futures(strona 20/49)

Kontrakty terminowe wystartowały we wtorek na lekkim plusie z poziomu 2 198 pkt. W przedpołudniowej części sesji FW20Z11 zyskiwały kolejne punkty doprowadzając do zwyżki do 2 231 pkt około godz. 12, co jak się potem okazało – było maksimum dziennym.

Wczorajsza sesja przebiegała pod znakiem zmagań popytu i podaży. Początek sesji przebiegał optymistycznie i dobre nastroje utrzymywały się do popołudnia. W tym czasie kontrakt zanotował dzienne maksimum na poziomie 2231.

Czwartkowa sesja na rynku terminowym wypadła słabo. FW20Z11 rozpoczęły dzień z poziomem 2 330 pkt (-0,43%), po czym rozpoczęła się zniżka pięciofalowa sprowadzająca kurs o 2 284 pkt po godz. 11:15.

Warto przypomnieć, że w końcowej fazie środowej sesji po raz kolejny ważną rolę odegrała krótkoterminowa zapora podażowa: 2336 – 2340 pkt. To właśnie tutaj jak pamiętamy wyczerpał się impet ruchu wzrostowego zainicjowanego w rejonie: 2278 – 2283 pkt. (należy zresztą dodać, że nie po raz pierwszy).

Środa na rynku terminowym ponownie przebiegała w nieoczekiwanie zmiennych nastrojach. FW20Z11 rozpoczęły sesję z poziomu 2 281 pkt. Minimum dzienne zostało ustalone 2 pkt poniżej. Od samego początku sesji grudniowa seria kontraktów terminowych zyskiwała kolejne punkty, a lokalne maksimum kursu wypadło 2 335 pkt tuż po godz. 11.

Otwarcie kontraktów wypadło wczoraj dokładnie w przedziale wsparcia Fibonacciego: 2278 – 2283 pkt. Ta lokalna zapora popytowa (eksponuję jej znaczenie w komentarzach online) odgrywa ostatnio stosunkowo ważną rolę (w trakcie wtorkowej sesji doszło tutaj po raz kolejny do wykrystalizowania się silnego ruchu kontrującego).

Wczorajsza sesja przebiegała dwustopniowo. Do godz. 12:30 kurs grudniowej serii kontraktów terminowych mocno tracił, po czym w dalszej części dnia trwało dynamiczne odreagowanie przedpołudniowej zniżki.

W trakcie pierwszych minut wczorajszego handlu popyt wykazywał się nieco większą aktywnością, co w konsekwencji sprawiło, że kontrakty bardzo szybko powróciły w okolice poniedziałkowej ceny odniesienia.

Warto na wstępie przypomnieć, że środowy impuls podażowy wytracił swój impet dokładnie w rejonie strefy wsparcia Fibonacciego: 2314 – 2319 pkt. Zamknięcie FW20Z11 uplasowało się natomiast kilka punktów ponad poziomem 2319 pkt.

Pierwsze minuty handlu ułożyły się wczoraj po myśli obozu podażowego. Wydaje się, że głównym czynnikiem wpływającym na taki właśnie przebieg zdarzeń był stosunkowo silny impuls podażowy jaki wykrystalizował się rano na US Futures. Pozytywny przebieg poniedziałkowej sesji za oceanem został zatem przez ten fakt trochę stłumiony.

Wczorajsza sesja podzieliła się na dwie części, w których ujawniły się odmienne nastroje. FW20Z11 wystartowały z poziomu 2 403 pkt, Do godz. 9 podaż ustanowiła minimum dzienne na 2 392 pkt (-0,29%), po czym rozpoczęła się dynamiczna fala wzrostowa, wyciągająca kurs terminowy do dziennego maksimum na 2 342 pkt w ciągu niespełna 70 minut.

Giełda Papierów Wartościowych w Warszawie, wychodząc naprzeciw zapotrzebowaniom rynku i inwestorów, ciągle poszerza swoją gamę instrumentów i produktów. 2 listopada do swojej oferty dołączyła kontrakty futures na akcje kilku wielkich spółek. Czy mają szansę odnieść sukces i na czym polega inwestowanie w kontrakty terminowe?

Ostatnia sesja w minionym tygodniu przebiegała w spokojnych nastrojach. Notowania FW20Z11 otworzyły się z kursem 2 434 pkt, a do otwarcia rynku kasowego kupujący doprowadzili do zwyżki do 2 446 pkt ustanawiając tym samym maksimum dzienne.

W wyniku czwartkowego, niezwykle spektakularnego ataku byków, przełamana została bariera podażowa Fibonacciego: 2417 – 2423 pkt. Co prawda wymieniony zakres nie był na pewno jakimś kluczowym węzłem podażowym, niemniej to wyłamanie uprawdopodobniało kontynuację ruchu wzrostowego i test eksponowanego przeze mnie rejonu cenowego: 2460 – 2466 pkt.

Środowa sesja mimo symbolicznych wzrostów zakończyła się remisem. Notowania grudniowej serii kontraktów terminowych wystartowały z poziomu 2 313 pkt. W ciągu pierwszych dwóch godzin handlu popyt dwukrotnie musiał bronić okolic 2 300 pkt, gdzie znajduje się cena zamknięcia z wtorku.

Początek wczorajszej sesji przebiegł pod znakiem sporych emocji, co znalazło swoje odzwierciedlenie w postaci przeciwstawnych ruchów cenowych. Istotną kwestią było jednak to, że otwarcie FW20Z11 uplasowało się ponad inradayową barierą podażową: 2297 – 2301 pkt.

Otwarcie kontraktów wypadło wczoraj aż 24 punkty ponad ceną odniesienia, co w kontekście bardzo optymistycznego przebiegu piątkowej sesji za oceanem nie powinno stanowić dużego zaskoczenia. Trzeba przyznać, że również poranne nastroje na rynkach sprzyjały obozowi popytowemu.

Czwartkowa sesja na warszawskim parkiecie nie ułożyła się po myśli byków. Początek handlu nie zapowiadał jeszcze późniejszych opałów w jakie wpędziła stronę popytową presja sprzedających.

Bez wątpienia ważnym wydarzeniem (z punktu widzenia techniki) było środowe przełamanie dość istotnej zapory podażowej: 2296 – 2301 pkt. Jak pamiętamy koncentrowały się tutaj projekcje symetrycznej, prospadkowej formacji ABCD. Można było zatem założyć, że następstwem zanegowania tego charakterystycznego układu fal będzie silny ruch w kierunku kolejnej zapory podażowej Fibonacciego: 2366 – 2374 pkt.

FW20Z11 rozpoczęły piątkową sesją z poziomu 2 192 pkt a więc 12 pkt powyżej poprzedniego zamknięcia. Pierwsze godziny kwotowań upłynęły na biernym i zachowawczym handlu. W oczekiwaniu na popołudniowe dane z amerykańskiego rynku pracy oraz śledząc doniesienia z Europy, gdzie nastąpiła seria obniżek ratingów, żadna ze stron nie bardzo chciała jako pierwsza zacząć atak.