futures(strona 26/49)

Kontrakt odnotował wzrost do 2715. Po wyższym otwarciu rynek dość dynamicznie zwyżkował, a po przebiciu linii trendu wyznaczone zostało dzienne maksimum na 2753. W kolejnych godzinach kontrakt oddał większą część wzrostu, a zamknięcie nastąpiło w dolnym zakresie dziennej zmienności.

Marcowa seria kontraktów terminowych rozpoczęła wczorajsze kwotowania z poziomu 2 754 pkt, zyskując 6 pkt względem piątkowego rozstrzygnięcia.

Kontrakt odnotował spadek do 2739, ale wymowa sesji nie jest jednoznaczna. Pesymista zwróci uwagę, iż domknięta została luka hossy w zakresie 2733-35, jak również kontrakt zamknął się poniżej średniej z 45 sesji.

Wczorajsza sesja przebiegała dwuetapowo. Notowania marcowej serii kontraktów terminowych wystartowały na pół-procentowym plusie z poziomu 2 814 pkt , po czym do rozpoczęcia notowań na rynku kasowym, strona kupująca zdążyła przetestować grudniowe maksima na 2 820 pkt.

Zniżkujące rano kontrakty na amerykańskie indeksy wraz ze sporą częścią rynków azjatyckich wpłynęły negatywnie na poranne nastroje inwestorów z warszawskiego rynku terminowego.

FW20H11 rozpoczęły środowe zmagania z poziomu 2 682 pkt, zyskując 5 pkt względem poprzedniego rozstrzygnięcia. Krótko po starcie rynku kasowego kurs marcowej serii cofnął się, wyznaczając dzienne minimum na poziomie 2 678 pkt.

Otwarcie kontraktów uplasowało się wczoraj ponad wtorkową ceną odniesienia. Po raz kolejny bowiem sesja za oceanem ułożyła się po myśli kupujących.

FW20H11 rozpoczęły poniedziałkowe kwotowania z poziomu 2 691 pkt, zyskują 1 pkt w stosunku do piątkowego rozstrzygnięcia. W pierwszych minutach handlu skromny dorobek strony popytowej zwiększył się jeszcze o jeden punkt i tym samym pułap 2 692 pkt wyznaczył dzienne maksimum.

Otwarcie kontraktów wypadło wczoraj w rejonie znanej nam już dobrze strefy Fibonacciego: 2799 – 2803 pkt. Jak wiadomo ta intradayowa przeszkoda cenowa spełnia ostatnio dość istotną rolę na wykresie FW20H11, blokując możliwość kontynuacji ruchu wzrostowego.

Marcowa seria kontraktów rozpoczęła przedświąteczną sesję z poziomu 2 800 pkt, 3 pkt powyżej poprzedniego rozstrzygnięcia. Przed startem rynku kasowego kurs FW20H11 osiągnął sesyjne maksimum na pułapie 2 803 pkt, po czym sprzedający sprowadzili kwotowania poniżej kreski.

W ostatnim okresie stosunkowo istotną rolę na wykresie kontraktów odgrywa intradayowa zapora Fibonacciego: 2799 – 2803 pkt. Jak pamiętamy wtorkowy ruch cenowy zainicjowany przez kupujących właśnie tutaj wytracił swój impet. Cała środowa sesja przebiegła dokładnie w tym właśnie przedziale oporu. Również w przedświąteczny czwartek wspomniany zakres funkcjonował jako trudna do sforsowania zapora cenowa.

Marcowa seria kontraktów terminowych na indeks dwudziestu największych spółek warszawskiego parkietu wystartowała wczoraj z poziomu poprzedniego rozstrzygnięcia, tj. 2 800 pkt. Środowy handel charakteryzował się niewielką zmiennością; dystans pomiędzy porannym minimum (2 796 pkt) a późniejszym maksimum (2 806 pkt) wyniósł jedynie 10 pkt.

Pomimo oczekiwań związanych z piątkowym terminem wygaśnięcia grudniowych serii instrumentów pochodnych, trzy wiedźmy nie zamieszały na warszawskim rynku. Pierwszy kurs FW20H11 na poziomie 2 788 pkt oznaczał wzrost o 10 pkt względem poprzedniego zamknięcia.

Jak wiadomo wybicie się kontraktów ponad górne ograniczenie konsolidacji okazało się ostatecznie bardzo nietrwałym zjawiskiem. We wspomnianym rejonie przebiegało także zniesienie 113% listopadowej fali spadkowej.

Sesja rozpoczynająca tydzień przebiegła w spokojnych nastrojach. Notowania kontraktów terminowych FW20Z10 wystartowały z poziomu 2 777 pkt. Po otwarciu rynku kasowego nadzieje kupujących wzrosły, a kurs grudniowej serii kontraktów terminowych do 2 785 pkt ustanawiając sesyjne maksimum.

Otwarcie FW20Z10 uplasowało się wczoraj aż 25 punktów ponad piątkową ceną odniesienia. Skoro jednak rynek amerykański po raz kolejny nie zawiódł posiadaczy długich pozycji i dodatkowo rynki azjatyckie prezentowały się rano nienajgorzej, trudno było się dziwić, że kontrakty otworzyły się tak wysoko.

W końcowej fazie czwartkowej sesji niedźwiedziom udało się jak wiadomo wykreować ruch cenowy, który okazał się jednak mało znaczącą inicjatywą. Popyt bowiem opanował szybko sytuację, a istotną rolę odegrała tutaj krótkoterminowa zapora cenowa: 2686 – 2689 pkt. Bykom nie udało się jednak dotrzeć do eksponowanej przeze mnie strefy oporu: 2720 – 2725 pkt.

Otwarcie kontraktów uplasowało się wczoraj 5 punktów ponad poniedziałkową ceną odniesienia, co w kontekście niezwykle słabej Azji nie było wcale najgorszym wynikiem.

Ostateczne decyzje w sprawie planu ratunkowego dla Zielonej Wyspy nie uspokoiły inwestorów i poniedziałkowa sesja na warszawskim rynku przyniosła pogłębienie przeceny. Poranna, chwilowa poprawa sentymentu przełożyła się na start grudniowej serii kontraktów z poziomu 2 648 pkt, 8 pkt powyżej piątkowego rozstrzygnięcia.

Piątkowe naruszenie dość istotnej zapory popytowej: 2616 – 2622 pkt uprawdopodobniało w jakimś stopniu możliwość wykrystalizowania się na FW20Z10 przynajmniej niewielkiego ruchu odreagowującego. Nie ukrywam, że w dość optymistycznym wariancie brałem nawet pod uwagę test strefy: 2671 – 2674 pkt, zbudowanej na bazie zniesienia 38.2%.