futures(strona 15/49)

W trakcie poniedziałkowej sesji kupujący nadal wykazywali się nieco większą aktywnością. W efekcie piątkowa inicjatywa byków miała swoją kontynuację. Martwił jednak styl, w jakim popyt walczył ze swoim przeciwnikiem. Tak naprawdę trudno tutaj było mówić w ogóle o walce. Kontrakty podążały po prostu „leniwym krokiem” na północ, a podaż jedynie przyglądała się temu procederowi.

Czerwcowa seria kontraktów rozpoczęła poniedziałkowe kwotowania z poziomu 2 054 pkt, tj. na wysokości poprzedniego rozstrzygnięcia. Pierwszy kurs wyznaczył zarazem sesyjne minimum, gdyż kupujący postanowili wykorzystać sprzyjający splot okoliczności jaki stanowiło puste, poniedziałkowe kalendarium wydarzeń oraz umiarkowana poprawa nastrojów na rynkach.

Ostatnia sesja w minionym tygodniu przebiegała w mieszanych nastrojach. Otwarcie notowań wypadło na poziomie 2 033 pkt, po czym w trakcie pierwszych minut handlu podaż zepchnęła kurs do 2 014 pkt, gdzie znajdują się minima intraday z września ub. roku i tym samym minima dotychczasowej fali spadkowej, zapoczątkowanej latem ub. roku.

Początek piątkowej sesji był właściwie powieleniem wydarzeń ze środy. Jak pamiętamy otwarcie wypadło wówczas z luką bessy, po czym bykom bardzo szybko udało się przejąć inicjatywę i sesja niespodziewanie przeistoczyła się w spektakl, w którym dominującą rolę (już do końca jego trwania) zaczął właśnie odgrywać obóz byków.

Wczorajsze otwarcie wypadło w rejonie ważnego węzła podażowego: 2112 – 2117 pkt. Jak pamiętamy bykom udało się dzień wcześniej przejąć wreszcie inicjatywę na rynku. Ruch odreagowujący wytracił jednak swój impet właśnie w wymienionym korytarzu cenowym.

Początek środowej sesji na WGPW przyniósł kontynuację przeceny. WIG20 podczas pierwszej godziny handlu testował okolice minimów intraday z zeszłego roku, ale robił to przy znikomych obrotach i spadek był mało wiarygodny.

Pierwsze godziny handlu na kontraktach terminowych wpisywały się wczoraj w negatywny obraz rynku z poprzednich sesji. Wobec niskiej aktywności sprzedających szybko przejął inicjatywę i po zaliczenia minimum sesyjnego na poziomie 2 055 pkt przed 10:00 kurs rozpoczął marsz ku górze.

Otwarcie kontraktów wypadło wczoraj 14 punktów poniżej wtorkowej ceny odniesienia. Na wykresie intradayowym znalazło to swoje odzwierciedlenie w postaci luki bessy, która w jednoznaczny sposób określała rynkowe nastroje.

Poniedziałkowa sesja zmaterializowała negatywne nastroje z końcówki poprzedniego tygodnia i w tym kontekście niepewność polityczną w Grecji. Niepokojące dla rynków były również doniesienia z Niemiec, gdzie będąca u władzy partia CDU przegrała wybory lokalne w drugim kolejnym landzie a także problemy banków w Hiszpanii.

W ubiegłym tygodniu bykom udało się jak wiadomo wybronić ważne wsparcie: 2157 – 2164 pkt. na WIG-u 20. W przypadku kontraktów stosunkowo istotną rolę odgrywała natomiast zapora popytowa: 2148 – 2151 pkt. Warto jednak podkreślić, że fala przeceny wytraciła jedynie impet we wspomnianych korytarzach cenowych. Kupujący mieli natomiast ogromne problemy z wykreowaniem wiarygodnie wyglądającego ruchu wzrostowego.

W czwartek niedźwiedzie próbowały odzyskać inicjatywę, ale niewiele z tego wyszło. Mimo braku powodów do optymizmu, indeksy jednak poszły w górę. Dalsze losy odreagowania w rękach Bena Bernanke.

Środa była kolejnym dniem dominacji niedźwiedzi. Kurs FW20M12 rozpoczął sesję z poziomu 2 177 pkt. Przez pierwsze 90 minut handlu strona kupująca próbowała utrzymać zwyżkę doprowadzając do ustanowienia maksimów na 2 183 pkt.

Wtorkowa sesja przebiegała w skrajnie odmiennych nastrojach względem poniedziałku. Kurs kontraktów terminowych od początku dnia spadał. Pierwsza fala zatrzymała się w okolicach 2 187 pkt około godz. 11, po czym przez kolejne 3 godziny handlu kupujący próbowali doprowadzić do odbicia.

Warto na wstępie przypomnieć, że ważnym wydarzeniem poniedziałkowej sesji była kolejna już obrona strefy wsparcia: 2167 – 2170 pkt. Co istotne, bykom nie tylko udało się wybronić wspomnianą zaporę popytową, ale także zainicjować stosunkowo silny ruch odreagowujący.
Gdy zatem notowania kontraktów zaczęły przebiegać ponad lokalnym węzłem podażowym: 2198 – 2201 pkt. można było odnieść wrażenie, że inicjatywa byków to nic innego, jak poważna próba przeciwstawienia się presji kreowanej ostatnio przez sprzedających.

Wyniki wyborów we Francji i Grecji nie stanowiły niespodzianki, jednak reakcja była nerwowa, choć nie wszędzie w jednakowym stopniu. Z ich skutkami inwestorom przyjdzie się mierzyć jeszcze przez jakiś czas.

Piątkowa sesja zakończyła się spadkiem indeksów, lecz skala ruchu nie była duża i w związku z tym obraz techniczny nie uległ istotnej zmianie. Znacząco natomiast pogorszyły się nastroje na światowych rynkach finansowych, w korespondencji z słabszymi od oczekiwań danymi z amerykańskiego rynku pracy, jak i wynikiem drugiej tury wyborów prezydenckich we Francji.

Trzeba przyznać, że czwartkowa przecena za oceanem nie stała się bodźcem inspirującym naszą podaż do większej aktywności. Piątkowe otwarcie FW20M12 uplasowało się bowiem na poziomie 2219 pkt., czyli jeden punkt ponad środowym zamknięciem.

Poniedziałek na rynku terminowym upłynął w sennej atmosferze. Trudno jednak było spodziewać się większego zaangażowania inwestorów wobec perspektywy wolnego wtorku. Jeszcze przed startem sesji opublikowany został odczyt marcowej sprzedaży detalicznej w Niemczech, który był zgodny z prognozami, ale na plus należy zapisać pozytywną rewizję danych lutowych.

Istotnym wydarzeniem technicznym piątkowej sesji było jak wiadomo przełamanie tzw. pierwszej zapory podażowej Fibonacciego: 2211 – 2214 pkt. (strefa pełniła od kilku dni rolę ważnej strefy oporu na wykresie, gdyż pomimo licznych prób ataku kontrakty nie mogły przedrzeć się ponad wskazany zakres cenowy).

Wtorkowa sesja na warszawskim rynku terminowym przyniosła próbę odreagowania solidnych spadków z pierwszej sesji tygodnia. Czerwcowa seria kontraktów rozpoczęła kwotowania z poziomu 2 169 pkt, tj. na poziomie poniedziałkowego zamknięcia. Pierwsza godzina handlu przyniosła ruch w górę ale zapału stronie popytowej wystarczyło na osiągnięcie pułapu 2 189 pkt, gdzie zostało wyznaczone sesyjne maksimum.