futures(strona 30/49)

Kontrakt podjął próbę ataku na linię trendu spadkowego, ale kupującym nie udało się sforsować tego oporu, a dalsza część sesji upłynęła pod znakiem oscylacji w wąskim zakresie. W drugiej części sesji nastąpiło wyłamanie do dziennego minimum na 2392, ale w samej końcówce kontrakt powrócił do konsolidacji.

Kontrakt znajduje się w zawężającej się fazie konsolidacji, gdzie podaż pojawia się nieznacznie poniżej linii trendu spadkowego, natomiast kupno na linii krótkoterminowego trendu wzrostowego.

Czerwcowa seria kontraktów rozpoczęła piątkową sesję na poziomie 2 369 pkt, zyskując 13 pkt, natomiast seria wrześniowa, na której już od czwartku koncentrowała się aktywność inwestorów wystartowała z wysokości 2 372 pkt, 11 pkt powyżej poprzedniego zamknięcia.

Przedostatnia sesja z czerwcową serią kontraktów na pierwszym planie przyniosła osłabienie rynku. Start kwotowań był neutralny, pierwszy kurs FW20M10 wypadł na poziomie poprzedniego zamknięcia.

Udany finisz notowań na Wall Street oraz parkietach azjatyckich znalazł przełożenie na wysoki otwarcie środowych kwotowań na warszawskim rynku terminowym. Czerwcowa seria rozpoczęła dzień z poziomu 2 4 17 pkt, zyskując 29 pkt względem poprzedniego zamknięcia.

Wtorkowa sesja za oceanem zakończyła się jak wiadomo bardzo spektakularnym zwycięstwem obozu popytowego. Ponieważ inwestorzy z warszawskiego rynku raczej nie spodziewali się takiego scenariusza (indeks WIG20 zamknął się we wtorek na minusie), w porannej fazie środowego handlu siłą rzeczy musiało dojść do nagłej korekty nastrojów.

Poniedziałek przyniósł powrót optymizmu na warszawskim rynku terminowym. Na otwarciu kwotowań czerwcowa seria kontraktów, korzystając z korzystnych nastrojów na rynkach światowych, zyskała 26 pkt w stosunku do poprzedniego zamknięcia.

Prowzrostowy przebieg piątkowej sesji za oceanem (warto dodać, że wbrew porannym nastrojom) sprawił, iż poniedziałkowe otwarcie FW20M10 uplasowało się aż 26 punktów ponad ceną odniesienia. W ostatnim okresie mieliśmy jednak często do czynienia z sytuacjami, iż tak wysokie otwarcia prowokowały do działania obóz przeciwnika.

Start piątkowych notowań na warszawskim rynku terminowym nastąpił na poziomie 2 366 pkt, co oznaczało wzrost o 9 pkt w stosunku do poprzedniego zamknięcia. Na fali korzystnego rozstrzygnięcia czwartkowej sesji na Wall Street, po godz. 11:00 kurs czerwcowej serii, po przejściowych wahaniach w okolicach poziomu odniesienia, wspiął się na dzienne maksimum na pułapie 2 373 pkt

Czwartkowe zanegowanie strefy: 2319 – 2324 pkt, wraz z przebiegającą w tym rejonie wewnętrzną linią trendu potwierdziło nieco większą aktywność strony popytowej. Konsekwencją wspomnianego wyłamania był następnie test kolejnej zapory cenowej Fibonacciego: 2344 – 2349 pkt.

Otwarcie kontraktów uplasowało się wczoraj w okolicach znanej nam już zapory Fibonacciego: 2319 – 2324 pkt. Jak wiadomo środowy ruch odreagowujący wytracił swój impet (zresztą nie pierwszy już raz) dokładnie w tym właśnie rejonie cenowym.

Środowy poranek na parkietach giełdowych zapowiadał się optymistycznie dla kupujących. Otwarcie kwotowań na rynku terminowym miało miejsce na wysokości 2 324 pkt, tym samym FW20M10 zyskały na starcie 16 pkt. Podobnie jak dzień wcześniej, pierwsza godzina handlu przyniosła sesyjne maksimum wyznaczone na pułapie 2 336 pkt.

Jak wiadomo poniedziałkowe spadki za oceanem nie pogorszyły porannych nastrojów graczy z warszawskiego rynku terminowego. Okazało się bowiem, że pochlebne opinie na temat perspektyw amerykańskiej gospodarki wyrażone przez Bena Bernanke (w wywiadzie udzielonym dla ABC News) zachęciły stronę popytową do ataku.

Biorąc pod uwagę piątkowe, niezwykle silne tąpnięcie indeksów za oceanem – wczorajsza, trzydziestoośmiopunktowa różnica pomiędzy ceną otwarcia, a ceną zamknięcia FW20M10 nie mogła oczywiście dziwić.

Piątek przyniósł przecenę na warszawskim rynku terminowym. FW20M10 rozpoczęły dzień na poziomie 2 404 pkt, tracąc 24 pkt w stosunku do poprzedniego zamknięcia. Wkrótce po starcie wyznaczone zostało sesyjne maksimum na wysokości 2 407 pkt, po czym rynek zaczął się stopniowo osuwać.

Otwarcie kontraktów uplasowało się w piątek 24 punkty ponad środową ceną odniesienia. Skoro jednak byki za oceanem nie próżnowały gdy my świętowaliśmy, nie mogło dziwić to, że w porannej fazie należało szybko nadrobić „zaległości we wzrostach”. Problem jednak w tym, że to odrabianie zaległości wcale nie postępowało zbyt gładko.

Gorsze nastroje na światowych rynkach finansowych nie pozostały bez wpływu na przebieg wczorajszej sesji na warszawskim rynku terminowym. FW20M10 rozpoczęły kwotowania z poziomu 2 385 pkt, tracąc 24 pkt względem poprzedniego zamknięcia.

Pod nieobecność inwestorów zza oceanu krajowy rynek terminowy kontynuował niemrawo i z wyraźnymi oznakami niezdecydowania, wspinaczkę na północ. Otwarcie kwotowań FW20M10 na pułapie 2 386 pkt oznaczało spadek o 5 pkt.

Spadkowa sesja za oceanem i obniżenie ratingu Hiszpanii nie stały się czynnikami, które w jakiś wyraźny sposób wpłynęłyby na poniedziałkowy poziom otwarcia kontraktów.

Wczorajsza sesja była następstwem dobrych nastrojów, jakie powoli wracały na rynek na sesji wtorkowej. Dodatkowo dobre zamknięcie giełd amerykańskich we wtorek, dało kupującym wiatr w żagle. Notowania FW20M10 otworzyły się z 32 pkt luką hossy (poziom 2 282 pkt), a strona kupująca od samego początku kontrolowała sytuację.