komentarz walutowy(strona 37/93)

W tym tygodniu mamy sporo decyzji banków centralnych. Na początku tygodnia RBA umocnił dolara australijskiego zmieniając nastawienie na neutralne, wczoraj mieliśmy decyzję RPP, dziś zaś Bank Anglii oraz arcyważne posiedzenie EBC. To ostatnie może rozstrzygnąć o tendencjach na rynku walutowym w lutym.

Eurodolar od początku tygodnia pozostaje w relatywnie wąskim przedziale wahań między 1,3480 – 1,3550. Po wczorajszym umocnieniu, od rana stabilne pozostają notowania polskiej waluty. Kurs EUR/PLN znajduje się na poziomie 4,1870, a USD/PLN na 3,0950. Dziś najważniejszymi wydarzeniami będą decyzje władz monetarnych odnośnie polityki pieniężnej.

Na parkiecie wciąż nie ma inwestorów z Chin, którzy świętują Księżycowy Nowy Rok i powrócą do handlu w piątek. Stąd też uwaga skupia się obecnie na innych rynkach i tym razem warto chwilę poświęcić Australii. Tamtejszy indeks ASX200 zwyżkuje dziś o 1,2% po dobrych danych z gospodarki.

Czwartkowy, poranny handel na rynku złotego przynosi stabilizację polskiej waluty po dwóch sesjach dynamicznego umocnienia. Złoty wyceniany jest przez rynek następująco: 4,1860 PLN za euro, 3,0945 PLN wobec dolara amerykańskiego oraz 3,4250 PLN względem franka szwajcarskiego. Rentowności polskiego długu spadły do 4,547% w przypadku papierów 10-letnich.

Rada Polityki Pieniężnej utrzymała obecny poziom stóp procentowych. Główna stopa wynosi 2,5%. Decyzja ta nie była niespodzianką, gdyż od miesięcy członkowie Rady informują, że aktualny poziom stóp procentowych zostanie utrzymany nie tylko w najbliższych miesiącach, ale wręcz w kwartałach.

Dzisiejsza sesja przynosi znaczącą korektę notowań polskiej waluty. Złoty umacnia się drugi dzień z rzędu. Główna para walutowa EURUSD nadal walczy o utrzymanie równego poziomu 1,35, dolar zyskuje względem jena, a traci względem dolara australijskiego.

Przy braku istotnych pozycji z kalendarza rynek zwraca uwagę na tzw. wątki poboczne, a do takiego można zaliczyć kwestię trzeciego pakietu pomocowego dla Grecji. O tym dlaczego nie jest on już tak istotny, jak jeszcze kilkanaście miesięcy temu, pisałem wczoraj rano. Ale pokrótce. Skala pomocy będzie mniejsza niż poprzednie (cytowany przez agencję Reuters „euro urzędnik” potwierdził dzisiaj weekendowe spekulacje Der Spiegel nt. 10-20 mld EUR).

Wczoraj można było już zauważyć nieco mniejszą podaż na walutach rynków wschodzących. Podobnie jest też dzisiaj rano. Impet ruchu pomału gaśnie, chociaż nie pojawiły się ku temu żadne mocne powody. Więc, albo uznano, że przecena była zbyt duża i poziomy zaczynają już „odzwierciedlać

Piątkowy, poranny handel na rynku złotego przynosi lekkie osłabienie krajowej waluty po tym jak wczorajsza próba umocnienia okazała się nieudana. Złoty wyceniany jest przez rynek następująco: 4,2342 PLN za euro, 3,1252 PLN wobec dolara amerykańskiego oraz 3,4613 PLN względem franka szwajcarskiego. Rentowności polskiego długu skokowo wzrosły do 4,71% w przypadku papierów 10-letnich.

Teoretycznie dzisiaj nie było żadnej nowej informacji pod hasłem fizyczna interwencja na rynku walut, czy też podwyżka stóp procentowych przez któryś z banków centralnych (chociaż takie działanie zapowiedział szef Banku Indii), to sytuacja na rynkach wschodzących, jakby nieco się uspokoiła.

Złoty osłabia się dziś głównie w stosunku do dolara amerykańskiego. Przyczyną jest już nie tylko odpływ kapitału z krajów rozwijających się, ale także spadek pary EURUSD, wywołany cięciem QE3 przez FED, kolejnymi dobrymi danymi z USA oraz niższą inflacją w Niemczech.

