rogalski(strona 2/10)

W wywiadzie dla szwajcarskich gazet Tribune de Genev, oraz Tages-Anzeiger wiceprezes Narodowego Banku Szwajcarii dał do zrozumienia, że kurs franka jest przewartościowany, a SNB jest przygotowany do interwencji na rynkach. To pierwsze mocne słowa po 15 stycznia, kiedy to SNB zrezygnował z obrony EUR/CHF, a na konferencji prasowej jego szef Thomas Jordan tłumaczył, że długookresowo frank jest przewartościowany.

Amerykańska waluta nieznacznie cofnęła się w dół na głównych crossach względem poziomów obserwowanych rano. Uwagę przyciągała oczywiście zmienność na EUR/USD, gdzie notowania w pewnym momencie spadły do 1,1113 naruszając tym samym rejon 1,12 wskazywany przez zależności Fibonacciego (61,8 proc. zniesienia całej historycznej rozpiętości dla EUR/USD).

Warto zadać sobie pytanie, czy „gołębia frakcja” w Rezerwie Federalnej nie otrzyma za chwilę dobrych argumentów za tym, aby oczekiwane zacieśnienie polityki w 2015 r. nieco odwlec w czasie, lub „wygładzić” przebieg tego procesu na przestrzeni kilkunastu miesięcy.

Co dzisiaj otrzymaliśmy ze strony Europejskiego Banku Centralnego? Stopy procentowe oczywiście nie uległy zmianie (refinansowa pozostała na poziomie 0,05 proc.) i szef ECB powtórzył, że to jest dno. Niemniej doświadczenie szwajcarskie mówi „nigdy, nie mów nigdy”, chociaż raczej nie dojdzie do tego wcześniej, niż w październiku 2016 r.

Decyzja BOC o cięciu stóp o 25 p.b. do 0,75 proc. podczas dzisiejszego posiedzenia to duża niespodzianka dla rynku. Widać, że BOC powiela schemat norweski i tłumaczy ten ruch negatywnymi skutkami taniejącej ropy – zarówno na przebieg wskaźnika inflacji CPI, którego oczekiwania zostały mocno zrewidowane na 2015 r. – ale na wzrost gospodarczy.

Będzie ona oczywiście kluczowa dla par powiązanych z euro. Naszym zdaniem, jeżeli Europejski Bank Centralny ograniczy się do zainicjowania skupu obligacji rządowych w oczekiwanej przez wielu ekonomistów kwocie 500-600 mld EUR, oraz zastosuje możliwe wyłączenia wybranych papierów z programu (dotyczyć to może głównie tych emitowanych przez Grecję), to może być to już w pewnej części zdyskontowane przez rynek i dać powody do odreagowania.

Po ubiegłotygodniowej rewizji prognoz PKB przez Bank Światowy, w dół poszły też oczekiwania Międzynarodowego Funduszu Walutowego. W tym roku PKB ma wzrosnąć o 3,5 proc. wobec 3,8 proc. oczekiwanych w październiku. Prognoza na przyszły rok zmniejszyła się do 3,7 proc. z 4,0 proc.

Im bliżej czwartkowego posiedzenia Europejskiego Banku Centralnego, gdzie „ma zapaść” decyzja ws. uruchomienia programu skupu aktywów (QE), tym więcej rynkowych spekulacji na ten temat. Niemiecki magazyn Der Spiegel pisze o ubiegłotygodniowym spotkaniu, które odbyło się za zamkniętymi drzwiami. Udział w nim wzięli: kanclerz Angela Merkel, minister finansów Wolfgang Schaueble, oraz szef Europejskiego Banku Centralnego.

Dzisiejsza decyzja Narodowego Banku Szwajcarii była zupełnie nieoczekiwana. Zwłaszcza, że przedstawiciele SNB wielokrotnie zapewniali, że obrona tzw. capa ustanowionego we wrześniu 2011 r. w odpowiedzi na nadmierne umocnienie się franka spowodowane szturmem inwestorów w stronę tzw. bezpiecznych przystani, to świętość.

Dzisiejsza decyzja Narodowego Banku Szwajcarii była zupełnie nieoczekiwana. Zwłaszcza, że przedstawiciele SNB wielokrotnie zapewniali, że obrona tzw. capa ustanowionego we wrześniu 2011 r. w odpowiedzi na nadmierne umocnienie się franka spowodowane szturmem inwestorów w stronę tzw. bezpiecznych przystani, to świętość.

