waluty(strona 29/380)

Widmo deflacji zaznacza swoją obecność dookoła globu. Do porażki w walce o cel inflacyjny przyznał się dziś Bank Japonii, a kiwi otrzymał cios od słabego odczytu CPI. Przed nami kolejne opinie z Banku Anglii i Banku Kanady.

Środowy, poranny handel na rynku złotego przynosi stabilizację kwotowań z godzin wcześniejszych. Polska waluta wyceniana jest przez rynek następująco: 4,3300 PLN za euro, 3,7414 PLN wobec dolara amerykańskiego oraz 4,2863 PLN względem franka szwajcarskiego. Rentowności polskiego długu wynoszą obecnie 2,334% w przypadku obligacji 10-letnich.

Dzisiaj w nocy zostały opublikowane generalnie lepsze niż oczekiwano dane z chińskiej gospodarki, które przyczyniły się do poprawy nastrojów podczas sesji azjatyckiej. W czwartym kwartale PKB wzrósł o 7,3% w ujęciu kwartalnym podczas gdy konsensus rynkowy zakładał wzrost o 7,2%. W grudniu produkcja przemysłowa wzrosła o 7,9% rok do roku wobec wzrostu o 7,2% w poprzednim okresie i oczekiwanego wzrostu o 7,4%. Ponadto wzrost sprzedaży detalicznej wyniósł 11,9% i okazał się wyższy niż prognozy rynkowe na poziomie 11,7%.

Po ubiegłotygodniowej rewizji prognoz PKB przez Bank Światowy, w dół poszły też oczekiwania Międzynarodowego Funduszu Walutowego. W tym roku PKB ma wzrosnąć o 3,5 proc. wobec 3,8 proc. oczekiwanych w październiku. Prognoza na przyszły rok zmniejszyła się do 3,7 proc. z 4,0 proc.

Im bliżej czwartkowego posiedzenia Europejskiego Banku Centralnego, gdzie „ma zapaść” decyzja ws. uruchomienia programu skupu aktywów (QE), tym więcej rynkowych spekulacji na ten temat. Niemiecki magazyn Der Spiegel pisze o ubiegłotygodniowym spotkaniu, które odbyło się za zamkniętymi drzwiami. Udział w nim wzięli: kanclerz Angela Merkel, minister finansów Wolfgang Schaueble, oraz szef Europejskiego Banku Centralnego.

Początek tego tygodnia na rynku walutowym rozpoczyna się dość spokojnie. W USA mamy Święto Lutera Kinga, natomiast z pozostałych gospodarek nie są publikowane istotne dane makroekonomiczne. Ważniejsze publikacje pojawią się dopiero jutro i w kolejnych dniach.

Poprzedni tydzień był olbrzymim ciosem dla osób spłacających kredyt we frankach. Poziomy, na których stabilizuje się teraz frank, słusznie budzą przerażenie. Warto jednak zwrócić uwagę na konsekwencje tego zjawiska dla gospodarki, które sugerują, że stan ten nie będzie trwał wiecznie.

Posłowie komentujący ostatnie wahania kursu franka szwajcarskiego przypominają, że każdy kredytobiorca powinien liczyć się z ryzykiem.

Rynki odzyskują równowagę po zeszłotygodniowym szoku zgotowanym przez SNB a święto w USA bez wątpienia pomaga uspokojeniu. Kluczowe wydarzenia zgromadzone są w drugiej części tygodnia, podczas gdy dziś nieco szumu informacyjnego napływa z chińskiego rynku akcji.

Początek nowego tygodnia na rynku walutowym przynosi próbę stabilizacji polskiej waluty po „burzliwym” handlu w trakcie ostatnich sesji. Złoty wyceniany jest przez rynek następująco: 4,3086 PLN za euro, 3,7296 PLN wobec dolara amerykańskiego oraz 4,3526 PLN względem franka szwajcarskiego. Rentowności polskiego długu wynoszą 2,276% w przypadku obligacji 10-letnich.

Na razie w jednym przypadku, ale zakwestionowanie wiarygodności w fundamenty polityki prowadzonej przez inne główne banki centralne może mieć olbrzymie konsekwencje dla szeroko pojmowanych rynków finansowych.

Polityka gospodarcza Orbana była często krytykowana ze względu na zbyt duży poziom populizmu czy wyraźny zwrot w kierunku Rosji. Warto jednak zauważyć, że jeden element został przeprowadzony stosunkowo sprawnie. Państwo w porozumieniu z bankami przygotowało ustawę ułatwiającą życie „frankowcom”, a także obniżającą ryzyko w sektorze bankowym.

Dzisiejsze słowa jednego z członków ECB (Benoit Coeure), że program QE, aby był efektywny musi być duży, nie mogły być wsparciem dla wspólnej waluty. Zwłaszcza, że rynek cały czas „zastanawia” się, co ostatecznie zaproponuje Europejski Bank Centralny.

Po wczorajszej nieoczekiwanej decyzji Narodowego Banku Szwajcarii o zaprzestaniu obrony minimalnego kursu wymiany EURCHF na poziomie 1,20 oraz dalszej obniżce stóp procentowych trudno o większe sensacje na rynku walutowym w tym tygodniu.

Wczoraj wydarzyło się coś, o czym większości kredytobiorców frankowych nie śniło się w najgorszych koszmarach. Frank wystartował w górę i wyraźnie przekroczył 4 zł. Co gorsza utrzymuje się na tym poziomie. Jest to doskonały dowód na to, jak negatywnie na równowagę rynkową wpływają próby ręcznego sterowania kursami.

Po szokującym umocnieniu szwajcarskiego franka, dziś emocje już nieco opadły. Marne to jednak pocieszenie, bo stabilizacja rynku walutowego ma miejsce na nowych poziomach. Ta sytuacja szybko się nie zmieni.

Piątkowy, poranny handel na rynku walutowym przynosi próbę stabilizacji polskiej waluty po wczorajszych dynamicznych spadkach. Rynek aktualnie wycenia złotego następująco: 4,3146 PLN za euro, 3,7092 PLN wobec dolara amerykańskiego oraz wreszcie 4,2505 PLN względem franka szwajcarskiego. Rentowności polskiego długu wynoszą 2,253% w przypadku papierów 10-letnich.

Skok kursu franka szwajcarskiego na Węgrzech najbardziej uderzy w osoby spłacające kredyty samochodowe. Ubiegłoroczną decyzją władz kredyty hipoteczne zostały bowiem w większości automatycznie przewalutowane na forinty po stałym kursie.

Dzisiejsza decyzja Narodowego Banku Szwajcarii była zupełnie nieoczekiwana. Zwłaszcza, że przedstawiciele SNB wielokrotnie zapewniali, że obrona tzw. capa ustanowionego we wrześniu 2011 r. w odpowiedzi na nadmierne umocnienie się franka spowodowane szturmem inwestorów w stronę tzw. bezpiecznych przystani, to świętość.

Polski sektor bankowy jest stabilny i odporny na szoki zewnętrzne, w tym na zmienność kursu walutowego - poinformował w komunikacie Narodowy Bank Polski. Bank centralny zapewnił, że uważnie obserwuje i analizuje sytuację na rynku walutowym. Analitycy nie pozostawiają suchej nitki na decyzji Narodowego Banku Szwajcarii.