złoty(strona 36/197)

Mimo, iż w rannym komentarzu zwróciłem uwagę, że do słów Ewalda Nowotnego z Europejskiego Banku Centralnego nt. możliwości przyznania licencji bankowej dla stałego Europejskiego Mechanizmu Stabilizacyjnego należy podchodzić ostrożnie – ta opinia nie musi podzielać tego, co myślą inni członkowie Rady Prezesów ECB.

Środowe wzrosty na rynkach walutowym i długu są krótkotrwałe i oparte na wątpliwych fundamentach - uważają ekonomiści. Złoty do końca tygodnia może być handlowany na poziomie 4,22 za euro wobec ok. 4,19 obecnie.

Po trzech dniach wyprzedaży złoty ponownie zyskuje na wartości. Wsparciem dla niego okazał się wypowiedź Ewalda Nowotnego z ECB nt. licencji bankowej dla ESM.

Z jednej strony mamy do czynienia z rosnącą w błyskawicznym tempie rentownością hiszpańskich obligacji, a z drugiej kiepskie dane makroekonomiczne, które świadczą o głębokiej recesji w strefie euro.

Utrzymują się obawy o peryferyjne kraje strefy euro, co przekłada się na kontynuację wyprzedaży bardziej ryzykownych aktywów. Rosnące rentowności hiszpańskich obligacji zwiększają prawdopodobieństwo ubiegania się tego kraju o pomoc finansową.

Pozytywne zaskoczenie ze strony danych z Europy zapewne byłoby bardzo ciepło przyjęte ze strony polityków, dając im chwilę oddechu. Cudu jednak nie było – wobec coraz większej niepewności koniunktura w europejskim przemyśle jest coraz gorsza, a to oznacza coraz trudniejsze warunki do przeprowadzania konsolidacji fiskalnej. Do tego, hiszpańskie problemy zostały właśnie spiętrzone przez Greków. Nie pomogły też wyniki Apple – spółka zaraportowała niższe przychody i zysk wobec spadku sprzedaży starzejącej się generacji iPhona.

Poranny, środowy handel na rynku przynosi oscylowanie notowań złotego blisko poziomów wyznaczonych podczas wczorajszej sesji amerykańskiej. Polska waluta wyceniana jest następująco: 4,207 PLN za euro, 3,485 PLN wobec dolara amerykańskiego oraz 3,502 PLN względem franka szwajcarskiego. Rentowności polskiego długu przebiły pełen poziom 5,00% i wynoszą aktualnie 5,03% w przypadku instrumentów (obligacji) 10-letnich.

Obserwując wtorkowy handel na walutach można by odnieść wrażenie, że było relatywnie spokojnie. Po południu za dolara płacono 3,4750 zł, a euro oscylowało wokół 4,2050 zł. Na świecie dolar zyskał względem euro i franka, ale stracił chociażby w relacji do brytyjskiego funta (czyżby inwestorzy zakładali jutro lepszy odczyt PKB z Wysp za II kwartał?, czy australijskiego dolara (co można przypisać lepszym danym o PMI z Chin).

O greckich i hiszpańskich problemach „teoretycznie” już wiadomo od dawna, chociaż inwestorzy każdego dnia starają się doszukiwać w nich wytłumaczeń dla tez o konieczności dalszego spadku wspólnej waluty. To dosyć utrudnia próby postawienia przeciwnej tezy.

Nie trzeba było długo czekać na istotne pogorszenie się nastrojów na rynkach światowych. Wystarczyły informacje o problemach kolejnych hiszpańskich regionów, a także pogłoski o możliwym wycofaniu się MFW z finansowania Grecji, aby rynki na dobre przypomniały sobie o kryzysowej sytuacji w Europie.

Eurodolar stabilizuje się w okolicach 1,21. Cały czas zakładamy jednak spadkowy scenariusz i powrót do umocnienia dolara w stosunku do euro. Prawdopodobnie gracze rynku walutowego czekają na rozwój wydarzeń w Hiszpanii (problemy Katalonii i Walencji) oraz na wynik rozmów pomiędzy greckim rządem a przedstawicielami Troiki.

Podczas porannego, wtorkowego handlu notowania złotego stabilizują się po wcześniejszej dynamicznej deprecjacji. Polska waluta wyceniana jest przez rynek następująco: 4,198 PLN za euro, 3,467 PLN wobec dolara amerykańskiego oraz 3,497 PLN względem franka szwajcarskiego. Rentowności polskiego długu (10-letnie obligacje) wyraźnie wzrosły, a w trakcie wczorajszej sesji zbliżyły się do okolic 5,00% (maksimum 4,987%).

Poniedziałkowy kalendarz makroekonomiczny świeci pustkami w związku z czym, wydarzeniem dnia bez wątpienia będą informacje napływające z Madrytu. W centrum uwagi będą wiadomości dotyczące kosztu obsługi hiszpańskiego długu.

Miniony tydzień odciągnął nieco uwagę od kryzysu w Europie, a inwestorzy koncentrowali się głównie wokół wystąpienia Bernanke w Kongresie, raportów kwartalnych spółek i danych z amerykańskiej gospodarki. Na rynkach utrzymywały się pozytywne nastroje, jedynie w piątek obserwowaliśmy wyraźny spadek apetytu na ryzyko.

Przełom minionego i bieżącego tygodnia przyniósł ponowne zainteresowanie inwestorów kwestią zadłużenia Hiszpanii. W piątek ministrowie finansów krajów strefy euro zaakceptowali warunki pożyczki w wysokości do 100 mld EUR, która ma być przeznaczona na dokapitalizowanie hiszpańskich banków.

Początek nowego tygodnia przynosi wyraźnie osłabienie polskiej waluty na rynku. Złoty wyceniany jest następująco: 4,183 PLN za euro, 3,459 PLN wobec dolara amerykańskiego oraz 3,482 PLN względem franka szwajcarskiego. Równocześnie widoczny jest wyraźny wzrost rentowności polskiego długu na rynku wtórnym, oprocentowanie obligacji 10-letnich wynosi aktualnie 4,93%.

Publikowane w ubiegłym tygodniu dane makro nie rozpieszczały inwestorów. Jednak wystąpienia Bena Bernanke i raporty amerykańskich spółek skutecznie odwracały uwagę rynku. W tym tygodniu szefa Fed nie zabraknie, ale jego wystąpienie będzie miało drugorzędne znaczenie, natomiast dane będą znacznie ważniejsze. W tle były także kwestie Europejskie pomimo nieudanej aukcji hiszpańskiego długu i to również w najbliższych dniach może się zmienić – i to ponownie za sprawą Grecji.

Po krótkotrwałym uspokojeniu sytuacji, na rynek obligacji powróciła duża nerwowość. Rentowność 10-letnich obligacji hiszpańskich znalazła się bardzo blisko rekordowych poziomów. Pod tym ciężarem ugięły się indeksy giełdowe i kurs EUR/USD.

Słabe dane makroekonomiczne, rekordowe rentowności hiszpańskiego długu, wzrost napięć geopolitycznych – takie informacje kojarzą nam się zwykle z turbulencjami na rynkach finansowych, z rynkiem polskiego złotego na czele. Tymczasem w mijającym tygodniu złoty zyskał względem euro, dolara oraz franka.

Wczorajsza publikacja wyników makroekonomicznych dla amerykańskiej gospodarki okazała się gorsza od oczekiwań analityków. Ponadto w strefie euro przypomniał o sobie panujący kryzys, w związku z czym na nowo odżyły obawy wśród inwestorów.