futures(strona 13/49)

Nie jest z pewnością łatwo pisać o sesji, na której przez prawie cały dzień rozwijał się ruch boczny. Takiego pokazu bierności rzeczywiście dawno nie obserwowaliśmy. Wystarczy wspomnieć, że rozpiętość korytarza cenowego na FW20U12 wynosiła przez długi okres czasu 10 punktów (między 11.00 a 14.00 jedynie pięć punktów). Nie był to zatem wymarzony dzień dla day-traderów.

Notowania wrześniowej serii kontraktów terminowych rozpoczęły wczorajszy dzień z kursem 2 158 pkt.

Wtorkowa sesja była już szóstą z rzędu, w której kurs kontraktów terminowych wzrastał. Notowania FW20U12 rozpoczęły wczorajszy dzień z poziomem 2 162 pkt. Przed godz. 11 kurs kontraktów ustanowił dzienne maksimum na 2 170 pkt, po czym systematycznie spadał do momentu otwarcia notowań na rynkach w USA.

Wczorajsze otwarcie FW20U12 wypadło dokładnie w korytarzu cenowym: 2134 – 2138 pkt. Strefa, jak pamiętamy, odgrywała istotną rolę w ubiegłym tygodniu, działając jako lokalna zapora podażowa (ostatecznie nie udało się jej sforsować, choć doszło do niewielkiego naruszenia).

Wrześniowa seria kontraktów terminowych rozpoczęła czwartkowe kwotowania z poziomu 2 096 pkt, 4 pkt powyżej środowego zamknięcia. Pierwsze, bardziej zdecydowane próby zwyżki zanegowały słabe, poranne dane z rodzimej gospodarki.

Wrześniowa seria kontraktów terminowych rozpoczęła wtorkowe zmagania z poziomu 2 072 pkt, całe 2 pkt powyżej poniedziałkowego rozstrzygnięcia.

Obawy o przyszłość strefy euro nasilone spekulacjami o kiepskiej kondycji hiszpańskich regionów oraz zaostrzeniu stanowiska MFW wobec Aten wyznaczyły poniedziałkowy kierunek na europejskich parkietach. Na warszawskim rynku terminowym, wrześniowa seria kontraktów rozpoczęła nowy tydzień z poziomu 2 129 pkt, tracąc 18 pkt względem piątkowego rozstrzygnięcia.

Wrześniowa seria kontraktów terminowych rozpoczęła piątkowe kwotowania z poziomu 2 168 pkt, tracąc 5 pkt względem czwartkowego zamknięcia.

Wczorajsza sesja zakończyła się wzrostem do 2173. Kupujący podjęli próbę sforsowania szczytu na 2179, ale na wyższych poziomach sukcesywnie pojawia się podaż.

Po kilku dniach niepewności, związanej z doniesieniami zza oceanu, przyszedł czas na zmierzenie się z rzeczywistością. Wobec braku jednoznacznych sygnałów z FED o szybkiej możliwości wprowadzenia kolejnego QE, rynki zachowywały się dość asekuracyjnie.

Kolejny dzień z rzędu na warszawskim parkiecie inwestorzy nie mieli pomysłu na notowania, w efekcie FW20U12 zakończył dzień na zaledwie 0,32% minusie. Kontrakty od rana spadały pomimo pozytywnych nastrojów w Europie po części wspierane doniesieniami o nadpodaży akcji PKO BP ze strony Skarbu Państwa.

Bilans wczorajszej sesji jest taki, że zakończyła się minimalnymi spadkami. Kurs kontraktów terminowych wystartował wczoraj z poziomu 2 150 pkt, co było jednocześnie maksimum dziennym. Do otwarcia rynku kasowego, kurs terminowy zdołał wyznaczyć dzienne minimum na 2 127 pkt.

Kurs kontraktów terminowych rozpoczął poniedziałkową sesję od minimalnego spadku na 2 201 pkt. Strona kupująca prawie przez półtorej godziny nie mogła się zdecydować, czy domknąć trwale kilkupunktową lukę spadkową otwarcia. Przed godz. 10 nastąpiła fala wyprzedaży, która sprowadziła notowania FW20U12 z okolic 2 207 do 2 180 pkt w czasie niespełna 60 minut.

Wrześniowa seria kontraktów rozpoczęła środowe zmagania z poziomu 2 201 pkt, tracąc 7 pkt względem poprzedniego zamknięcia. O poranku nastrojów rynkowych nie wspierały słabe odczyty czerwcowych PMI dla sektora usługowego i pierwsze dwie godziny handlu należały do sprzedających, co na wykresie FW20U12 znalazło przełożenie na wyznaczenie dziennego minimum na poziomie 2 191 pkt.

Otwarcie kontraktów uplasowało się wczoraj 7 punktów poniżej wtorkowej ceny odniesienia. Biorąc pod uwagę przebieg sesji za oceanem, a także poranne nastroje panujące w Azji, należało spodziewać się nieco wyższego otwarcia. W komentarzu porannym sugerowałem, że już na samym wstępie sesji powinno dojść do naruszenia znanego nam już węzła podażowego: 2217 – 2222 pkt.

Wrześniowa seria kontraktów terminowych rozpoczęła wtorkowe zmagania z poziomu 2 198 pkt, 7 pkt powyżej poniedziałkowego zamknięcia. Po nieznacznym cofnięciu w pierwszych minutach handlu, które przełożyło się na wyznaczenie dziennego minimum na poziomie 2 193 pkt, górę wzięła chęć odreagowania poniedziałkowego rezultatu i jeszcze przed godz. 10:00 kupujący wywindowali kurs FW20U12 do pułapu 2 218 pkt, który wyznaczył sesyjne maksimum.

Wrześniowa seria kontraktów terminowych rozpoczęła poniedziałkowe zmagania z poziomu 2 203 pkt, tj. na wysokości piątkowego zamknięcia. Gorsze nastroje na początku kwotowań, m.in. ze względu na słaby odczyt czerwcowego PMI dla krajowego przemysłu, sprawiły, że kupujący musieli zawalczyć o poziom odniesienia.

Od 20. czerwca kontrakty poruszają się w dość wąskim korytarzu cenowym. Jak wiadomo ważną rolę odgrywa tutaj górne ograniczenie wspomnianego korytarza, czyli strefa Fibonacciego: 2217 – 2222 pkt. Pomimo licznych prób sforsowania tej przeszkody, już od kilku sesji notowania kontraktów przebiegają konsekwentnie poniżej wskazanego przedziału (w przypadku indeksu WIG20 analogiczną rolę odgrywa natomiast węzeł cenowy: 2272 – 2279 pkt. zbudowany na bazie zniesienia 61.8%).

Wczoraj sesja na naszym rynku przebiegała pod wpływem WZA KGHMu i słabnących notowań akcji na rynkach amerykańskich. Jednynie otwarcie wypadło na plusie w stosunku do zamknięcia z poprzedniego dnia. Potem rynek w zasadzie już tylko tracił na wartości.

Czwartkowe notowania nie były zbyt udane dla posiadaczy długich pozycji. Sesja przebiegała pod hasłem realizacji zysków z dwóch poprzednich dni. Negatywne emocje budziły przede wszystkim spekulacje na temat szczytu UE oraz doniesienia o potencjalnych ogromnych stratach JP Morgan poniesionych na transakcjach instrumentami pochodnymi związanymi z rynkiem długu.