notowania(strona 23/250)

Dzisiejsza sesja w Warszawie wypadła gorzej od zachodnioeuropejskich rynków. Giełdy w Paryżu, Frankurcie i Londynie poszły znacząco w górę, podczas gdy WIG20 zakończył notowania właściwie bez zmiany. Zignorowane zostały nie tylko dobre nastroje w Europie, ale także lepsze od oczekiwań dane dotyczące produkcji przemysłowej w styczniu w Polsce.

Wczorajsza przerwa w handlu na największej giełdzie świata spowodowała, iż wczorajsza sesja dla dużej części inwestorów handlujących na warszawskim parkiecie mogłaby się nie odbyć, gdyż zarówno obroty, jak i zmienność w znacznym stopniu utrudniały obrót oraz prawidłową prognozę rynku na następne dni.

Poniedziałek może upłynąć bez większych emocji za sprawą święta w USA i absencji nowojorskiego parkietu. Na dłuższą metę możliwe jest przedłużenie korekty.

Piątkowa sesja zakończyła się wzrostem indeksów, jedynie mWIG-40 zamknął się w negatywnym terytorium. Po otwarciu główne indeksy testowały poziom czwartkowych minimów i tam pojawił się popyt. Kolejne godziny upłynęły pod znakiem konsolidacji, z której nastąpiło wybicie w górę w drugiej części sesji.

Warszawskie byki mają coraz bardziej pod górkę. Doskwierają im zarówno kłopoty wewnętrzne, związane z telekomunikacyjną zapaścią oraz zewnętrzne, czyli gorsze dane
ze strefy euro. W takich warunkach trudno spodziewać się wzrostu indeksów.

Faktem pozostaje to, że w ostatnim okresie wykazujemy się relatywną słabością względem bazowych rynków akcyjnych (wczoraj również było to wyraźnie odczuwalne). Wydaje się, że gdyby nie wyjątkowo silne i stabilne zachowanie parkietów za oceanem, kluczowe rynki europejskie zdecydowanie wcześniej weszłyby w fazę korekty technicznej.

Poranny, piątkowy handel na złotym przynosi stabilizacje notowań złotego po wczorajszej ok 4-groszowej przecenie. Złoty wyceniany jest przez rynek następująco: 4,1760 PLN za euro, 3,1265 PLN wobec dolara amerykańskiego oraz 3,3913 PLN względem franka szwajcarskiego. Rentowności polskiego długu pozostają powyżej 4,00%, aktualnie wynosząc 4,078% w przypadku obligacji.

Nastroje na światowych rynkach wciąż są niezłe. Na horyzoncie nie widać większych zagrożeń. Spadkowa korekta ciągle nie nadchodzi. Indeksy na Wall Street szykują się do bicia rekordów wszech czasów. Akcje Telekomunikacji Polskiej solidnie przecenione. Czas na wzrosty w Warszawie.

Dzisiejsza wypowiedź gubernatora Banku Anglii jest jednym z pierwszych ostrzeżeń przed zagrożeniem niekontrolowanego wzrostu cen będącego konsekwencją prowadzonej latami ekspansywnej polityki monetarnej.

Wczorajsza sesja zakończyła się spadkiem indeksów, wzrost odnotował jedynie sWIG80. W największym stopniu ucierpiał WIG-20, co w głównej mierze było pochodną wyprzedaży na walorach TP SA. Słabość narodowego operatora niekorzystnie odcisnęła się na notowaniach Netii, która również odnotowała spadek do nowego, wieloletniego minimum.

Amerykańska maszynka do robienia hossy nie przestaje działać. Tęsknota za korektą wciąż zderza się z kolejnymi rekordami na Wall Street. Warszawskie tęsknoty idą w zupełnie innym kierunku, podobnie jak indeksy. Dziś ważny test na wychodzenie rynku z telekomunikacyjnego szoku.

Po przełamaniu eksponowanej ostatnio przeze mnie zapory podażowej: 2507 – 2511 pkt. impuls popytowy wytracił swój impet już w korytarzu cenowym: 2524 – 2528 pkt. Powiem szczerze, że spodziewałem się jednak nieco silniejszego wzrostu presji popytowej. Całkiem realnym wariantem wydawał się w tej sytuacji test kolejnego, już zdecydowanie istotniejszego węzła Fibonacciego: 2545 – 2549 pkt. zbudowanego na bazie zniesienia 38.2%.

Jak wiadomo miniony tydzień zakończył się wyrazistym akcentem popytowym. Co istotne, bykom udało się wybronić węzeł cenowy Fibonacciego: 2458 – 2463 pkt. i wykreować kilkudziesięciopunktowy impuls popytowy.

Piątkowa sesja zakończyła się wzrostem indeksów, a najmocniej, bo ponad o 1% zyskał WIG-20. Po wyższym otwarciu pojawiła się podaż, która sprowadziła indeks do dziennego minimum na 2476, ale w drugiej części sesji kupujący ponownie przejęli inicjatywę i pokonali opory na 2494. Dzienne maksimum zostało wyznaczone nieznacznie powyżej, na 2500.

Sytuacja polityczna we Włoszech i w Hiszpanii jest nowym powodem obaw na europejskich rynkach akcji.

Wydaje się, że kluczowym wydarzeniem minionego tygodnia był poniedziałkowy atak podaży. Po kilku dniach uspokojenia rynek ponownie wszedł bowiem w silną fazę spadków, co dość dobrze wpisywało się w tendencję panującą na GPW już od kilku tygodni.

Dzisiejsza sesja na GPW rozpoczynała się w niemal identycznym klimacie jak tydzień temu. Wiadomo było, iż raczej nie zmieni bilansu całego tygodnia, ale może chociaż osłabić jego negatywną wymowę. Bykom sprzyjało to, iż S&P500 odrobił większość strat z punktu, w którym kończyliśmy wczorajszą sesję, większość rynków azjatyckich także miała dobry dzień (u nas noc), a najsilniejszym doraźnym impulsem pozytywnym były poranne przecieki z Brukseli o możliwym pełnym porozumieniu w kwestii budżetu.

Rozczarowanie danymi z Kanady nt. rozpoczętych budów w styczniu (spadek do 160,6 tys. względem 197,1 tys. po rewizji w grudniu), a także danymi z rynku pracy (stopa bezrobocia wprawdzie spadła do 7 proc., ale w gospodarce ubyło jednocześnie 21,9 tys. etatów), doprowadziło dzisiaj do wyraźniejszej przeceny notowań CAD względem głównych walut. W efekcie na USD/CAD znów powróciliśmy powyżej parytetu (1,00) i wiele wskazuje na to, iż do czasu wtorkowego wystąpienia szefa Banku Kanady, możemy przetestować szczyty w rejonie 1,01 z końca stycznia.

Piątkowa sesja przyniosła trochę odpoczynku po emocjach, z jakimi mieliśmy do czynienia w poprzednich dniach. Wahania indeksów były o wiele mniejsze niż ostatnio, ale sytuacja wciąż jest daleka od wyjaśnienia. Korekta wciąż wisi w powietrzu, choć ciągle nie może się zmaterializować.

Ponieważ Wall Street odrobiła początkowe straty w całości, również inwestorzy w Europie będą chcieli otrząsnąć się z wczorajszej końcówki notowań.