Za pierwsze można uznać nieoczekiwany spadek dynamiki płac w grudniu o 0,2 proc. m/m, co pokazały opublikowane w ostatni piątek dane Departamentu Pracy. Wtedy już rynek zaczął się nieco zastanawiać nad skalą podwyżek stóp procentowych w USA. Zwłaszcza, że zaledwie dwa dni wcześniej (ubiegła środa tydzień temu) otrzymał zapiski z grudniowego posiedzenia FED, które wskazały, że zdaniem części członków FED nawet po pierwszej podwyżce stóp należałoby utrzymać akomodacyjne nastawienie w polityce pieniężnej – to oznaczałoby, że cały proces zacieśnienia byłby łagodniejszy.

Wiele wskazuje na to, że 22 stycznia Europejski Bank Centralny ogłosi decyzję o zainicjowaniu programu skupu aktywów opartego o rządowe obligacje, tzw. sovereign QE. W ostatnich dniach o takiej „możliwości” ponownie przypomnieli członkowie ECB, a dzisiejszy wywiad w Die Zeit z Mario Draghim powiela te wątki.

Ciekawe plotki opublikowała ostatnio agencja MNI powołując się na swoje źródła w Europejskim Banku Centralnym. Wątek dotyczy Grecji, a konkretnie tego, czy ECB powinien w ramach programu QE nabywać także greckie papiery.

Mocny początek poniedziałkowego handlu dla amerykańskiej waluty i potem powolne oddawanie pola. Widać, że rynek ma wciąż trudności z interpretacją piątkowych danych Departamentu Pracy USA, zwłaszcza w kwestii płac. Przypomnijmy – w ujęciu miesięcznym mieliśmy ich spadek w grudniu o 0,2 proc. m/m. Dolar utrzymał dzisiaj mocną pozycję tylko względem walut opartych o surowce, a więc AUD, NZD, CAD, ale także NOK i RUB. To oczywiście wynik rozczarowujących prognoz dla rynku ropy na ten rok, które wypuścił bank Goldman Sachs.

Teoretycznie to wydarzenie wydaje się być mało istotne. Praktycznie – może rodzić pewne implikacje. W środę 14 stycznia Europejski Trybunał Sprawiedliwości wyda opinię nt. legalności poprzedniego programu zapowiadanego przez Europejski Bank Centralny, czyli OMT.

Po południu koszyk BOSSA USD naruszył wskazywany rano rejon 77,91 pkt. oparty o szczyt z 4 stycznia. Co ciekawe dolar otrzymał dzisiaj w zasadzie dobre dane z Departamentu Pracy. Stopa bezrobocia spadła w grudniu do 5,6 proc. z 5,8 proc. w listopadzie, a gospodarka wygenerowała 252 tys. nowych etatów poza rolnictwem i 240 tys. w sektorze prywatnym. Jednocześnie zrewidowano w górę wcześniejsze odczyty. Pretekstem do osłabienia dolara stał się jednak wskaźnik pokazujący tygodniową dynamikę płac – tutaj spadła ona o 0,2 proc. m/m, a dane za listopad zostały zrewidowane w dół do +0,2 proc. m/m z +0,4 proc. m/m.

Dzisiejsze dane makro jakie napłynęły z USA były dobre. Poznaliśmy wskaźnik Challengera obrazujący skalę przyszłych zwolnień – w grudniu spadł do 32,6 tys. z 35,9 tys. w listopadzie. Z kolei cotygodniowe bezrobocie chyba już na dłużej ustabilizowało się poniżej bariery 300 tys. Odczyt wyniósł 294 tys., a średnia 4-tygodniowa ukształtowała się na poziomie 290,5 tys.

Zapiski z grudniowego posiedzenia FED nie dały pretekstów do rozpoczęcia korekty na dolarze. Wprawdzie członkowie tego gremium dostrzegają rosnące ryzyko „międzynarodowe”, to jednak w kwestiach lokalnych widzą coraz więcej pozytywnych sygnałów dla gospodarki.

Opublikowane dzisiaj po południu dane makro z USA były lepsze od oczekiwań, przełamując tym samym negatywną tendencję z ostatnich dni. Firma ADP podała swoje szacunki odnośnie nowych miejsc pracy w grudniu – wzrost był lepszy od szacunków na poziomie 226 tys. i wyniósł 241 tys.

Szacunkowa inflacja HICP dla całej strefy euro spadła w grudniu do -0,2 proc. r/r – ostatnio wskaźnik ten przyjął wartości ujemne w październiku 2009 r.