Ministrowie finansów Argentyny są znani z niekonwencjonalnych prób zatrzymania „uciekających” z kraju dewiz. Obywatele nie pozostając dłużni swojemu państwu, prześcigają się w wymyślaniu nowych sposobów nabycia „zielonych” po atrakcyjnym kursie. Jak wygląda ta „zabawa” postaram się przedstawić w kliku poniższych akapitach.

Po tym, jak turecka lira zaczęła dzisiaj ponownie wyraźnie słabnąć, pomimo faktu wczorajszej decyzji Banku Turcji (o tym, że będzie ona nieskuteczna, tak jak wcześniejsze fizyczne interwencje na rynku walutowym, pisałem rano), a rekordy słabości odnotował też południowoafrykański rand (mimo, że tamtejszy bank centralny po raz pierwszy od 5 lat podniósł stopy procentowe o 50 p.b. do 5,50 proc.), a mocna wyprzedaż dotknęła też rosyjskiego rubla (ciekawe, czy w najbliższych dniach także i Rosjanie nie podejmą jakichś nadzwyczajnych działań, zwłaszcza za chwilę rozpoczyna się ważna „wizerunkowo” olimpiada), na rynku ponownie pojawiły się spekulacje, że być może FED jednak wstrzymałby się dzisiaj z cięciem QE3 (redukcję tego programu upatruje się jako jedną z przyczyn słabości emerging markets).

… potrafiła dzisiaj wybić inwestorów z przyjętego wcześniej „rytmu”. Mowa tutaj o dynamice na dobra trwałego użytku, która nieoczekiwanie spadła w grudniu o 4,3 proc. m/m (oczekiwano wzrostu o 1,8 proc. m/m) – można domniemywać, że znów za sprawą Boeinga (po wyłączeniu lotnictwa zamówienia spadły jedynie o 1,3 proc. m/m). Warto jednak zaznaczyć, że dane, które poznaliśmy dzisiaj o godz. 14:30 zwyczajowo cechują się dość dużą zmiennością i nie należy na ich bazie… wyciągać średnioterminowych wniosków.

Wprawdzie szef Europejskiego Banku Centralnego podczas swoich wystąpień w Davos dawał do zrozumienia, że nie podziela zbytnio obaw Międzynarodowego Funduszu Walutowego, którego zdaniem ECB powinien bardziej aktywnie przeciwdziałać ryzyku zaistnienia deflacji, to jednak jest coś na co warto zwrócić uwagę.

Końcówka minionego tygodnia przyniosła wzrost awersji do ryzyka na rynku walutowym i nie tylko. Przede wszystkim obserwujemy silną wyprzedaż walut rynków wschodzących. Nasza krajowa waluta silnie traci na wartości zarówno względem euro, funta, franka i dolara. Spadek apetytu na ryzyko może szkodzić w najbliższym czasie PLN.

Na rynkach w piątek zrobiło się nerwowo. W zasadzie trudno doszukać się jednego bezpośredniego impulsu wyprzedaży akcji. Jednak przyczyny mają wspólny mianownik: rynki wchodzące. Być może inwestorzy zdali sobie sprawę, iż bez nich nie ma mowy o dobrej koniunkturze. Mamy zatem ciekawy początek tygodnia, w którym czeka nas niezwykłe wydarzenie: ostatnie posiedzenie Fed pod przewodnictwem Bena Bernanke.

Globalne ochłodzenie sentymentu i ucieczka od ryzyka dały rynków akcji jeden z najgorszych tygodni od kilkunastu miesięcy, ale mimo skali emocji trudno mówić o zaskoczeniu. Zakończony tydzień przynosi próbkę zmienności, jakie należało oczekiwać po 2014 roku.

Szerszy odwrót inwestorów od ryzykownych aktywów i rynków wschodzących stoją za osłabieniem złotego. Kurs EUR/PLN poszybował w piątek ponad 4,22 i znalazł się najwyżej od trzech miesięcy.

Początek nowego tygodnia na rynku złotego przynosi stabilizację kwotowań polskiej waluty po silnym spadku w piątek. Złoty wyceniany jest przez rynek następująco: 4,1966 PLN za euro, 3,0599 PLN wobec dolara amerykańskiego oraz 3,4228 PLN względem franka szwajcarskiego. Rentowności polskiego długu zanotowały silnie wzrostową sesję przynosząc test okolic 4,424% w przypadku papierów 10-letnich.